Επιστροφή στα Σχολεία! 11.09.2025
Μία μέρα για πολλούς εφιαλτική, για άλλους εξαιρετικά ευχάριστη! Προσωπικά, ανήκω στη δεύτερη κατηγορία ανθρώπων κι όχι γιατί το σχολείο μου εφάρμοζε κανένα μοντεσσοριανό σύστημα, αλλά γιατί ειδικά τα χρόνια Γυμνασίου – Λυκείου ήταν για μένα όαση και ο ένας λόγος είναι ότι βρισκόμουν στην επαρχία, ο άλλος λόγος συνδέεται με την ανακάλυψη του hip hop και του ενός από τα τέσσερα στοιχεία του του graffiti. Ναι, καλά πάλι για τον εαυτό μου θα μιλήσω σιγά μην σας πω για τη Μοντεσσόρι, τον Πιαζέ, τον Σκίνερ, τον Παβλόφ, τον Βιγκότσκι ή τον Φρέιρε...ΦΡΙΚΗ! Τι ξέρουν αυτοί από την παιδαγωγική των τεσσάρων στοιχείων;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που πήγα να χαζέψω στη δανειστική βιβλιοθήκη του Λυκείου με την καταπληκτική βιβλιοθηκονόμο Σούλα και ανακάλυψα το βιβλίο του Κυριάκου Ιωσηφίδη «Το graffiti στην Ελλάδα» τ.1! Έγινε χαμός! Λέω δεν υπάρχει αυτό! Είναι το μοναδικό είδος τέχνης που «κούμπωσα» πραγματικά! Και το πιο ωραίο απ’ όλα είναι ότι κούμπωσε και η «Ε» μαζί μου! Η Gmaza για να μιλήσω με ταγκιές. Βέβαια, η κοπέλα ήταν διάνοια έτσι; Θυμάμαι την καλλιτεχνικού μας τη Σοφία Παπαδιόχου που όταν είδε ένα σαλόνι που είχε σχεδιάσει της έλεγε, «αυτό είναι πρόταση για το εξωτερικό»! Εμένα μου είχε 13 η Παπαδιόχου στον έλεγχο γιατί αφενός είναι τυχερός αριθμός, αφετέρου ζωγράφιζα το ένα δέντρο πάνω απ’ το άλλο! «Καμία προοπτική» χαχαχαχα... Την αγαπούσα όμως πολύ γιατί ήταν η καλύτερη και πιο μειλίχια εικαστικός που είχα... Της είχε πέσει και το κεφάλι του Αντίνοου στις εξετάσεις, τι να σου κάνει; Χαχαχα...
Για να μην τα πολυλογώ κάναμε και crew, «βάψαμε» και το σχολείο. Κάναμε ένα throw up “Welcome to Hell” κι η «Ε» ζωγράφισε ένα τέλειο διάβολο από δίπλα! Στο μέλλον αγόρασα και τον δεύτερο τόμο του Ιωσηφίδη και μυήθηκα στα wildstyle στα bubble style στα 3D style και θυμήθηκα τότε που ήμουν στη σπηλιά και ζωγράφιζα κυνήγια.
Αν κάτι με συνδέει άρρηκτα με το σχολείο, αυτό είναι το γκράφιτι και είναι κάτι που δεν εγκατέλειψα ποτέ τόσα χρόνια μετά, γιατί ήταν τρόπος ζωής για μένα... Ήταν αυτό που με «έσωσε». Κι είχα ορκιστεί ότι δεν θα βγάλω τα φαρδιά ποτέ, αλλά το σύστημα με έφαγε χωρίς να με καταπιεί όμως. Πάλι τα φοράω δοθείσης ευκαιρίας! Χαχαχα
Φωτό 1: Είναι ένα γκράφιτι που χρωστάω από πέρυσι στον Γιάννη. Ο Γιάννης είναι παιδί θαύμα γιατί έχει το υψηλότερο IQ και EQ ταυτόχρονα που έχω δει ποτέ σε άνθρωπο... Συνήθως αυτά αλληλοεξουδετερώνονται, αλλά στον Γιάννη δεν ισχύει, γιατί ο Γιάννης ξέρει τα πάντα και γι’ αυτό του αξίζουν τα πάντα. Κι ο Γιάννης επειδή το έχει δει όλο το έργο ξέρει ότι ανήκουμε στους cascadeurs, γι’ αυτό μου ζήτησε αυτή τη λέξη. Η διαφορά του Γιάννη με μένα είναι ότι είναι γεννημένος για πρωταγωνιστής και φυσικά θα το καταφέρει γιατί έχει τα κότσια!
Φωτο 2: Τόσα χρόνια σ’ αυτόν τον δρόμο είναι αραγμένες οι μαούνες. Ποτέ δεν μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον παρά μόνο φέτος που απέκτησαν γκράφιτι.
Φωτο 3: Back to school / Moutsouna edition. Ευχαριστώ τον «Ε» που μου δάνεισε το αγαπημένο του λεωφορείο.
Ε, να μην προτείνουμε και κανένα κόμικ στα παιδάκια φέτος που θα μάθουν και το νόμο του Κουλόμπ;
Φωτό 4,5,6&7: Ήμουν απ’ αυτούς που δεν περίμεναν για πολύ να βγουν οι συνέχειες της Galaxia, του εξαιρετικού Μάνου Λαγουβάρδου, καθώς πήρα και τα 5 τομάκια με τη μία και τα διάβασα μονοκοπανιάς και μάλιστα με αμείωτο ενδιαφέρον, για τους καταπληκτικούς κόσμους που δημιούργησε ο καλλιτέχνης, συμπεριλαμβανομένων και των δύο κυβερνητών του Υδροχόου, Κρόνου και Ουρανού, για να μην ξεχνιόμαστε! Χαχαχα. Εκτός του ότι σε αυτούς παρατηρούμε την εξελικτική πορεία του δημιουργού, αξίζει να το διαβάσουμε για ένα και μόνο απλό, σοβαρό και συγκινητικό λόγο, γιατί είναι η πραγματοποίηση ενός παιδικού ονείρου.
Πραγματοποίηση ονείρων θα ευχηθώ λοιπόν σήμερα σε όλα τα παιδιά και φυσικά «Καλή Σχολική Χρονιά»!
«Ξημερώνει Κυριακή» θα λέγαμε σιγοσφυρίζοντας, αλλά και «θα πιω απόψε το φεγγάρι» στα καπάκια γιατί καλά βαμπίρ είμαστε και του λόγου μας, περιμένοντας εναγωνίως την Πανσέληνο Έκλειψη στους Ιχθείς και στον άξονα Παρθένου – Ιχθύων (δηλαδή ο ήλιος είναι στην Παρθένο και η σελήνη στους Ιχθείς). Και πότε ξαναείχαμε ακριβώς το ίδιο φαινόμενο αλλά από την ανάποδη; Στις 14.03.2025 όπου και το σχετικό αφιέρωμα του καναλιού: youtube.com/post/UgkxZECueMsgbWfV6wGdru8jb_LxZvcQa… Και ενώ τότε επέλεξα να σας παρουσιάσω την κάρτα του Ερημίτη που είναι και η αγαπημένη μου και εκπροσωπεί την Παρθένο, τώρα επέλεξα να σας παρουσιάσω δύο κάρτες από την αγαπημένη μου τράπουλα από όλες! Την Yōkai – Tarot (the deck of Japanese Folklore), η οποία βασίζεται στους Yōkai, κάποιους δαίμονες - πνεύματα της ιαπωνικής λαογραφικής παράδοσης έτσι για να μην ξεφεύγουμε από την Ιαπωνία, αλλά ούτε και από το “demon slayer” (ε ρε κόλλημα). Είναι εξαιρετική εικαστικά και τα νοήματα των καρτών δεν έχουν καμία σχέση με την κλασσική Ταρώ! Η δημιουργική δουλειά ανήκει στους: Marga Biazzi (art) και Paolo Bertazzo (text) και εκδόθηκε από Lo Scarabeo φυσικά!
Πριν ξεκινήσω όμως, θα ήθελα να θυμηθούμε μερικές από τις ποιότητες του ζωδίου του Ιχθύ (μεταβλητό νερό): Σύμφωνα με τον Πανόπουλο, οι Ιχθείς ως τελευταίο ζώδιο είναι «οι σοφοί του ζωδιακού...» Έχει τελειώσει πια ο δρόμος της εσωτερικής αναζήτησης του ανθρώπου μέσα από τα 11 ζώδια και συνεπάγεται ότι οι Ιχθείς συσσωρεύουν όλη τη γνώση των υπολοίπων. Δεν έχουν όμως καμία σχέση με την πρακτικότητα και το υψηλό IQ των Παρθένων. Ο Αϊνστάιν για παράδειγμα, ήταν «Ιχθύς» στο ζώδιο, αλλά δεν ήταν κι ο καλύτερος στην επίλυση δύσκολων μαθηματικών εξισώσεων... Για την ακρίβεια, αν έλειπε η Μιλέβα, θα εξακολουθούσε να βρίσκει αρνητική διακρίνουσα σε απλές δευτεροβάθμιες τρίτης Γυμνασίου, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα...Τα λέω αυτά για να δώσω έμφαση στη δημιουργική φαντασία των Ιχθύων. (Φαν φακτ... Ο Αϊνστάιν είχε γενέθλια στην προηγούμενη έκλειψη που προαναφέρθηκε 14.03!).
Υπάρχει όμως και η κακή πλευρά όπως θα δούμε παρακάτω κι όπως υπάρχει σε κάθε ζώδιο άλλωστε. Για παράδειγμα, εγώ στο χάρτη μου έχω Ερμή και Αφροδίτη στους Ιχθείς. Τι ‘χες Γιάννη; Τι ‘χα πάντα! Θα μου πείτε... Θεωρητικά οι αστρολόγοι λένε ότι η Αφροδίτη στους Ιχθείς είναι σε έξαρση, δηλαδή σε πολύ δυνατή θέση. Αφού η αγάπη που προσφέρει είναι υπερβολική και σχεδόν μητρική (τζιζ εδώ). Δεν θέλω καν να φανταστώ πώς θα ήταν αν ήταν σε θέση αδυναμίας... Χαχαχα... Αφροδίτη στους Ιχθείς σημαίνει ναυάγιο... Σημαίνει πλήρης ψευδαίσθηση των καταστάσεων... Είναι Βατερλώ και καμία αίσθηση της πραγματικότητας... Είναι εκεί που σου ζητάει μπλάνκο η συμμαθήτρια και νομίζεις ότι σε γουστάρει. Είναι εκεί που δίνεις, δίνεις, δίνεις και στο τέλος μένεις σαν «Σκορπίνα στη Σκόπελο» (αλλά δεν σε νοιάζει κιόλας τελικά). Ποσειδώνας calling! Πιστεύω ότι όλοι οι πελάτες του Λακάν, είχαν Αφροδίτη στους Ιχθείς... Δεν εξηγούνται αλλιώς αυτές οι θεωρίες... Χαχαχα...
Εν ολίγοις, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο Ποσειδώνας που κυβερνάει αυτό το ζώδιο δίνει μεν φαντασία και δημιουργικότητα, αλλά προσφέρει και μυστήριο και σύγχυση ταυτόχρονα... Μπορεί λοιπόν, στην κλασσική Ταρώ η Βασίλισσα και ο Βασιλιάς κούπα να θεωρούνται οι εκπρόσωποι του συναισθήματος και είναι συνήθως ζώδια νερού, αλλά τελικά να μην είναι και τόσο αγνές οι προθέσεις τους:
Φωτό 1: Queen & King of Cups / Σύμφωνα με την περιγραφή στο βιβλιαράκι της τράπουλας:
«Queen of cups – Λέξεις κλειδιά: Ευαισθησία, Ανοχή, Συγχώρεση, Τρυφερότητα, Στήριξη. Η Kawahime (川姫, κυριολεκτικά: «πριγκίπισσα του ποταμού») είναι πνεύμα των ρευμάτων που ζει κάτω από γέφυρες ή κοντά σε νερόμυλους δίπλα στα ποτάμια. Εκεί περιμένει τους ταξιδιώτες, προσελκύοντάς τους με την ομορφιά της μόνο και μόνο για να απορροφήσει τη ζωτική τους ενέργεια. Για να αποφύγει κανείς αυτή τη μοίρα, πρέπει να σκύψει το κεφάλι, να αποφύγει την οπτική επαφή και να συνεχίσει τον δρόμο του. Παρόμοια, η ζωή μερικές φορές μας ωθεί να ανεχτούμε, να συγχωρέσουμε, ακόμα και να ξεχάσουμε κάποιο πρόσωπο ή μια κατάσταση, ώστε να προχωρήσουμε χωρίς να πληγωθούμε».
Βαμπιρέλα η κουίν... Καταλάβατε τώρα; Κάποτε που παρακολουθούσα φανατικά τον θεούλη τον Alex C, αναρωτιόταν κάθε φορά τι κρύβει η βασίλισσα στην κούπα της. Και να ο Ιάπων που απαντά: Κρύβει όλη την ενέργεια που έχει ρουφήξει απ’ τους διαβάτες...
«King of cups – Λέξεις κλειδιά: Πίστη, Αυτοκυριαρχία, Ηρεμία, Στοργή, Ενσυναίσθηση. Η Θάλασσα της Ιαπωνίας κρύβει μεγάλα και δυνατά πλάσματα, και ένα από αυτά είναι το oshōuo (和尚魚, κυριολεκτικά: «ψάρι υψηλού ιερέα»). Αυτό το yōkai με σώμα χελώνας και κεφάλι μοναχού είναι ήρεμο και γαλήνιο: αν πιαστεί στα δίχτυα κάποιου ναυτικού, θα του ζητήσει απλά να το ελευθερώσει. Αν όμως ο άνθρωπος αρνηθεί, θα υποστεί μια τρομερή κατάρα. Είναι σημαντικό να προσεγγίζουμε τον καθένα με μια ήρεμη και πρόθυμη να βοηθήσει στάση, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να ξέρουμε να απαντάμε σωστά στην κακομεταχείριση.»
