Να σ' αδειάσω...
Να γίνεις λευκό χαρτί, να τυλίξω τον καπνό μου, να σου βάλω φωτιά και να καίγεσαι στα χέρια μου...
Να σε φέρω στα χείλη μου και χωρίς κουβέντα, να τραβήξω μια μεγάλη τζούρα με τα μάτια κλειστά....
Να γεμίσουν τα μέσα μου από σένα και ύστερα να σε μοιράσω σε μια εκπνοή στον αέρα...
Να με κυκλώσεις, να πνιγώ στους καπνούς σου, να πνιγώ. Για μια στιγμή να μην ανασάνω παρά μόνο εσένα...
Και καμιά λέξη να πληγώσει τη σιωπή σε αυτά τα δεύτερα. Μια παύση, ενός λεπτού σιγή για τα ανείπωτα.
Τραβάω γραμμές, ανίκανες για διαγραφές.
Για τις μάχες που χάσαμε στα σημεία.
Για τον πόλεμο που θα έφερνε ειρήνη.
Για τις χαμένες νύχτες που κοιμάσαι χώρια μου....
Για ολα οσα δεν πρόλαβα να σου δώσω για την πόρτα που εκλεισες πίσω σου για εμένα που έμεινα μισή!
Σε κάθε τόπο με κάθε τρόπο...
Shared 6 years ago
1.9K views
Shared 8 years ago
3.2K views
Shared 8 years ago
5.2K views
Shared 8 years ago
5.2K views