Και ούτε μία φορά δεν ξέχασε ο Alex C να πει τον Βασιλιά Κούπα «κακοποιητή» ή αλκοολικό ακόμα. Μήπως σας θύμισε κάτι; Μήπως το πέρασμα του Θησέα από την «Κακιά Σκάλα;» «Σ’ αυτό το μέρος ζούσε ένα γιγαντόσωμος άντρας, ο Σκίρωνας, που κρατώντας ένα τσεκούρι ανάγκαζε τους περαστικούς να σκύψουν και να του πλύνουν τα πόδια. Μόλις κόντευαν να τελειώσουν, τους έδινε μια κλωτσιά και έπεφταν στην θάλασσα. Εκεί βρισκόταν μια τεράστια σαρκοφάγα χελώνα, που έτρωγε με μανία όσους περαστικούς της έριχνε ο Σκίρωνας». [1] Εν τέλει ο Θησέας σκότωσε τη χελώνα και το καβούκι της το έκανε ασπίδα.
Η χελωνίτσα που βλέπετε στο κέντρο των καρτών είναι φεγγαρόπετρα η οποία αλιεύθηκε όχι από την «Κακιά Σκάλα», αλλά από τη λίμνη Σεβάν στην Αρμενία και μας ήρθε από κει αφού πέρασε πρώτα από ένα δημιουργικό χέρι που της έδωσε αυτή τη μορφή. Και μπορεί μια χελώνα να σκότωσε τον Αισχύλο, αλλά σε πολλούς πολιτισμούς αποτελεί σύμβολο σταθερότητας, σοφίας και μακροβιότητας.
Φωτό 2: Τόσο η φωτό 1 όσο και η φωτό 2 στήθηκαν και τραβήχτηκαν όχι τώρα πρόσφατα, αλλά όταν είχαμε νέα σελήνη στην Παρθένο, δηλαδή στις 23.08.25... Ήθελα στα σίγουρα να εξασφαλίσω ότι δεν θα έχει δαιμονισμένο αέρα την ημέρα της φωτογράφισης, αλλά δεν είχα υπολογίσει ότι αυτοί που με συνοδεύουν (ζώδια φωτιάς) είναι πολυάσχολοι και ανυπόμονοι τύποι, οπότε δεν πρόλαβα τον ήλιο και αναγκάστηκα να γυρίσω το σκηνικό φάτσα στη θάλασσα και αντί για θάλασσα να βάλω το παζλ* (ο prwtogonos κατάφερε να κάνει κι άλλο παζλ 50(!!!) κομματιών! Το γράψαμε και στο τετράδιο επικοινωνίας να το δούνε κι οι γονείς του να χαρούν, του βάλαμε και αυτοκόλλητο...χαχαχα!) και να τη βγάλω άρον άρον γιατί βιαζόντουσαν... Πφφφφ... Πάντως το να καις Palo Santo στην πιο ενεργειακή παραλία του νησιού, την Πατήθρα, είναι τουλάχιστον μυσταγωγία!
*Το παζλ είναι το έργο «The Great Wave off Kanagawa» (神奈川沖浪裏)
[24.6 cm × 36.5 cm] του Ιάπωνα καλλιτέχνη Katsushika Hokusai (葛飾 北斎) που το δημιούργησε γύρω στο 1831 ως μέρος μιας σειράς ξυλογραφιών, και παρήχθησαν περίπου 5.000 με 8.000 αντίτυπα του αρχικού έργου.
Φωτό 3: Μόσχος Γεώργιος (1906 - 1990) / Σκορπίνες στη Σκόπελο, 1950 / Έγχρωμη ξυλογραφία σε χαρτί, 45 x 35 εκ. Φωτό by prwtogonos από την Εθνική Πινακοθήκη.
Φωτό 4-10: Οι δημιουργίες που ακολουθούν ανήκουν στην καλλιτέχνη Δήμητρα Τερζή, η οποία εκτός από έξυπνη, όμορφη και πολύ ταλαντούχα είναι και Ιχθύς στο ζώδιο! Τυχαίο; Δεν νομίζω! Η σειρά αυτή είναι από τις αγαπημένες μου και έχει τίτλο “The Boat Trip / Collages for Lovers”. Αν θέλετε να δείτε όλα τα κολάζ αυτής της σειράς, αλλά και άλλα πανέμορφα τσεκάρετε: www.instagram.com/ul_tra_la_la/ Και για τους πιο μερακλήδες που γουστάρουν την τέχνη του tattoo, η Δήμητρα είναι φοβερή και σε αυτόν τον τομέα:
www.instagram.com/ul_tra_ink/
Επειδή δεν μίλησα καθόλου για την έκλειψη, αυτό που πρέπει να κρατήσετε είναι:
1) Ότι θα γίνει γύρω στις 20:30 και να την απολαύσετε! Τσεκάρετε κι εδώ για όσους είστε Αθήνα και για άλλες πληροφορίες: www.noa.gr/calendar/eclipse-of-the-moon-koinoy-toy… 2) Οι εκλείψεις έρχονται για να καθαρίσουν το τοπίο απ’ τις ψευδαισθήσεις. Έχουν πάντα αυτόν τον καθαρτήριο χαρακτήρα και μας βάζουν σε διαδικασία επανεκκίνησης. Χαρείτε το!
🔥Αν ο Αύγουστος ήταν Χάσιρα σίγουρα θα ήταν ο Ρενγκόκου σαν! Ζώδιο Λέων, με ωροσκόπο Λέων και μάλλον και τους υπόλοιπους πλανήτες στον Λέοντα, - άντε να του δώσω έναν Άρη στον Κριό, αλλά τίποτα παραπάνω... – φλογερός, δυναμικός, ντεκαπάζ α λα Χριστόδουλος Ξηρός και οι καλύτερες κάλτσες σε όλη τη σειρά! Το κλάμα που έχω ρίξει για τον Ρενγκόκου, δεν το έχω ρίξει ούτε για την κατάντια μου αδέρφια! Εκ των υστέρων βέβαια αναρωτιέμαι, έκλαιγα όντως τον Ρενγκόκου ή μήπως τον πατέρα του; Έναν πατέρα σκληρό, απόμακρο, που σταμάτησε να προπονεί τα παιδιά του από τότε που αρρώστησε και τελικά πέθανε η γυναίκα του, ρίχνοντάς το ταυτόχρονα και στο αλκοόλ! Είναι η στιγμή που ο «Νόμος του λόγου» υποχωρεί και τη θέση του παίρνει το σάκε. Ήταν λογικό λοιπόν ο γιος να βγει ένας απ’ τους καλύτερους Χάσιρα προκειμένου να τραβήξει την προσοχή του και σίγουρα ήταν λογικό να θυσιαστεί ολόκληρος για τους άλλους εξασφαλίζοντας έτσι τον ένδοξο θάνατό του...🔥
«Μια από τις συνέπειες της ιαπωνικής οικονομικής κρίσης, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, υπήρξε η σημαντική αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών. Επρόκειτο κυρίως για άντρες άνω των πενήντα που βρέθηκαν εκτός των διαδικασιών της βιομηχανικής αναδόμησης. Αρκετοί επέλεγαν να πέσουν στις ράγες, όταν τα τρένα έμπαιναν στο σταθμό. Λόγω της συχνότητας αυτού του φαινομένου, μια εταιρεία τρένων στο Τόκιο εγκατέστησε τα λεγόμενα «αντι-αυτοκτονικά κάτοπτρα». Οι ιάπωνες ψυχολόγοι θεώρησαν ότι δείχνοντας στο άτομο την εικόνα του θα το απέτρεπαν από το να βουτήξει στις ράγες: η θέα της ανθρώπινης εικόνας στον καθρέφτη θα έπρεπε να σταματά την αυτοκτονική ενόρμηση. Μια δόση ναρκισσισμού όφειλε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στο καταθλιπτικό αίσθημα που οδηγούσε στην πτώση. Αφελής σκέψη. Η εικόνα του εαυτού μας δεν είναι η εικόνα που βλέπουμε στον καθρέφτη, αλλά αυτή που αντικατοπτρίζει η κοινωνία, τα πρόσωπα που αγαπάμε και εκτιμάμε, εκείνα που μας αναγνωρίζουν μια αξία. Ο καθρέφτης που έχει βαρύτητα είναι αυτός που αντανακλά την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας. Γι’ αυτόν τον λόγο, όπως διαβεβαίωνε ο Ουίνικοτ, στα χνάρια του Λακάν, πραγματικός καθρέφτης είναι το πρόσωπο της μητέρας. Όσοι αποφασίζουν την αυτοκτονία έχουν χάσει την εικόνα τους, βρίσκονται μπροστά σ’ έναν θρυμματισμένο καθρέφτη, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους. Απεκδύονται την ίδια τους την εικόνα, γιατί έχουν χάσει τη δυνατότητα εργασίας ως δυνατότητα που προσφέρει αξιοπρέπεια και αξία στη ζωή εξανθρωπίζοντας την, πραγματώνοντάς την κοινωνικά». [1]
Καλά, αυτά δεν περιμέναμε να μας τα πει ο Recalcati, τα είχε πει κι ο Αϊνστάιν χρόνια πριν... Εσύ μέσα στο τρένο κάθεσαι ακίνητος, εγώ όμως σε βλέπω να κινείσαι. Παντελής διαστρέβλωση του χωροχρόνου μεταξύ αυτού που βιώνει κάτι και του παρατηρητή του. Δεν υπήρξε μεγαλύτερη ματαίωση για μένα φέτος τον Αύγουστο απ’ όταν είδα ανθρώπους που είχαμε συνεργαστεί επαγγελματικά να με θυμούνται ως το «άτομο που κακοποίησαν». Για να μην πω για άλλα καθρεφτίσματα που με έβαλαν σε απίστευτες σκέψεις για το ποιος είμαι τελικά και τι κάνω στη ζωή μου! Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να αλλάξω επάγγελμα και κυρίως να σταματήσω τη συναναστροφή με τους ανθρώπους! Χαχαχαχα! Σας το δίνω και σας ως συμβουλή: Ποτέ δεν είναι αργά να πραγματωθείτε ως άτομα! Το ότι ο Ρενγκόκου πρωταγωνίστησε στο επεισόδιο με το τρένο, δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Ως επιβάτες εκτός του ότι παλεύουμε με τις ράγες, αποφασίζουμε να αλλάξουμε και σταθμούς στην πορεία. Ή ακόμα καλύτερα αποφασίζουμε να κατέβουμε και να το κόψουμε με τα πόδια. Προσωπικά, δεν θα επέλεγα τον θάνατο του Ρενγκόκου, αλλά του ανώνυμου πρωταγωνιστή του Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς στο «Στόμα Γεμάτο Χώμα».
«Ενώ έψαχνε απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα, ολόκληρη η ζωή του – που είχε αιχμαλωτίσει το βλέμμα του σαν μεταθανάτιος σκούρος καθρέφτης – ξαφνικά αντικατοπτρίστηκε με τρομακτική σαφήνεια, και σαν να επρόκειτο για κάποιον πίνακα πολύ κοντά του, με λάθος γραμμές και αταίριαστα χρώματα, τρεμόπαιξε μπροστά στα μάτια του, αποκαλύπτοντάς του αναπάντεχα ότι το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης βρισκόταν πρωτίστως στην αγάπη και στην ομορφιά, δηλαδή σε όλα εκείνα που δεν υπήρχαν στην ήδη θολή και άσχημη εικόνα της ζωής του. Αναστατωμένος από την ανακάλυψη αυτού του θαυμάσιου και απλού μυστικού, που πάντα του διέφευγε, του φάνηκε ότι ολόκληρο το τοπίο γύρω του άλλαζε απότομα: Οι μαύρες οδοντωτές κορυφές των βουνών γίνονταν όλο και πιο διάφανες και, σαν σκιές που διαλύονταν, βυθίζονταν στον πουπουλένιο, ρυτιδωμένο ουράνιο θόλο. Το μυτερό χορτάρι, που μέχρι πρότινος του έβαζε τρικλοποδιά, γινόταν όλο και πιο μαλακό, όλο και πιο γαλάζιο. Ολόκληρο το κυματιστό οροπέδιο του θύμιζε θάλασσα! Όμως δεν παραξενεύτηκε με αυτή τη γενικότερη αλλαγή. Ήξερε ότι τώρα μέσα του όλα αντανακλόνταν διαφορετικά, διότι ήταν σε θέλει σε όλα να βρει την κρυφή ομορφιά του κόσμου στον οποίο ανήκε και να νιώσει αγάπη για όσα του ανήκαν. Και είχε κιόλας πιστέψει ότι θα κατάφερνε να ξεγελάσει τη μοίρα του. Γι’ αυτόν τον λόγο ίσως έτρεχε ολοένα πιο γρήγορα, αντιλαμβανόμενος ότι σ’ αυτή τη λυσσαλέα κούρσα δεν τον κρατούσε ούτε ο φόβος ούτε η απόγνωση, αλλά μόνο εκείνη η αγωνιώδης σκέψη για τη δυνατότητα της αληθινής σωτηρίας, μια σκέψη που τον έκανε να σκοντάφτει και να παραπατάει όλο και περισσότερο, νιώθοντας πως μες στα στήθη του απλωνόταν κάποιο πύρινο κύμα που άρχιζε να του κατακαίει όλο του το σώμα από την ξαφνική και ανεξήγητη λαχτάρα για τη θάλασσα»! [2]
Μια λοιπόν, που σήμερα τελειώνει ο Αύγουστος και μπαίνει ο Σεπτέμβρης, ένας άκρως υπαρξιακός για μένα μήνας (δεν φάνηκε καθόλου, χαχαχα), θα σας ευχηθώ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με Υγεία, Αγάπη και Ομορφιά!!! Πριχού κλείσω όμως θα σας προτείνω και μερικά υπαρξιακά κόμικς έτσι; Μην ξεχνιόμαστε;
Φωτό 1: Ρενγκόκου σαν... ή Σαν Ρενγκόκου, μια και μου βγήκε λίγο ΣΑΝ κακό χρόνο να ‘χω... Δεν πέτυχα καθόλου το μελιστάλαχτο του προσώπου του. Τον έκανα λίγο σαν αγγούρι, αλλά κατά βάθος ήθελα να μοιάζει και λίγο στον πατέρα του. (Αυτά είναι παπάτζες για να σας δικαιολογηθώ που δεν τον πέτυχα, θα τον ξαναπροσπαθήσω όμως άλλη φορά που θα έχω χρόνο).
Φωτό 2,3 & 4: Εντάξει, τι να πει κανείς για τον Περικλή Κουλιφέτη... Όποιος έχει παίξει μαζί του «Πες Βρες!», θα έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι μόνο εξαιρετικός και ευρηματικότατος καλλιτέχνης, αλλά έχει καταπιεί και την Πάπυρος Larousse Britannica. Είναι ο άνθρωπος που μου βρήκε τι θα γράψω στον τάφο ή την τεφροδόχο μου και που έγραψε την καλύτερη διασκευή του Σοφοκλή που έχω έβερ διαβάσει! Υποκλίνομαι στον Φρόυντ-Τειρεσία!
Περισσότερα για τον Περικλή Κουλιφέτη τσεκάρετε: www.instagram.com/periklis_cartoons/
Η φωτό διανθίζεται από βιβλία του Recalcati αλλά δεν είναι για να τα διαβάσετε, είναι για να τα πετάξετε και να διαβάσετε το κόμικ. Εδώ θέλω πολύ να καταθέσω ότι τις εργατοώρες που έχω ξοδέψει να διαβάζω ψυχανάλυση, θα ήταν χίλιες φορές καλύτερο να τις είχα ξοδέψει σε βιβλία νευρολογίας ή σε κόμιξ! Όλα είναι θέμα χημείας του εγκεφάλου, το περιβάλλον απλώς έρχεται να εντείνει ή να αμβλύνει τη συγκεκριμένη χημεία κάποιες φορές... Γι’ αυτό κι ο Φρόυντ θα ήταν προτιμότερο να είχε κάτσει στ’ αυγά του... Χαχαχαχα!
Σύμφωνα με την ταξινόμηση Ρεκαλκάτι πάντως ο πρωτόγονος δεν ανήκει ούτε στην κατηγορία του Οιδίποδα, ούτε του «Αντί- Οιδίποδα», ούτε του Τηλέμαχου, είναι στην κατηγορία του γιου νάρκισσου, αλλά στην δεύτερη υποκατηγορία... Χαχαχα... όχι αυτού που κοιτάει την παρτάρα του και αυτοπραγματώνεται... Την καλή δηλαδή... Αλλά του παιδιού Πήτερ Παν... Θα σας εξηγήσω άλλη φορά, για να μη φανεί ότι μιλάω για μένα συνέχεια... Χαχαχαχα...
🎈🎈«Τρία μπαλόνια στον αέρα, μάνα, πατέρα, ΒΓΕΣ!»🎈
Φωτό 5&6: Θα μπορούσα να μην έχω γράψει τίποτα απ’ όλα αυτά και να σας παραπέμψω απευθείας στο Απίστευτο κόμικ του Νίκου Μπράτου “Flood”. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο εξαιρετικό ζωγραφικά, αλλά και σεναριακά είναι από τα πιο δυνατά υπαρξιακά κόμικ που έχω διαβάσει. Η δε αφιέρωση παίρνει το βραβείο καλύτερης αφιέρωσης που έχω λάβει ποτέ από δημιουργό!
Περισσότερα για τον Νίκο Μπράτο τσεκάρετε: www.instagram.com/nikosbratos_comics/
Φωτό 7: Η καταπληκτική και πολύ αγαπημένη μου Καλλιτέχνις Έφη Θεοδωροπούλου εκτός του ότι μας ντύνει και μας δίνει στυλ και σεξαπίλ με τις εκπληκτικές δημιουργίες της θα ντύσει εικαστικά και μουσικά αυτή την ανάρτηση:
Περισσότερα για την Έφη Θεοδωροπούλου τσεκάρετε: www.instagram.com/theodoropoulou_efi/?hl=el
[1] Massimo Recalcati: Το σύμπλεγμα του Τηλέμαχου (Γονείς και Παιδιά μετά τη Δύση του Πατέρα), (μτφρ.) Άννα Πλεύρη – Γιοβάνα Βεσσαλά, Κέλευθος, Αθήνα 2016
[2] Бранимир Шћепановић (Μπράνιμιρ Στσέπανοβιτς): Στόμα Γεμάτο Χώμα, (μτφρ.) Ισμήνη Ραντούλοβιτς, Εκδόσεις Κυψέλη, 2024
Σήμερα, 23 Αυγούστου 2025 ξημερώνει νέα Σελήνη στην Παρθένο και μπαίνει και ο Ήλιος στην Παρθένο κι ενώ έλεγα να μην κάνω αστρολογική ανάρτηση, τελικά δεν μπόρεσα να ξεφύγω απ’ τις πιέσεις της ζωής (όχι της Λάσκαρης) και θα σας τα πω όλα για τον Αστερισμό μια και υπάρχει άμεση σχέση με το θέμα μας.
«Η Παρθένος συμβολίζει την Περσεφόνη, την κόρη του Δία και της Δήμητρας. Πήρε το όνομα Παρθένος από την παρθένα θεά Δήμητρα, που είναι η θεά μητέρα Γη, η θεϊκή και παγκόσμια Μητέρα, θεά της ευφορίας της γης (Δη-μήτηρ = Γη-μήτηρ). Έτσι, ο αστερισμός της Παρθένου ταυτίζεται και με τη Δήμητρα και με την όμορφη Περσεφόνη, που άρεσε στο θεό του Άδη, τον Πλούτωνα, και κάποια στιγμή την ξεμονάχιασε και την άρπαξε, για να την κάνει γυναίκα του.
Η θεά Δήμητρα θύμωσε πολύ που άρπαξε τη μοναχοκόρη της ο Πλούτωνας. Πάνω στο θυμό της πρόσταξε τη Γη να μην ανθίσει πια κανένα λουλούδι και να μην καρπίσει κανένα δέντρο. Η Δήμητρα λοιπόν προκάλεσε τέτοια πείνα και καταστροφή στη Γη, που θα κατέστρεφε την ανθρωπότητα. Ο Δίας τότε μεσολάβησε και έπεισε τον αδελφό του, τον Πλούτωνα, να αφήσει ελεύθερη την Περσεφόνη. Εκείνος δέχτηκε, αλλά μόνο για το μισό του χρόνου. Συμφωνήθηκε να μείνει η Περσεφόνη έξι μήνες στον Άδη –τις εποχές της νέκρωσης της Φύσης από τη Δήμητρα: χειμώνα και φθινόπωρο- και έξι μήνες μαζί με τη μητέρα της και τους άλλους θεούς, οπότε η Δήμητρα χαρούμενη ανανεώνει τη βλάστηση και χαρίζει καλοκαιρία: άνοιξη και καλοκαίρι.
Οι αρχαίοι Έλληνες τη φανταζόταν να κρατάει στο δεξί της χέρι ένα κλαδί από φοίνικα και στο αριστερό της ένα στάχυ, ως θεά του θερισμού. Γι’ αυτόν το λόγο, το λαμπρότερο άστρο της – μεγέθους 1,2 – ονομάζεται Στάχυς.
Τον Στάχυ που κρατάει η Παρθένος στο χέρι της οι Άραβες αστρονόμοι τον ονόμασαν Μονήρη (μοναχικό) και Απροστάτευτο, γιατί δε βρίσκεται κοντά του κανένα άλλο άστρο τέτοιου μεγέθους». [...] [1]
Όσο κι αν η Γη είναι η μητέρα μας, το σπίτι μας, ο πλανήτης που έτυχε να ξεφυτρώσουν τα αμινοξέα, κάποια «στάχυα» τελικά παρανιώθουν μονήρη, παραμένουν στο περιθώριο απροστάτευτα και ξεριζωμένα.
Κι ας φώναζε ο αρχηγός Σηάτλ στον Πρόεδρο των Ή.Π.Α Φράνκλιν Πηρς το 1854 πριν παραδώσει τη γη των Ινδιάνων στην κυβέρνηση: «Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα που ενώνει την οικογένεια. Ό,τι συμβαίνει στη Γη, συμβαίνει και στα παιδιά της Γης. Ο άνθρωπος δεν υφαίνει τον Ιστό της Ζωής. Ό,τι κάνει στον ιστό, το κάνει στον εαυτό του». Τι να καταλάβει τώρα ο Πηρς από κάποιον που μπορεί να λέγεται «Ασημένια Αρκούδα» στην καλύτερη... Το μόνο που σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή ήταν, άντε να πάρουμε τη Γη να χτίσουμε κάνα Κολλέγιο ν’ αφήσουμε τ’ όνομά μας. Και το Κολλέγιο είναι το ευτυχές σενάριο.
Φωτό 1&2: Το εξαιρετικό κόμικ του Mohammad Sabaaneh «Δύναμη Γεννημένη από Όνειρα, η Ιστορία μου είναι η Παλαιστίνη». Μοναδικές λινοτυπίες όπου χαράσσονται ο πόνος, η αγωνία, αλλά και οι ελπίδες του παλαιστινιακού λαού. Σας παραθέτω την αρχική σημείωση του καλλιτέχνη:
«Δεν ζωγράφισα τις σελίδες αυτού του βιβλίου.
Χρησιμοποίησα τη μέθοδο της λινοτυπίας.
Δεν μπόρεσα να χαράξω το όνομά μου στους τοίχους
του κελιού της φυλακής μου.
Για καιρό αναρωτιόμουν πώς οι φυλακισμένοι μπορούν να χαράξουν τα ονόματά τους στους τοίχους της φυλακής.
Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να χαράξω τις ιστορίες τους
και να τις μοιραστώ με τον κόσμο».
Φωτό 3,4&5: Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι από την αγαπημένη μου παραλία, την «Πατήθρα» στον Αζαλά που ακόμα κι αν βρίσκεται χωμένη στα ανατολικά, δεν σταματά ποτέ να αντιστέκεται.
Φωτό 6: Το «No Papers», είναι ένα κόμικ που θίγει τα θέματα των ανθρώπων χωρίς χαρτιά από μια πολύ ξεχωριστή ματιά, προβάλλοντας κυρίως το πρόβλημα της ταυτότητας, της απουσίας και τελικά της ανυπαρξίας. Συνδυάζει την προσωπική εμπειρία με σχετική βιβλιογραφία και προσεγγίζει το θέμα από μια εντελώς ανθρώπινη και ρεαλιστική σκοπιά χωρίς στοιχεία ηρωοποίησης ή αισθήματος οίκτου για τα πρόσωπα.
-Να πούμε ότι το καραβάκι στην φωτογραφία είναι δημιουργία του πρωτόγονου. Το έφτιαξε πριν 23 χρόνια, καθώς από τότε ήταν γνωστές οι ναυπηγικές του ικανότητες, είχε συγκεκριμένο προορισμό και έγινε σε μια φάση που μόνο οι καραβέλες του Μαγγελάνου τον ενδιέφεραν, αφού δεν τον χωρούσε ο τόπος, όμως εξακολουθούσε να έχει σοβαρές ελλείψεις στη Φυσική, μια και πίστευε ότι αφού τα πανιά πάνε προς μία κατεύθυνση, ε, δε θα πηγαίνει και η σημαία του πλοίου προς την ίδια; Χαχαχαχα...Χαλόοου, Αδράνεια κυρία Βαΐα... Αν ήμουν ο Νεύτωνας θα είχε φανεί εδώ και χρόνια ομολογουμένως.
Φωτο 7: Και θα εξακολουθήσω να μιλάω για τον πρωτόγονο γιατί έχει πλάκα. Όταν είσαι ντυμένος με φίδια στον κόρφο σου, φιδοκατάνες στο ζωνάρι σου, δεν βλέπεις καλά, δεν ακούς καλά καλά, έχεις χαρακιές και μάσκα στο στόμα απ’ το κοσπλέι, ε, είναι κι ο δημιουργός του κόμικ, εκτός από εικαστικός και απόφοιτος φιλολογίας, δεν θέλει και πολύ να παίξει χαλασμένο τηλέφωνο. Η αφιέρωση μια φορά ταίριαζε ταμάμ με την αμφίεση! Ευχαριστώ από καρδιάς τον Aspalax.
Και τα δύο παραπάνω κόμιξ στο τέλος των ιστοριών έχουν βιβλιογραφικές πηγές για να συμβουλευτείτε σχετικά με τα θέματα που πραγματεύονται.
Ο Μαχμούντ Νταρουίς ο εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης, θα μπορούσε να είναι ήρωας και στα δύο βιβλία που προανέφερα: «Γεννήθηκε το 1941 στο Al-Birwa της Παλαιστίνης. Στα έξι του χρόνια, το 1947, η οικογένειά του εκδιώχθηκε μαζί με άλλους 750.000 Παλαιστινίους, και κατέφυγε στον Λίβανο* όπου έζησαν σε προσφυγικό καταυλισμό για έναν χρόνο. Όταν επέστρεψαν, το χωριό τους είχε ήδη ισοπεδωθεί και στη θέση του υπήρχε ένας ισραηλινός εποικισμός. Οι ισραηλινές αρχές κατοχής τους απέδωσαν τον χαρακτηρισμό «present absentees», παρόντες δηλαδή αλλά χωρίς χαρτιά. Εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες στο Deir al-Asad, στην περιοχή της Γαλιλαίας. Στη συνέχεια ο Νταρουίς έζησε για 10 χρόνια στη Χάιφα, από όπου του απαγορεύτηκε να μετακινείται. Από το 1967 ως το 1970 μάλιστα τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Κάθε χρόνο τον συλλάμβαναν, χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς να οδηγηθεί σε δίκη, και τον άφηναν ελεύθερο. Έφυγε το 1970. Σπούδασε, εργάστηκε και έζησε ως εξόριστος Παλαιστίνιος της διασποράς στη Μόσχα, στο Κάιρο, στη Βηρυτό, στην Τύνιδα και στο Παρίσι. Το 1996 του επετράπη να επιστρέψει στην πατρίδα του. Εγκαταστάθηκε στη Ραμάλα. Πέθανε το 2008, σε ηλικία 67 ετών, μετά από εγχείριση ανοιχτής καρδιάς, στην Αμερική».
*Στις 14 Μαΐου 1948 ανακηρύχθηκε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, χωρίς την παράλληλη ανακήρυξη ίδρυσης κράτους της Παλαιστίνης, όπως προβλεπόταν από την απόφαση 181 του ΟΗΕ. Στις 15 Μαΐου ξεκίνησε η «Νάκμπα», που σημαίνει «καταστροφή», με την εθνοκάθαρση τουλάχιστον 531 χωριών και πόλεων, τη δολοφονία 15.000 Παλαιστινίων και τον αναγκαστικό εκτοπισμό των δύο τρίτων του παλαιστινιακού πληθυσμού από την πατρίδα τους και τα σπίτια τους.
Σας παραθέτω εδώ ένα ποίημα του με τίτλο:
Ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας βρίσκεται σ’ αυτή τη γη
Σ’ αυτή τη γη έχουμε ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας: τον δισταγμό του Απρίλη,
τη μυρωδιά του ψωμιού την αυγή, το φυλαχτό μιας γυναίκας στους άντρες,
τα έργα του Αισχύλου, τις απαρχές του έρωτα, το χορταράκι πάνω στην πέτρα,
τις μανάδες που ζουν με την ανάσα του νέυ και τον φόβο των εισβολέων
για τις μνήμες που τους καταδιώκουν.
Ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας το έχουμε σ’ αυτή τη γη: τις τελευταίες μέρες
του Σεπτέμβρη, την ομορφιά της ώριμης γυναίκας, το ρολόι του ήλιου στη φυλακή,
τα σύννεφα που μιμούνται σμήνη πλασμάτων, τις ζητοκραυγές για εκείνους
που χαμογελούν στον θάνατο, τον τρόμο του δυνάστη για τα τραγούδια.
Ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας το έχουμε σ’ αυτή τη γη: πάνω σ’ αυτή τη γη
έχουμε την Κυρά της, μητέρα κάθε αρχής, μητέρα κάθε τέλους. Τη λέγαν Παλαιστίνη.
Το όνομά της Παλαιστίνη έγινε κι αργότερα. Κυρά μου, επειδή είσαι η Κυρά μου,
έχει αξία η ζωή μου. [2]
Φωτό 8: «Εμμέλεια», χαρακτικό της Παρασκευής Ζέρβα (βαθυτυπία / ακουαντίνα / μελάνι με ζάχαρη), Imp. 2024 / Το έργο εκτίθεται στην Πινακοθήκη Χαρακτικής «Κώστας Μαλάμος» του Δήμου Ζίτσας Ιωανίνων.
Ε και τέτοια μέρα με νέο φεγγάρι δεν μπορώ να μην σας αφήσω και κάτι μουσικό! Ένα απόσπασμα από μια καταπληκτική ταινία – αληθινή ιστορία – που είδα φέτος το «El 47», η οποία πραγματεύεται τον αγώνα των ανθρώπων του Torre Baró, μιας γειτονιάς στη Βαρκελώνη για αναγνώριση του βασικότερου δικαιώματός τους, «της ύπαρξης». Ανατριχιαστική ερμηνεία από τη Zoe (όχι τη Λάσκαρη) Bonafonte:
[1] Στράτος Θεοδοσίου / Μάνος Δανέζης, Τα Άστρα και οι Μύθοι τους – Εισαγωγή στην Ουρανογραφία, Εκδόσεις Δίαυλος, 1991.
[2] Τα βιογραφικά στοιχεία, όπως και το ποίημα και η φωτογραφία 8 προέρχονται από την Ανθολογία «Όταν έρθει το Αύριο», Μαχμούντ Νταρουίς, (μτφρ.) Τζένη Καραβίτη, (επιμ.) Ρόνι Μπου Σάμπα, δίγλωσση έκδοση, Εκδόσεις Μασάρ, Αθήνα, 2025.
Μέσα σ’ όλα λοιπόν τα συμπαντικά και πλανητικά φαινόμενα, ο πρωτόγονος συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι αυτό το καλοκαίρι έχει κουβαλήσει στις διακοπές του και πολλά κόμιξ. Και πώς δηλαδή να μην συμβεί αυτό αφού όλο τον χρόνο πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις σουλατσάρει από φεστιβάλ σε φεστιβάλ. Σκέφτηκε λοιπόν, πως θα ‘ταν καλή ιδέα τώρα που έρχονται μέρες αργίας και καλοκαιρινής ραστώνης να προτείνει μερικά. (*Όλα είναι μια προσομοίωση αδέρφια... Στην πραγματικότητα τα παίρνω χοντρά και τα τσεπώνω αμείλικτα φουσκώνοντας με εκατομμύρια ΤΑΛ τον λογαριασμό τραπέζης μου στην Ελβετία).
Φωτό 1: Διαβάσαμε με τον Τρελλοδαγκάνα (γιατί εγώ είμαι απ’ αυτούς που δίνω υλική υπόσταση στις σκεπτομορφές μου) την «Προφητεία το Αρμαντίλλο» του Zerocalcare και κατενθουσιαστήκαμε! Βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό, μας πήραν τα ζουμιά στο τελευταίο καρέ κι ας φαίνεται χοντρόπετσος ο Τρελλοδαγκάνας, αλλά τι είναι η καραβίδα τι είναι το ζουμί της κλπ κλπ. Εξαιρετικό σενάριο και εξαιρετική έκδοση επίσης! Στο σημείο αυτό να δώσω πολλά συγχαρητήρια στον Μάριο Ιωαννίδη προσωπικά και σε όλους τους ανθρώπους της Chaniartoon Press για την υπέροχη δουλειά!
Φωτό 2: Σας έβγαλα μία φωτογραφία από το εσωτερικό που πολύ με άγγιξε μεταξύ άλλων και θα ευχόμουν να είχαν περάσει μόνο 7 χρόνια από τότε που τέλειωσα το σχολείο, αλλά δυστυχώς είναι πολλά περισσότερα κι αυτός ο καρμικός κύκλος δεν λέει να σπάσει. Αυτή η κεντρομόλος με κρατάει δέσμιο αιώνες τώρα για να μην πω για τη ροπή αδράνειας και γίνω πιο μελό ακόμα. Το γενικό συμπέρασμα είναι πως ο δημιουργός και οι σκέψεις του μπορούν να αγγίξουν τον καθένα σε πολλά επίπεδα! Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε!
Φωτό 3&4: Και σαν να μην έφταναν τα καρμικά συμβόλαια που υπέγραφε ο πρωτόγονος πριν έρθει σ’ αυτή την ενσάρκωση, τον έπιασαν τα «φαουστικά» του και υπέγραψε «συνειδητά» μεταβίβαση συνείδησης στην PLASTIC DREAMS A.E. τρέχα γύρευε για πόσα ΤΑΛ. Τρομακτικά ρηξικέλευθο κόμικ, απίστευτη σύλληψη από τον δημιουργό και πολύ πρωτότυπο εξώφυλλο θα πω! Ευτυχώς, όταν με ρώτησε ο Gounis σε τι προϊόν θα ήθελα να μεταφέρω τη συνείδησή μου του είπα σε Τράπουλα Ταρώ μια και έχει 78 κάρτες κάθε μία από τις οποίες αποτελεί ενεργειακή πύλη και έχει άπειρες δυνατότητες! Όχι κι άσχημη επιλογή έτσι;
Η μεγάλη πλάκα όμως ήταν όταν με ρώτησε όνομα! Του το λέω και με ρωτάει γιατί αυτό; Του λέω τι να σου πω τώρα... Για να παραφράσω τον Γκαίτε όταν το έβγαζα ήξερα μόνο εγώ κι ο θεός, τώρα ξέρει μόνο ο θεός... Αλλά είμαι και λίγο μπούμερ αν θες και του δείχνω το Νόκια κινητό μου με κουμπάκια. Α! Μου λέει έχω κι εγώ τέτοιο κινητό και το βγάζει! «Α!» ακούγεται και μια φωνή από τον διπλανό πάγκο «Έχω κι εγώ τέτοιο κινητό!» και το βγάζει. Εν ολίγοις βρεθήκαμε τρία άτομα να δειγματίζουμε τα κινητά μας πάνω στο τραπεζάκι με τα κόμικ και να λέμε ποιο είναι πιο σύγχρονο... Χαχαχα... Ο δε δημιουργός μου είπε ότι οι φίλοι του τον φωνάζουν «Αρχαίο», απ’ όσο θυμάμαι. Εκπληκτικό! Να το διαβάσετε!
Φωτό 5: Αυτή είναι έτσι μπόνους... Σημερινή λήψη, για να θυμηθούμε ομάδι τα παιδικά μας χρόνια και για να σας δώσω ιδέες για μεταβίβαση συνείδησης σε ξύλινα κουνιστά αλογάκια!
Και πριν καλά καλά δρασκελίσουμε το κεφαλόσκαλο και περάσουμε την πύλη των Λεόντων, βρισκόμαστε ενώπιον του Αυγουστιάτικου φεγγαριού και της πολυτραγουδισμένης Πανσελήνου - που τόσα ρομάντζα έχουν γραφτεί για την πάρτη της-, η οποία πραγματοποιείται σήμερα 09/08 στον άξονα Λέοντα-Υδροχόου (δηλαδή ο Ήλιος είναι στον Λέοντα και η Σελήνη στον Υδροχόο). Και πόσα έχει να καταθέσει ο πρωτόγονος για τον συγκεκριμένο άξονα, αφού είναι Υδροχόος με ωροσκόπο Λέων... Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή... Δίπολο απ’ τα λίγα! Εκεί που συγκρούεται το Εγώ με το Συλλογικό, ο «Αυτισμός» με την Κοινωνικότητα, ο Ναρκισσισμός με τον Αλτρουισμό. Και όλα αυτά Σταθερά κι Αμετακίνητα, όπως ο χαρακτήρας και των 2 ζωδίων! Καλησπέρα σας! Βέβαια όταν ο πρωτόγονος ήρθε στο φως δηλαδή κάπου εκεί στην αρχή της ανωτέρας Πλειστοκαίνου, τρέχα γύρευε πού ήταν αυτοί οι αστερισμοί... Πιθανόν να πέταγαν Περσίδες ο ένας στον άλλον κάπου στην Ανδρομέδα για να περάσει η ώρα. Υπάρχει ελπίδα!
Αυτό συμβολίζει και η κάρτα του Υδροχόου στην Ταρώ. Την ελπίδα... Το Star / Αστέρι με τον αριθμό 17 που μεταξύ άλλων είναι και κάρτα θεραπείας. Υπάρχει άραγε ελπίδα να βρεθεί ισορροπία μεταξύ της αλαζονείας και της προσφοράς στον άνθρωπο; Υπάρχει ελπίδα να σταματήσει αυτή η αέναη οικολογική καταστροφή που συντελείται καθημερινά στον πλανήτη ή η αέναη εξόντωση του συνανθρώπου;
Σήμερα, δεν θα σας ζαλίσω με αριθμολογίες... Θα πω απλώς ότι η Πανσέληνος γίνεται στην 17η μοίρα του Υδροχόου (τυχαίο;) και 1+7 = 8, ΤΥΧΑΙΟ;;;; Χαχαχα... Οπότε και θα παραθέσω τι σημαίνει το αντίστοιχο σαβαϊτικό σύμβολο στη μοίρα αυτή για να το σκεφτεί ο καθένας από μας κατά πώς πρέπει:
🌝«ΦΑΣΗ 317 (Υδροχόος 17ο)
Ένας σκύλος στέκει φύλακας, προστατεύοντας τον Κύριό του και τα Αποκτήματά του.
ΒΑΣΙΚΗ ΝΟΤΑ: Η ανάπτυξη της ικανότητας για φύλαξη του εαυτού και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων κάτω από τις περίπλοκες κοινωνικές πιέσεις.
Αυτό το σύμβολο, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του στον κύκλο φαίνεται να υποδηλώνει ότι κάτω από τις τωρινές κοινωνικές συνθήκες το άτομο χρειάζεται προστασία απέναντι στις συνεχώς αυξανόμενες καταπατήσεις εκ μέρους της κοινωνίας τού θεωρητικώς αναγνωρισμένου δικαιώματός του να ζει μια ιδιωτική ζωή απαλλαγμένη από δημόσιες παρεμβάσεις. Κάτω από αυτό το φως το σύμβολο έρχεται σε αντίθεση με το προηγούμενο που δείχνει την δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων και τον ολοκληρωτισμό που συνεπάγεται μια οργάνωση μεγάλης κλίμακας. Σε ένα βαθύτερο απόκρυφο επίπεδο ερμηνείας αποκαλύπτει επίσης την ανάγκη για προστασία απέναντι στις «αστρικές» εισβολές και ίσως στην «μαύρη μαγεία», όσο προχωράει κανείς σε υπερφυσικές καταστάσεις συνείδησης. Λέγεται ότι ο μυημένος εκπαιδεύει ορισμένες υποανθρώπινες οντότητες («στοιχειακά») για να τον προστατεύουν. Η χριστιανική θρησκεία μιλάει για Φύλακες Αγγέλους με ένα παρόμοιο νόημα.
Σε αυτό το δεύτερο στάδιο βλέπουμε το άτομο ικανό να κυριαρχήσει τις φυσικές ενέργειες τις οποίες θέτει στην υπηρεσία του, ώστε να ασχοληθεί με ασφάλεια με το ατομικό έργο του πεπρωμένου του. Αυτή είναι μια άλλη όψη της σχέσης ατόμου-κοινωνίας. Φυσικά, κάποια άτομα μπορεί να επιδιώξουν να βλάψουν άλλους, αλλά οι καταστάσεις που προκύπτουν από μια κοινωνία που εξυμνεί τον ανταγωνισμό, την φιλοδοξία και την επιτυχία με κάθε κόστος ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την ατομική βία. Όσο πιο δημιουργικό είναι το άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ».🌝 [1]
🔥Στη σημερινή φωτογραφία επέλεξα να βάλω μία κάρτα-σελιδοδείκτη της δημιουργού “Blue Fox’s Hut” (τσεκάρετε: www.instagram.com/blue_fox_s_hut/), η οποία είναι εμπνευσμένη από την ταινία του μεγάλου Μιγιαζάκι “Howl’s Moving Castle”, και απεικονίζει τον χαρακτήρα “Calsifer”. Ο χαρακτήρας δεν έχει να κάνει ούτε με τον Αέρα του Υδροχόου, αλλά ούτε και με τα Νερά που κουβαλάει... Είναι η Φωτιά του Λέοντα! Η φωτιά που «δόθηκε» στον άνθρωπο για να ζει και να δημιουργεί και όχι για να καταστρέφει και να πληγώνει.
Δίπλα έβαλα αυτό το κηροπήγιο που το έχω ονομάσει «Κυβερνήτες του Υδροχόου» γιατί τους συγχωνεύει και τους δύο... Αν και η σύγχρονη Αστρολογία θεωρεί τον Ουρανό κυβερνήτη του ζωδίου, μην σας παραμυθιάζουν!!!Κρόνιοι είμαστε και Κρόνιοι θα πεθάνουμε... Μέχρι να σβήσει ο Ήλιος! 🪐
🚀Κλείνω με ένα όμορφο τραγουδάκι από την εξίσου όμορφη φωνή της 17(!)χρονης τότε Agunda, για τη «Λούνα που δεν ξέρει τον δρόμο» και δεν χαμπαριάζει ούτε από καταστροφές, ούτε από πυρκαγιές ούτε από τίποτα, γιατί απλά «δεν είναι η δουλειά της». Αλίμονο στους γήινους.🚀
Και να λοιπόν που φτάσαμε και φέτος στην πύλη του Λέοντα! Στο λεγόμενο Lion’s Gate! Ιδανική μέρα για υλοποιήσεις, ευχές και καταγραφή επιθυμιών! Εγώ θα σας ευχηθώ καλά μανιφετέισο και θα σας προκαλέσω να αναρωτηθείτε μήπως αυτά που επιθυμείτε δεν είναι αυτά που πραγματικά επιθυμείτε, αλλά αυτά που επιθυμεί ο καπιταλισμός να επιθυμείτε... Τέλος πρόκλησης και κομμουνιστικής προπαγάνδας. Συνεχίζουμε με λίγη αριθμολογία.
🦁Όπως έχω πει και σ’ άλλες αναρτήσεις επί του θέματος οι κάρτες που αντιπροσωπεύουν τον Λέοντα στην τράπουλα Ταρώ (και βλέπετε και στην πρώτη φωτογραφία) [1], είναι κυρίως η Δύναμη / Strength με τον αριθμό 8, ο Ήλιος / Sun με τα υπέροχα ηλιοτρόπια και τον αριθμό 19 και τέλος αριστερά στη φωτογραφία έβαλα τον Κόσμο / World που θεωρείται πύλη και ως πυλώνες έχει τα 4 σταθερά ζώδια Σκορπιό, Υδροχόο, Λέων και Ταύρο και αριθμό 21.🦁
«Στην Κίνα, το οκτώ είναι τυχερός αριθμός και στον βουδισμό τα οκτώ μονοπάτια περιέχουν τους οκτώ κανόνες της ζωής∙ το σύμβολο του βουδισμού είναι ο τροχός Ντάρμα με τις οκτώ ακτίνες.
Η μουσική κλίμακα αποτελείται από οκτώ νότες: μετά τις επτά νότες ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα, σι, αρχίζει πάλι από την αρχή με την όγδοη νότα. Επομένως, μια «οκτάβα» αποτελείται από οκτώ νότες». [...]
Το Καστέλ ντελ Μόντε στη νότια Ιταλία, το οποίο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄ μεταξύ 1240 και 1250 προκαλεί μια συγκλονιστική εντύπωση λόγω της ασυμβίβαστα αυστηρής γεωμετρικής του μορφής. Η κάτοψή του σχηματίζεται από ένα κανονικό οκτάγωνο με διάμετρο 56 μέτρα, πάνω στο οποίο ορθώνεται το κάστρο ύψους 25 μέτρων. Στις γωνίες του οκταγώνου στέκονται μικρότεροι οκταγωνικοί πύργοι, ενώ σχήμα κανονικού οκταγώνου –τι άλλο! – έχει και η εσωτερική του αυλή. Μαθηματικά πάνω στην πέτρα. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα γιατί το Καστέλ ντελ Μόντε βασίζεται σε οκτάγωνα. Μια ερμηνεία επικαλείται κυριαρχικά σύμβολα: το αυτοκρατορικό στέμμα με το οποίο στέφονταν οι αυτοκράτορες τον Μεσαίωνα έχει σαφέστατα οκταγωνικό σχήμα. Εκείνη την εποχή είχαν μάλιστα χτιστεί, επίσης σε σχήμα οκταγώνου, πολλά σημαντικά ιερά κτίρια, με σπουδαιότερο τον καθεδρικό ναό του Άαχεν, όπου γινόταν η στέψη των αυτοκρατόρων. Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι από παλιά θεωρούσαν την όγδοη ημέρα ως ημέρα της ανάστασης, τη νέα ήμερα ύστερα από τις επτά της δημιουργίας. [...]
Γύρω στον 4ο αι. π.Χ., οι Έλληνες ανέπτυξαν την ιδέα της συστηματικής αντιστοίχισης των αριθμών με γράμματα. [...] Τούτο σήμαινε ότι κάθε γράμμα αποκτούσε αυτομάτως μια αριθμητική αξία, οπότε θεωρούνταν εύλογο να αποδίδουν αριθμητική αξία και στις λέξεις. [...] Ακόμη και στα εβραϊκά, όμως, κάθε γράμμα, συνεπώς κάθε λέξη, έχει μια αριθμητική αξία. Στην εβραϊκή θεολογία, από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και μετά, χρησιμοποιούνται οι αριθμητικές αξίες των λέξεων για την ανίχνευση μυστηριωδών συσχετισμών. Συγκεκριμένα, ορισμένοι θεολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι ταυτόσημες αριθμητικές τιμές υποδηλώνουν μια εσωτερική σχέση μεταξύ των αντίστοιχων λέξεων ή όρων. Για παράδειγμα, οι λέξεις που σημαίνουν «δύναμη» και «λιοντάρι» έχουν αμφότερες την ίδια αριθμητική αξία: 216 – κι αυτό πρέπει να συμβαίνει επειδή το λιοντάρι είναι το σύμβολο της δύναμης». [2]
🌻Όπως παρατηρήσατε στην κάρτα του Ήλιου και αν παρατηρήσετε και στις παραδοσιακές τράπουλες Ταρώ θα δείτε σε πολλές «πύρινες» κάρτες τον ηλίανθο... Δεν ξέρω τη σχέση σας με τους αριθμούς Φιμπονάτσι, ούτε με τους ηλίανθους πάντως αυτά τα δύο σχετίζονται μεταξύ τους και θα το δούμε σε λίγο. Προσωπικά, θέλω να καταθέσω ότι δεν είχα ιδέα για το ότι το συγκεκριμένο λουλούδι μπορεί να με ξεπεράσει σε ύψος (όχι ότι είμαι το πρώτο μπόι, αλλά λέμε...) μέχρι που πριν από 10 ακριβώς χρόνια τον Ιούλιο του 2015 διερχόμενος από Αλεξανδρούπολη βούτηξα σε ένα χωράφι με ηλιοτρόπια! Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες είναι από κει.
«Ας εξετάσουμε, λοιπόν, την ταξιανθία ενός ώριμου ηλίανθου. Αποτελείται από αναρίθμητους σπόρους, κατά κάποιον τρόπο τοποθετημένους μέσα στο λουλούδι. Αυτή η διάταξη είναι σημαντική: Δεν αποτελείται από ομόκεντρους κύκλους ούτε από ακτίνες που ξεκινούν από το κέντρο του λουλουδιού, αλλά οι σπόροι είναι τοποθετημένοι σε «σπείρες» που περιστρέφονται από το κέντρο προς τα έξω. Για να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς, υπάρχουν σπείρες δεξιόστροφες και σπείρες αριστερόστροφες. Και τώρα έρχεται η αποκάλυψη: Αν μετρήσουμε τις δεξιόστροφες και τις αριστερόστροφες σπείρες, οι αριθμοί που θα πάρουμε δεν θα είναι τυχαίοι, αλλά δύο διαδοχικοί αριθμοί Φιμπονάτσι! Στην περίπτωση του ηλιοτροπίου, οι αριθμοί είναι 21 και 34 – τούτο συμβαίνει πάντα σε κάθε ηλιοτρόπιο».🌻 [2]
🌞Δεν είναι εξαιρετικά αισιόδοξο και ενεργειακό φυτό ο ηλίανθος; Άραγε δεν μας προτρέπει με τον τρόπο του να στρέφουμε πάντα το βλέμμα μας στο φως; Και το φως μην το υποτιμάτε! Στη Φυσική, υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που λέγονται στάσιμες... Υπάρχουν και κάποια ηλεκτρόνια που αράζουν σε ζώνες χωρίς ενέργεια που λέγονται ζώνες σθένους. Στη ζώνη σθένους το ηλεκτρόνιο δεν μπορεί να κινηθεί. Αν όμως έρθει ένα φωτόνιο και μπαμ! συγκρουστεί μαζί του τότε του δίνει την απαραίτητη ενέργεια να περάσει στη ζώνη αγωγιμότητας και να αρχίσουν να γίνονται πράγματα... Παραγωγή ρεύματος π.χ. Καταλάβατε τώρα γιατί εμείς οι μεσογειακές καταθλιπτικές είμαστε λίγο πιο χαμογελαστές από τις βόρειες καταθλιπτικές; Είναι η D και τα φωτόνια που μας περισσεύουν σ’ αυτόν τον τόπο και συγκρούονται με τις πλήρως κατειλημμένες ζώνες σθένους μας.🌞
Στη δεύτερη φωτογραφία [3] ο πρωτόγονος αφού εξάσκησε το παλιό του χόμπι και συναρμολόγησε ένα παζλ (50 μόλις κομματιών ΟΥΑΟΥ!) έβαλε και δύο ακόμα κάρτες που μπορεί σε κάποιον να χρησιμεύσουν λόγω της ημέρας. Την ηλιόπετρα από κρυστάλλους και το άνοιγμα του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Ας τα πάρουμε όμως ένα ένα:
«Για τον Βαν Γκογκ το ηλιοτρόπιο, που κάποτε έβλεπε ως ένα απλό διακοσμητικό, είχε γίνει κάτι σχεδόν ιερό, ένα σύμβολο που αντιπροσώπευε το ίδιο το φως, την ιδανική ζωή στη φύση. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Βαν Γκογκ, τα ηλιοτρόπια αντιπροσώπευαν μία συγκεκριμένη ιδέα: την ευγνωμοσύνη. [...] Εξάλλου, το κίτρινο για εκείνον ήταν το χρώμα της ευτυχίας, ενώ για την Ολλανδία, όπου γεννήθηκε, ήταν σύμβολο αφοσίωσης και πίστης. Ο Βαν Γκογκ πειραματίστηκε πολύ με το χρώμα αυτό, καθώς και με αποχρώσεις του που είχαν πρόσφατα εφευρεθεί. Αυτό έκανε τους πίνακες αυτούς ακόμα πιο πρωτοπόρους για την εποχή». [4]
Όσοι ασχολείστε με κρυστάλλους ίσως η ηλιόπετρα (άστριος ή καλσίτης) να είναι η ιδανική για αυτές τις μέρες ήλιου... Στη συγκεκριμένη κάρτα μεταφράζοντας χοντρικά και ελευθεριακά από τα αγγλικά λέει ότι «η sunstone σάς προστατεύει από ανθρώπους που εξαντλούν την ενέργειά σας εκμεταλλευόμενοι την καλοσύνη σας». Καθαριστείτε λοιπόν ενεργειακά και σταματήστε να είστε χαλί να σας πατήσουν έτσι; Μην τα περιμένετε όλα από τον ορυκτό μας πλούτο... Η πέτρα όμως αυτή έχει πλούσια ιστορία, καθώς αποτελούσε όπως φαίνεται το GPS των Βίκινγκ:
«Σύμφωνα με μια ισλανδική σάγκα που αφορά τον Βασιλιά Όλαφ και τον θρυλικό ήρωα Σίγκουρντ, οι ναυτικοί πλοηγούνταν με τη βοήθεια της ηλιόπετρας (sólarsteinn): μιας πέτρας που έδειχνε τη θέση του Ήλιου ακόμα και στη βαριά συννεφιά. Σύμφωνα με το θρύλος, ο Βασιλιάς Όλαφ «άρπαξε μια ηλιόπετρα, κοίταξε τον ουρανό, είδε από πού ερχόταν το φως, και από αυτό συμπέρανε τη θέση του αόρατου Ήλιου».Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature, ο Δανός αρχαιολόγος Τόρκιλντ Ράμσκου πρότεινε το 1967 την υπόθεση ότι η ηλιόπετρα ήταν ένας διαφανής κρύσταλλος καλσίτη, ένα πέτρωμα που υπάρχει στη Σκανδιναβία και ονομάζεται άστριος. Ο κρύσταλλος αυτός είναι πολωμένος, και μπορεί να φαίνεται σκοτεινός ή φωτεινός ανάλογα με τον προσανατολισμό του σε σχέση με τη θέση του Ήλιου». [5]
Η άλλη κάρτα (θεός συγχωρέστην) μιλάει για το άνοιγμα του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Αυτό, βρίσκεται πάνω από τον αφαλό και σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση και τα υγιή όρια. Σας προτείνει αν δεν το έχετε ανοιχτό να το ανοίξετε κάνοντας χορό, γιόγκα, αναπνοές και άλλες ασκήσεις για να θεραπεύσετε θέματα αυταξίας.
Λοιπόν λιοντάρια μου, σας αφήνω με ένα απόσπασμα από ένα ποίημα του Ρουμί με τίτλο «Πορεία στο Αθέατο» [6], για να λύσετε οριστικά οποιοδήποτε θέμα εαυτού:
Είσαι ο Ήλιος τώρα
ποια η ανάγκη σου για μεγαλεία;
Από τον κόσμο απομακρύνθηκες
τι ανάγκη έχεις ευπρεπής να δείχνεις;
Ακούω ότι την ψυχή σου μετά βίας βλέπεις
αλλά γιατί έτσι κι αλλιώς να την κοιτάξεις;
Δική σου είναι τώρα η Ψυχή των Ψυχών!
[1] Οι κάρτες προέρχονται από την τράπουλα Happy Tarot, στην οποία όλες οι φιγούρες είναι υπερβολικά χαρούμενες! Την επέλεξα «λόγω το φως»! "Δεύτε λάβετε!"
[2] Albert Beutelspacher, Το Μηδέν, το Άπειρο και το Ζόρικο 13 / οι πιο σπουδαίοι αριθμοί και οι ιστορίες τους, (μτφρ.) Παναγιώτης Δρεπανιώτης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2025.
[3] Τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη φωτογραφία τραβήχτηκαν μετά κόπων και βασάνων... Με 9 μποφόρ μαΐστρο δεν τη βγάζεις καθαρή ούτε εσύ ο ίδιος... Η ηρεμία που βγάζουν αυτές οι φωτό, η γαλήνη της θάλασσας στο βάθος, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα... Πάσχισα για αυτές τις στιγμές ηρεμίας... Μετά το κλικ σηκώθηκε ένας αέρας τα διέλυσε όλα, πήρε και τη solar plexus chakra κάρτα τη στροβίλισε αρκετά και δεν την είδα ποτέ να πέφτει πουθενά... Απλά πέταξε για τον ήλιο... Τι να κάνουμε, έχει και απώλειες αυτή η ζωή... Αν όχι μόνο απώλειες έχει... Γι’ αυτό να χαρείτε! Μέχρι να πάω στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης να ξαναπάρω το deck, ανοίξτε το ηλιακό σας πλέγμα! Αλίμονό σας! Χαχαχα
[4]Πηγή:www.monopoli.gr/2022/03/30/istories/art-culture-su… [5]physicsgg.me/2011/01/31/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B7-… [6] Τζελαλαντίν Ρουμί, Για τον Θεό και τον Έρωτα, (απόδοση – σχόλια) Ελένη Κουκουλέτσου / Τριαντάφυλλος Σερμέτης, Εκδόσεις Δαιδάλεος, Θες/νίκη, 2018.
Αργύραρε, Μορφέα μεγάλε, Τιτάνα, Γίγαντα, Μαχητή! Αρχηγέ της «ζούγκλας», Ηλιογέννητε, Άνεμε Αστρικέ, Συμπαντικέ Λίβα! Εσύ, που στη θέα σου και μόνο σμπαραλιάζεται το μεταιχμιακό μου σύστημα. Εσύ, που με έμαθες «να περπατάω πάνω στις πληγές μου και να αντιστέκομαι», να αποφορτίζω τις μέσα μου κραυγές. Εσύ, που σε κάθε σου εμφάνιση «τεντώνεις τη ζωή μου στο όριο θραύσης». Εσύ, που με κάθε στίχο σου φουλάρεις με σεροτονίνη το «νεαντερτάλειο σφαγείο του εγκεφάλου μου». Εσύ, που με ένα και μόνο βλέμμα σου μού προκαλείς σύνδρομο Korsakoff και ξεχνάω ποιος είμαι, που κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει σε swiss army triplet, σαν σε κατάσταση πολιορκίας. Εσύ, Εκλεκτέ της Ζάιον, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!! Να σε Χαιρόμαστε! Μην σταματάς ποτέ να μας πωρώνεις και να μας δίνεις λόγο ύπαρξης! Αν μη τι άλλο με έμαθες να πετάω και στο χρωστάω! ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΌΛΑ!!! ❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Σας έχει τύχει ποτέ να κάνετε unboxing μελλοντικές προβλέψεις τις οποίες μετέφερε σε εσάς ένα ταχυδρομικό περιστέρι από μια άλλη χώρα; Αν όχι, ετοιμαστείτε να το ζήσετε όλο σε αυτή την ανάρτηση - εκτός από το περιστέρι. Κάποτε είχα εντυπωσιαστεί με την ύπαρξη Συλλόγου Θεαματικών Περιστεριών και αναρωτήθηκα: είναι θεαματικά τα περιστέρια; Φυσικά και είναι! Είναι αυτά που κάνουν απίστευτες φιγούρες εναερίως και σκέφτονται ότι έρχονται μετά κάτι γλάροι Ιωνάθαν Λίβινγκστον και τους κλέβουν τη δόξα. Και πώς να μην το σκέφτονται αφού κανείς δεν τα συμπαθεί (εκτός ίσως από τα μέλη του συλλόγου...). Σίγουρα θα έχει γελάσει το Πανελλήνιο με εκείνο το αστείο του Φισφή για τα περιστέρια: «λευκά αυτοκίνητα – μαύρη κουτσουλιά / μαύρα αυτοκίνητα – λευκή κουτσουλιά...» Κι όλοι συνηθίζουν να τα αποκαλούν «ιπτάμενους αρουραίους». Κανείς όμως δεν θυμάται ότι τα περιστέρια ήταν για αιώνες οι ταχυδρόμοι μας κι ότι ο άνθρωπος τα εξημέρωσε ακριβώς για να τον εξυπηρετούν και όπως αναφέρει σε σχετικό άρθρο του ο Κωνσταντίνος Ματσούκας: «Μετά, με την άφιξη του τηλέγραφου και του τηλεφώνου, μας ήταν πλέον άχρηστα. Οπότε, απλώς σταματήσαμε να ασχολούμαστε μαζί τους. Εφόσον δεν είχαν πια λόγο ύπαρξης για εμάς, σχεδόν κυριολεκτικά τα πετάξαμε στα σκουπίδια» (1). Ε, και με τη σειρά τους τα περιστέρια τι μας έχουν πλέον; Χεσμένους! Κλείνοντας, πολλοί πιστεύουν ότι τα περιστέρια είναι τελείως παλαβά... Κάτι χαζόπουλα που περιφέρονται με σπασμένα πόδια και ενίοτε με ολική τύφλωση ή κώφωση πάνω σε κεφάλια πεζών ή ρόδες αυτοκινήτων... Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει στην πραγματικότητα, αφού τα περιστέρια συμπεριλαμβάνονται στο τοπ 10 των πιο έξυπνων ζώων με τα κοράκια και τους παπαγάλους να τα συναγωνίζονται από τον κόσμο των πτηνών. Σύμφωνα με έρευνες, μπορούν να επιλύουν προβλήματα χρησιμοποιώντας μία μέθοδο όπως της τεχνητής νοημοσύνης (2), μπορούν να αναγνωρίζουν άλλα πρόσωπα αλλά και τον εαυτό τους στον καθρέφτη, ενώ προσανατολίζονται με βάση το μαγνητικό πεδίο της γης. Για να μην πούμε ότι στην τέχνη συμβολίζουν την ειρήνη, ενώ στον χριστιανισμό το πνεύμα το άγιον.
Κι εκεί που καθόμουν σαν τον Μπράντον Σταρκ στους 41 βαθμούς υπό σκιάν με το μάτι μαρέγκα απ’ την κουφόβραση σκάει το περιστέρι με μήνυμα από την Ισπανία. Μια από τις πιο πνευματικές και spiritual χώρες του πλανήτη. Συμπέρασμα του πρωτόγονου και όχι των στατιστικών. Πριν όμως το ανοίξω και σας πω τι λέει το γραφτό πρέπει να κάνω κι έτερον πρόλογον.
Όπως ίσως κάποιοι θα γνωρίζετε η φυσική, η μεταφυσική και ό,τι σχετίζεται με το ταξίδι της αυτογνωσίας είναι σαν ναρκωτικό. Διαβάζεις μια θεωρία και τσουπ σε πετάει μετά κάπου αλλού και μετά κάπου αλλού. Από τα κβάντα στη σχετικότητα και μετά στη θεωρία πεδίου και μετά στη θεωρία χορδών κ.ο.κ. Από την κοινή τράπουλα, στα Ταρώ, και μετά στη Λενορμάν, και μετά στην Κατίνα, το Ι Τζίνγκ κ.λπ... Κι όλα αυτά είναι απίστευτα συναρπαστικά και εμφανίζονται ξαφνικά πριν καλά καλά προλάβεις να εθιστείς στο προηγούμενο και να το βαρεθείς... Και πριν καλά καλά καταλάβεις πόσο σχέση έχουν αυτά μεταξύ τους, καθώς πολλοί θα έχετε παρακριντζάρει ήδη με αυτή την παράγραφο, αλλά έχουν πράγματι μεγάλη σχέση!
Ο πρωτόγονος λοιπόν, τον τελευταίο μήνα μπήκε σε πολύ βαθειά νερά και αποφάσισε να ανακαλύψει τη σοφία των Ρούνων. Αυτό δεν το ανακοίνωσε σε κανέναν! (Τυχεροί! Είστε οι πρώτοι που το μαθαίνετε!) Κυρίως, γιατί αυτά τα πράγματα θέλουν πολλή μελέτη κι αν πεις σε κάποιον ότι «ασχολούμαι με Ρούνους» ενώ έχεις δει ένα βίντεο στο τιουμπ, διαβάσει άλλο ένα άρθρο στο διαδίκτυο και πιει μια μπιρίτσα από το κέρας της Αμάλθειας παρέα με τους Amon Amarth, είναι σαν να φοράς μπλούζα Ραμόνς, επειδή τη φορούσαν κι άλλοι. Στην πρώτη μου απόπειρα να καταλάβω τις έννοιες μού έκανα ένα προσωπικό ρίξιμο με 3 κάρτες που οι θέσεις τους ήταν 1. (παιδική ηλικία), 2. (τωρινός εαυτός), 3. (μελλοντικός εαυτός). Δεν θα σας πω όλο το τρίκαρτο, θα πω μόνο ότι στην παιδική ηλικία βγήκε ο Fehu. Ο Fehu δηλαδή ήταν η πρώτη κάρτα που τράβηξα έβερ σε ρούνους!
Όταν λοιπόν ήρθε ο δευτερόγονος (=περιστέρι) από Μαδρίτη μου είπε ότι εκεί υπήρχαν πάρα πολλοί πλανόδιοι που έλεγαν τα Ταρώ κι ό,τι εκείνος βρήκε μια κοπέλα με ένα καρότσι που είχε δωράκια τυλιγμένα σε σελίδες κόμικ και τα έπαιρνες χωρίς να ξέρεις τι έχουν μέσα. Εκείνος πήρε ένα από αυτά, αλλά σε μένα ήθελε να πάρει πρόβλεψη.
Το σοκ μετά το unboxing ήταν τρομερό, γι’ αυτό ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας! Και αφού μάλιστα νιώθω πλέον Δρυίδης τουλάχιστον και μετά από μια πρόσφατη συζήτηση που είχα επί του θέματος, ήθελα να αποκαταστήσω και τη φήμη των περιστεριών που έχουν φάει τόσο μπούλινγκ τα καημένα με τα καρφιά στα μπαλκόνια και τις χρυσές επιτυχίες του Καζαντζίδη από το περιοδικό «Κυνήγι και Σκοποβολή».
Ισπανικά, δεν γνωρίζω πολύ καλά, αν και τα λατρεύω. Κάνω κάτι λινγκουαφόν οπότε η αποκωδικοποίηση του χειρόγραφου θα γίνει κατά προσέγγιση και ίσως με λάθη, αλλά μετά θα σας βάλω και από μια άλλη πηγή την ερμηνεία της κάρτας:
11. FEHU / POSESIONES. SUSTENTO.
Runa de la realización, ambición, satisfacciones, recompensas recibidas. Amor correspondido. Florece de sustento.
Examine el problema para averiguar si lo que necesita para alcanzar el bienestar es suyo. Y poseerlo o dominarlo depende de sí mismo, desarrollo de la voluntad.
11. FEHU / ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ.
Ρούνος της πραγμάτωσης, της φιλοδοξίας, της ικανοποίησης, των ανταμοιβών που λαμβάνονται. Της ανταποδοτικής Αγάπης. Άνθιση των μέσων διαβίωσης.
Εξέτασε το πρόβλημα για να ανακαλύψεις αν αυτό που χρειάζεσαι για να επιτύχεις την ευημερία είναι δικό σου. Και η κατοχή ή ο έλεγχός του εξαρτάται από τον ίδιο σου τον εαυτό και την ανάπτυξη της προσωπικής σου βούλησης.
Ερμηνεία από το deck “Runes” Oracle cards από την Bianca Luna και Artwork: Cosimo Musio που βλέπετε στη 2η φωτογραφία:
1. FEHU
Σημασία: Κτηνοτροφία, υλικά αγαθά
Λέξη-κλειδί: Σταθερή δομή
Συσχετισμοί:
Ο ρούνος αυτός συνδέεται με το σπίτι και την οικογένεια, με την αφθονία, τον πλούτο και τη γονιμότητα.
Εικόνα:
Ένα ζωντανό, κατοικημένο σπίτι, προστατευμένο από έναν φράχτη, βρίσκεται στο κέντρο της ιδιοκτησίας. Το σπίτι συμβολίζει την εστία, τον χώρο όπου βρίσκουμε γαλήνη και ασφάλεια• είναι το γόνιμο και άφθονο κέντρο της ζωής μας.
Έμπνευση του ρούνου:
Βιώνουμε μια περίοδο ευεξίας που μας γεμίζει αυτοπεποίθηση και δύναμη – οι ιδανικές συνθήκες για την πραγματοποίηση των ονείρων μας. Η οικογένεια και τα αποκτήματά μας δεν αποτελούν το τέλος της διαδρομής, αλλά την αφετηρία μας. Μέσα από αυτά αποκτούμε τη σταθερότητα που χρειάζεται για να οργανώσουμε το μέλλον και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Οι πράξεις μας πηγάζουν από καθαρή σκέψη, ηρεμία και διορατικότητα.
Προτάσεις για διαλογισμό:
Ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στον πυρήνα της ζωής μας: Τι έχουμε καταφέρει και τι μας λείπει; Ποια είναι τα πραγματικά πολύτιμα στοιχεία που χρειάζονται προστασία; Τι βήματα πρέπει να κάνουμε για να εξελιχθούμε και να προχωρήσουμε παρακάτω;
Η δύναμη του ρούνου:
Ο Fehu μας χαρίζει δύναμη και μας βοηθά να δημιουργήσουμε κάτι ανθεκτικό και διαρκές.
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά ήρθε η ώρα να ντύσουμε μουσικά αυτή την ανάρτηση με ένα κομμάτι απ’ την εκπληκτική ταινία του Τζάρμους: Ghost Dog – The Way of the Samurai, η οποία καλύπτει τόσο τους λάτρεις των περιστεριών όσο και των WuTang ή του RZA ειδικότερα!
Δικό σας: https://www.youtube.com/watch?v=1GwZZ...
Το αστείο γεγονός είναι ότι όταν πήγα να ζητήσω γνώμη δευτερόγονου για το αν θα ανέβαζα ασπρόμαυρες ή έγχρωμες τις φωτογραφίες (τελικά έβαλα και τις δύο), μου λέει, πολύ ωραία νύχια έχεις φτιάξει. Του λέω καλά αυτό πρόσεξες; Δεν αναρωτήθηκες πώς έβγαλα τη φωτογραφία ενώ και τα δύο μου χέρια είναι απασχολημένα; Χαχαχαχα.... Δεν το πρόσεξα μου λέει... Δεν πειράζει του λέω τώρα δεν θα μάθει κανείς πώς... Χαχαχαχα... Με τη δύναμη του ρούνου, φυσικά!
Αυτά για σήμερα περιστερούνες μου! Θα επιστρέψω σύντομα με περισσότερη πληροφορία!😃
Στο προηγούμενο ποστ υποσχέθηκα ένα αφιέρωμα στη δυαδικότητα των πραγμάτων. Στη δυαδικότητα που τελικά συνθέτει το όλον (pssss) και επιτέλους ήρθε η ώρα! Σε γενικές γραμμές ο πρωτόγονος δεν συμπαθεί καθόλου τα γενέθλια... Πέρασαν οι εποχές που έσβηνε τους αμφιφώντες δύο δύο κάθε χρόνο... Από μία ηλικία και μετά, αν κάθε χρόνος που περνάει είναι και μια φρικωδία, αν δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαίρεσαι και να γιορτάζεις που ήρθες καν σ’ αυτόν τον κόσμο και μεγαλώνεις μαζί μ’ αυτόν γιατί να κάνεις γενέθλια; ΟΕΟ; Το κανάλι όμως δεν μου φταίει σε τίποτα! Δεν του έχω κάνει ποτέ γενέθλια και φέτος που κλείνει τα 18 του χρόνια, νομίζω το αξίζει! Δυστυχώς, λόγω αυξημένης πίεσης δεν μπόρεσα να κάνω τα γενέθλια στη σωστή ημερομηνία και μάλλον ευτυχώς, γιατί – τι κακό μας βρήκε – το κανάλι έχει ίδια μέρα γενέθλια με τον Ακατανόμαστο Αμερικανό πρόεδρο που το μικρό του όνομα βγαίνει σε Παπί το άλλο σε Κουμπί... Όταν το συνειδητοποίησα οριακά ξερίζωσα τα γένια μου και μόνο που δεν έφερα την Αριάνα Παπακώστα να μας ξεματιάσει... Τουλάχιστον, έχουμε ίδια μέρα γενέθλια με τον Coulomb! Πάλι καλά να λέμε!
Πριν από 18 χρόνια που λέτε στις 14/06/2007 κι ενώ άκουγα το “Get it on the Floor”, μέγκα χιτ ενός από τους αγαπημένους μου ράπερζ του DMX συγκράτησα τα τελευταία του λόγια: “Don’t start nothing, it won’t be nothing… You wanna start something? It’s gon’ be something”. Λέω δεν ανοίγω ένα κανάλι; Βέβαια, στην αρχή θεωρούσα ότι έχω ένα κανάλι για να κάνω τα δικά μου... Να είναι π.χ. το μουσικό μου ημερολόγιο, μην έχοντας επίγνωση ότι αυτό βρίσκεται στον κυβερνοχώρο... Έτσι ούρλιαζα στα βίντεο, βανδάλιζα κάθε έννοια αρμονίας και ρυθμού, μπρουτάλιαζα όλες τις ευαίσθητες χορδές, κακοποιούσα τις μελωδίες και ένιωθα σαν τον Λένι στο «Άνθρωποι και ποντίκια» που έπνιγε τα ποντίκια κατά λάθος, απλώς επειδή τα αγαπούσε και έβγαζα γκαρίδες σαν να μην υπάρχει αύριο κι όταν έτρωγα το σχετικό κράξιμο με έπιανε μια τσαντίλα του τύπου «σιγά μην κάτσω να απολογηθώ στον καθένα, γιατί αποχαλινώνομαι πίσω από τα βίντεο». «Εγώ ίσως το αξίζω κυρία Τζούλια στο κάτω κάτω». Ε, μετά κατάλαβα ότι πρέπει να σοβαρευτώ, γιατί προσβάλλω και τους καλλιτέχνες εκτός από τη δημόσια αιδώ... Όπως και να έχει το όνομα του καναλιού δεν έπεισε κανέναν ότι αντιπροσωπεύεται όντως από πρωτόγονο άνθρωπο... Οι ιστορίες πίσω από τα βίντεο είναι πάρα πολλές και κάποιες αξιομνημόνευτες, αλλά αυτές ίσως τις αναφέρω σε άλλη φάση.
Σε αυτή τη φάση, για να κάνω κάποιου τύπου ανασκόπηση θα πω ότι το πρώτο βίντεο που ανέβηκε στις 23/11/2008 ήταν μουσικό και ήταν το εκπληκτικό κομμάτι του Μπάμπη Παπαδόπουλου «au revoir» με φόντο μια φωτογραφία ανατολής στο χωριό μου...
Το πρώτο λάιβ βίντεο που ανέβηκε στις 24/01/2009 ήταν το “Sympathy for the Devil” διασκευασμένο από τους Dustbowl στο 13ο φεστιβάλ της Βαβέλ με τα πίξελ να χτυπάνε κόκκινο και τον ήχο να έρχεται από τα βάθη της χαμένης Ατλαντίδας... Πώς αλλιώς πρωτόγονος;
*Ο πρωτόγονος έχει βγει και φωτογραφία με τον Big George (μεγάλη λατρεία) στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά θα την ποστάρει σε κάποια άλλα γενέθλια αν έχει κέφια...
Αν ακόμα δεν το πήρατε μυρωδιά, το κανάλι ανήκει στο ζώδιο των Διδύμων! Ένα καθόλα παρεξηγημένο ζώδιο, μια και το έχουν συνδέσει με τη διπροσωπία την ψυχρότητα, την επιπολαιότητα και τους serial killers. Καταρχάς, μην μπερδεύετε το σπλίτινγκ με τη διπροσωπία... Δεν έχει καμία απολύτως σχέση! Σας το λέω εγώ που στον ελεύθερό μου χρόνο διαβάζω το DSM-5 και αν μη τι άλλο έχω Σελήνη στους Διδύμους... Δεύτερον, σταματήστε αυτή την καραμέλα ότι οι Δίδυμοι (και οι Υδροχόοι) είναι ψυχρό ζώδιο, με κλειστότητα συναισθημάτων, αποφευκτική προσωπικότητα, επιφανειακή και άστατη ερωτική ζωή κλπ κλπ. Αυτά τα λένε οι κακές γλώσσες για να πλήξουν την εξυπνάδα και ευστροφία των Διδύμων που φυσικά έχουν πολύ βαθύ συναίσθημα και αρκετή λογική για να ΜΗΝ το πετάνε δεξιά κι αριστερά. Όλοι οι μεγάλοι Φυσικοί και Μαθηματικοί που θα ‘χετε ακουστά ήταν Δίδυμοι: Nash, Maxwell, Pascal, Crick, Fahrenheit, Higgs, Thorne, Coulomb κ.ά. Ενώ Σελήνη στους Διδύμους ποιος είχε νομίζετε; Ο Κέπλερ! Χαχαχαχα... Πιστεύατε ότι δεν θα το έψαχνα ε; Σας την έφερα!
Στις κάρτες Ταρώ, οι Δίδυμοι εκπροσωπούνται από τους Εραστές που φέρουν τον αριθμό 6 και φανερώνουν μια πιο προπατορική προσέγγιση του Έρωτα που μοιράζεται ανάμεσα στη θηλυκή και την αρσενική αρχή (δεν εννοούμε φύλα, αλλά ενέργειες) και σ’ αυτόν τον κόσμο προσπαθεί να βρει ισορροπία. Κάποιοι τους ονομάζουν και Δίδυμες Φλόγες που η ιστορία τους κρατάει τουλάχιστον απ’ τον Πλάτωνα και στόχο έχουν να καθρεφτίσουν ο ένας τον άλλον μέχρι να ερωτευτούν τελικά τον εαυτό τους και να φτάσουν στην πιο «τελειωμένη» μορφή της ψυχής. Φυσικά κάτι τέτοιο μπορεί να μην ολοκληρωθεί σ’ αυτή την ενσάρκωση, οπότε να το έχετε στο νου σας μη χτυπιέστε τζάμπα. Μια άλλη κάρτα που μοιράζεται με την Παρθένο μια και ο κυβερνήτης και των δύο είναι ο Ερμής είναι η κάρτα του Μάγου με τον αριθμό 1, δηλαδή του υλοποιητή, του κατέχοντος όλα τα εργαλεία για να κάνει τα σχέδιά του πραγματικότητα! (Βλ. πρώτη φωτο). Κι έτσι ακριβώς είναι κι οι Δίδυμοι. Μάγοι!
💜💜Καλώς ήρθατε στο πάρτι μου λοιπόν αγαπημένοι μου συνδρομητές! Σας ευχαριστώ πολύ που με εμπιστευτήκατε και δεν φοβηθήκατε ότι θα σας ρίξω κάτι στο ποτό ή ότι θα σας βάλω εθιστικούς υπόηχους πίσω από τα βίντεό μου, για να αγοράζετε μετά αποχυμωτές σαν να μην υπάρχει αύριο και να βλέπετε κύκλους. Πάνω απ’ όλους όμως ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους μουσικούς που υπάρχουν και δίνουν νόημα στη ζωή μου με την παρουσία τους!💜💜
Το ξέρω ότι έχω ξαναβάλει Εσάμ Σάσα σε άλλο ποστ, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην παίξει σήμερα που φοράει και το μπλουζάκι με το 18, ανάβει τα καπνογόνα του και ανεβαίνει στα μαγικά χαλιά του.
https://www.youtube.com/watch?v=1fVdU...
*Πρώτη φωτό και installation prwtogonos
**Οι υπέροχες αδελφές Lisa and Louise Burns (όνομα και πράμα για Twin flames έτσι; The roof is on fire μάγκα μου) από τη Λάμψη του Κιούμπρικ
prwtogonos
prwtogonos
Επιστροφή στα Σχολεία! 11.09.2025
Μία μέρα για πολλούς εφιαλτική, για άλλους εξαιρετικά ευχάριστη! Προσωπικά, ανήκω στη δεύτερη κατηγορία ανθρώπων κι όχι γιατί το σχολείο μου εφάρμοζε κανένα μοντεσσοριανό σύστημα, αλλά γιατί ειδικά τα χρόνια Γυμνασίου – Λυκείου ήταν για μένα όαση και ο ένας λόγος είναι ότι βρισκόμουν στην επαρχία, ο άλλος λόγος συνδέεται με την ανακάλυψη του hip hop και του ενός από τα τέσσερα στοιχεία του του graffiti. Ναι, καλά πάλι για τον εαυτό μου θα μιλήσω σιγά μην σας πω για τη Μοντεσσόρι, τον Πιαζέ, τον Σκίνερ, τον Παβλόφ, τον Βιγκότσκι ή τον Φρέιρε...ΦΡΙΚΗ! Τι ξέρουν αυτοί από την παιδαγωγική των τεσσάρων στοιχείων;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που πήγα να χαζέψω στη δανειστική βιβλιοθήκη του Λυκείου με την καταπληκτική βιβλιοθηκονόμο Σούλα και ανακάλυψα το βιβλίο του Κυριάκου Ιωσηφίδη «Το graffiti στην Ελλάδα» τ.1! Έγινε χαμός! Λέω δεν υπάρχει αυτό! Είναι το μοναδικό είδος τέχνης που «κούμπωσα» πραγματικά! Και το πιο ωραίο απ’ όλα είναι ότι κούμπωσε και η «Ε» μαζί μου! Η Gmaza για να μιλήσω με ταγκιές. Βέβαια, η κοπέλα ήταν διάνοια έτσι; Θυμάμαι την καλλιτεχνικού μας τη Σοφία Παπαδιόχου που όταν είδε ένα σαλόνι που είχε σχεδιάσει της έλεγε, «αυτό είναι πρόταση για το εξωτερικό»! Εμένα μου είχε 13 η Παπαδιόχου στον έλεγχο γιατί αφενός είναι τυχερός αριθμός, αφετέρου ζωγράφιζα το ένα δέντρο πάνω απ’ το άλλο! «Καμία προοπτική» χαχαχαχα... Την αγαπούσα όμως πολύ γιατί ήταν η καλύτερη και πιο μειλίχια εικαστικός που είχα... Της είχε πέσει και το κεφάλι του Αντίνοου στις εξετάσεις, τι να σου κάνει; Χαχαχα...
Για να μην τα πολυλογώ κάναμε και crew, «βάψαμε» και το σχολείο. Κάναμε ένα throw up “Welcome to Hell” κι η «Ε» ζωγράφισε ένα τέλειο διάβολο από δίπλα! Στο μέλλον αγόρασα και τον δεύτερο τόμο του Ιωσηφίδη και μυήθηκα στα wildstyle στα bubble style στα 3D style και θυμήθηκα τότε που ήμουν στη σπηλιά και ζωγράφιζα κυνήγια.
Αν κάτι με συνδέει άρρηκτα με το σχολείο, αυτό είναι το γκράφιτι και είναι κάτι που δεν εγκατέλειψα ποτέ τόσα χρόνια μετά, γιατί ήταν τρόπος ζωής για μένα... Ήταν αυτό που με «έσωσε». Κι είχα ορκιστεί ότι δεν θα βγάλω τα φαρδιά ποτέ, αλλά το σύστημα με έφαγε χωρίς να με καταπιεί όμως. Πάλι τα φοράω δοθείσης ευκαιρίας! Χαχαχα
Φωτό 1: Είναι ένα γκράφιτι που χρωστάω από πέρυσι στον Γιάννη. Ο Γιάννης είναι παιδί θαύμα γιατί έχει το υψηλότερο IQ και EQ ταυτόχρονα που έχω δει ποτέ σε άνθρωπο... Συνήθως αυτά αλληλοεξουδετερώνονται, αλλά στον Γιάννη δεν ισχύει, γιατί ο Γιάννης ξέρει τα πάντα και γι’ αυτό του αξίζουν τα πάντα. Κι ο Γιάννης επειδή το έχει δει όλο το έργο ξέρει ότι ανήκουμε στους cascadeurs, γι’ αυτό μου ζήτησε αυτή τη λέξη. Η διαφορά του Γιάννη με μένα είναι ότι είναι γεννημένος για πρωταγωνιστής και φυσικά θα το καταφέρει γιατί έχει τα κότσια!
Φωτο 2: Τόσα χρόνια σ’ αυτόν τον δρόμο είναι αραγμένες οι μαούνες. Ποτέ δεν μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον παρά μόνο φέτος που απέκτησαν γκράφιτι.
Φωτο 3: Back to school / Moutsouna edition. Ευχαριστώ τον «Ε» που μου δάνεισε το αγαπημένο του λεωφορείο.
Ε, να μην προτείνουμε και κανένα κόμικ στα παιδάκια φέτος που θα μάθουν και το νόμο του Κουλόμπ;
Φωτό 4,5,6&7: Ήμουν απ’ αυτούς που δεν περίμεναν για πολύ να βγουν οι συνέχειες της Galaxia, του εξαιρετικού Μάνου Λαγουβάρδου, καθώς πήρα και τα 5 τομάκια με τη μία και τα διάβασα μονοκοπανιάς και μάλιστα με αμείωτο ενδιαφέρον, για τους καταπληκτικούς κόσμους που δημιούργησε ο καλλιτέχνης, συμπεριλαμβανομένων και των δύο κυβερνητών του Υδροχόου, Κρόνου και Ουρανού, για να μην ξεχνιόμαστε! Χαχαχα. Εκτός του ότι σε αυτούς παρατηρούμε την εξελικτική πορεία του δημιουργού, αξίζει να το διαβάσουμε για ένα και μόνο απλό, σοβαρό και συγκινητικό λόγο, γιατί είναι η πραγματοποίηση ενός παιδικού ονείρου.
Πραγματοποίηση ονείρων θα ευχηθώ λοιπόν σήμερα σε όλα τα παιδιά και φυσικά «Καλή Σχολική Χρονιά»!
1 month ago | [YT] | 0
View 0 replies
prwtogonos
«Ξημερώνει Κυριακή» θα λέγαμε σιγοσφυρίζοντας, αλλά και «θα πιω απόψε το φεγγάρι» στα καπάκια γιατί καλά βαμπίρ είμαστε και του λόγου μας, περιμένοντας εναγωνίως την Πανσέληνο Έκλειψη στους Ιχθείς και στον άξονα Παρθένου – Ιχθύων (δηλαδή ο ήλιος είναι στην Παρθένο και η σελήνη στους Ιχθείς). Και πότε ξαναείχαμε ακριβώς το ίδιο φαινόμενο αλλά από την ανάποδη; Στις 14.03.2025 όπου και το σχετικό αφιέρωμα του καναλιού: youtube.com/post/UgkxZECueMsgbWfV6wGdru8jb_LxZvcQa…
Και ενώ τότε επέλεξα να σας παρουσιάσω την κάρτα του Ερημίτη που είναι και η αγαπημένη μου και εκπροσωπεί την Παρθένο, τώρα επέλεξα να σας παρουσιάσω δύο κάρτες από την αγαπημένη μου τράπουλα από όλες! Την Yōkai – Tarot (the deck of Japanese Folklore), η οποία βασίζεται στους Yōkai, κάποιους δαίμονες - πνεύματα της ιαπωνικής λαογραφικής παράδοσης έτσι για να μην ξεφεύγουμε από την Ιαπωνία, αλλά ούτε και από το “demon slayer” (ε ρε κόλλημα). Είναι εξαιρετική εικαστικά και τα νοήματα των καρτών δεν έχουν καμία σχέση με την κλασσική Ταρώ! Η δημιουργική δουλειά ανήκει στους: Marga Biazzi (art) και Paolo Bertazzo (text) και εκδόθηκε από Lo Scarabeo φυσικά!
Πριν ξεκινήσω όμως, θα ήθελα να θυμηθούμε μερικές από τις ποιότητες του ζωδίου του Ιχθύ (μεταβλητό νερό): Σύμφωνα με τον Πανόπουλο, οι Ιχθείς ως τελευταίο ζώδιο είναι «οι σοφοί του ζωδιακού...» Έχει τελειώσει πια ο δρόμος της εσωτερικής αναζήτησης του ανθρώπου μέσα από τα 11 ζώδια και συνεπάγεται ότι οι Ιχθείς συσσωρεύουν όλη τη γνώση των υπολοίπων. Δεν έχουν όμως καμία σχέση με την πρακτικότητα και το υψηλό IQ των Παρθένων. Ο Αϊνστάιν για παράδειγμα, ήταν «Ιχθύς» στο ζώδιο, αλλά δεν ήταν κι ο καλύτερος στην επίλυση δύσκολων μαθηματικών εξισώσεων... Για την ακρίβεια, αν έλειπε η Μιλέβα, θα εξακολουθούσε να βρίσκει αρνητική διακρίνουσα σε απλές δευτεροβάθμιες τρίτης Γυμνασίου, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα...Τα λέω αυτά για να δώσω έμφαση στη δημιουργική φαντασία των Ιχθύων. (Φαν φακτ... Ο Αϊνστάιν είχε γενέθλια στην προηγούμενη έκλειψη που προαναφέρθηκε 14.03!).
Υπάρχει όμως και η κακή πλευρά όπως θα δούμε παρακάτω κι όπως υπάρχει σε κάθε ζώδιο άλλωστε. Για παράδειγμα, εγώ στο χάρτη μου έχω Ερμή και Αφροδίτη στους Ιχθείς. Τι ‘χες Γιάννη; Τι ‘χα πάντα! Θα μου πείτε... Θεωρητικά οι αστρολόγοι λένε ότι η Αφροδίτη στους Ιχθείς είναι σε έξαρση, δηλαδή σε πολύ δυνατή θέση. Αφού η αγάπη που προσφέρει είναι υπερβολική και σχεδόν μητρική (τζιζ εδώ). Δεν θέλω καν να φανταστώ πώς θα ήταν αν ήταν σε θέση αδυναμίας... Χαχαχα... Αφροδίτη στους Ιχθείς σημαίνει ναυάγιο... Σημαίνει πλήρης ψευδαίσθηση των καταστάσεων... Είναι Βατερλώ και καμία αίσθηση της πραγματικότητας... Είναι εκεί που σου ζητάει μπλάνκο η συμμαθήτρια και νομίζεις ότι σε γουστάρει. Είναι εκεί που δίνεις, δίνεις, δίνεις και στο τέλος μένεις σαν «Σκορπίνα στη Σκόπελο» (αλλά δεν σε νοιάζει κιόλας τελικά). Ποσειδώνας calling! Πιστεύω ότι όλοι οι πελάτες του Λακάν, είχαν Αφροδίτη στους Ιχθείς... Δεν εξηγούνται αλλιώς αυτές οι θεωρίες... Χαχαχα...
Εν ολίγοις, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο Ποσειδώνας που κυβερνάει αυτό το ζώδιο δίνει μεν φαντασία και δημιουργικότητα, αλλά προσφέρει και μυστήριο και σύγχυση ταυτόχρονα... Μπορεί λοιπόν, στην κλασσική Ταρώ η Βασίλισσα και ο Βασιλιάς κούπα να θεωρούνται οι εκπρόσωποι του συναισθήματος και είναι συνήθως ζώδια νερού, αλλά τελικά να μην είναι και τόσο αγνές οι προθέσεις τους:
Φωτό 1: Queen & King of Cups / Σύμφωνα με την περιγραφή στο βιβλιαράκι της τράπουλας:
«Queen of cups – Λέξεις κλειδιά: Ευαισθησία, Ανοχή, Συγχώρεση, Τρυφερότητα, Στήριξη. Η Kawahime (川姫, κυριολεκτικά: «πριγκίπισσα του ποταμού») είναι πνεύμα των ρευμάτων που ζει κάτω από γέφυρες ή κοντά σε νερόμυλους δίπλα στα ποτάμια. Εκεί περιμένει τους ταξιδιώτες, προσελκύοντάς τους με την ομορφιά της μόνο και μόνο για να απορροφήσει τη ζωτική τους ενέργεια. Για να αποφύγει κανείς αυτή τη μοίρα, πρέπει να σκύψει το κεφάλι, να αποφύγει την οπτική επαφή και να συνεχίσει τον δρόμο του. Παρόμοια, η ζωή μερικές φορές μας ωθεί να ανεχτούμε, να συγχωρέσουμε, ακόμα και να ξεχάσουμε κάποιο πρόσωπο ή μια κατάσταση, ώστε να προχωρήσουμε χωρίς να πληγωθούμε».
Βαμπιρέλα η κουίν... Καταλάβατε τώρα; Κάποτε που παρακολουθούσα φανατικά τον θεούλη τον Alex C, αναρωτιόταν κάθε φορά τι κρύβει η βασίλισσα στην κούπα της. Και να ο Ιάπων που απαντά: Κρύβει όλη την ενέργεια που έχει ρουφήξει απ’ τους διαβάτες...
«King of cups – Λέξεις κλειδιά: Πίστη, Αυτοκυριαρχία, Ηρεμία, Στοργή, Ενσυναίσθηση. Η Θάλασσα της Ιαπωνίας κρύβει μεγάλα και δυνατά πλάσματα, και ένα από αυτά είναι το oshōuo (和尚魚, κυριολεκτικά: «ψάρι υψηλού ιερέα»). Αυτό το yōkai με σώμα χελώνας και κεφάλι μοναχού είναι ήρεμο και γαλήνιο: αν πιαστεί στα δίχτυα κάποιου ναυτικού, θα του ζητήσει απλά να το ελευθερώσει. Αν όμως ο άνθρωπος αρνηθεί, θα υποστεί μια τρομερή κατάρα. Είναι σημαντικό να προσεγγίζουμε τον καθένα με μια ήρεμη και πρόθυμη να βοηθήσει στάση, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να ξέρουμε να απαντάμε σωστά στην κακομεταχείριση.»
Και ούτε μία φορά δεν ξέχασε ο Alex C να πει τον Βασιλιά Κούπα «κακοποιητή» ή αλκοολικό ακόμα. Μήπως σας θύμισε κάτι; Μήπως το πέρασμα του Θησέα από την «Κακιά Σκάλα;» «Σ’ αυτό το μέρος ζούσε ένα γιγαντόσωμος άντρας, ο Σκίρωνας, που κρατώντας ένα τσεκούρι ανάγκαζε τους περαστικούς να σκύψουν και να του πλύνουν τα πόδια. Μόλις κόντευαν να τελειώσουν, τους έδινε μια κλωτσιά και έπεφταν στην θάλασσα. Εκεί βρισκόταν μια τεράστια σαρκοφάγα χελώνα, που έτρωγε με μανία όσους περαστικούς της έριχνε ο Σκίρωνας». [1] Εν τέλει ο Θησέας σκότωσε τη χελώνα και το καβούκι της το έκανε ασπίδα.
Η χελωνίτσα που βλέπετε στο κέντρο των καρτών είναι φεγγαρόπετρα η οποία αλιεύθηκε όχι από την «Κακιά Σκάλα», αλλά από τη λίμνη Σεβάν στην Αρμενία και μας ήρθε από κει αφού πέρασε πρώτα από ένα δημιουργικό χέρι που της έδωσε αυτή τη μορφή. Και μπορεί μια χελώνα να σκότωσε τον Αισχύλο, αλλά σε πολλούς πολιτισμούς αποτελεί σύμβολο σταθερότητας, σοφίας και μακροβιότητας.
Φωτό 2: Τόσο η φωτό 1 όσο και η φωτό 2 στήθηκαν και τραβήχτηκαν όχι τώρα πρόσφατα, αλλά όταν είχαμε νέα σελήνη στην Παρθένο, δηλαδή στις 23.08.25... Ήθελα στα σίγουρα να εξασφαλίσω ότι δεν θα έχει δαιμονισμένο αέρα την ημέρα της φωτογράφισης, αλλά δεν είχα υπολογίσει ότι αυτοί που με συνοδεύουν (ζώδια φωτιάς) είναι πολυάσχολοι και ανυπόμονοι τύποι, οπότε δεν πρόλαβα τον ήλιο και αναγκάστηκα να γυρίσω το σκηνικό φάτσα στη θάλασσα και αντί για θάλασσα να βάλω το παζλ* (ο prwtogonos κατάφερε να κάνει κι άλλο παζλ 50(!!!) κομματιών! Το γράψαμε και στο τετράδιο επικοινωνίας να το δούνε κι οι γονείς του να χαρούν, του βάλαμε και αυτοκόλλητο...χαχαχα!) και να τη βγάλω άρον άρον γιατί βιαζόντουσαν... Πφφφφ... Πάντως το να καις Palo Santo στην πιο ενεργειακή παραλία του νησιού, την Πατήθρα, είναι τουλάχιστον μυσταγωγία!
*Το παζλ είναι το έργο «The Great Wave off Kanagawa» (神奈川沖浪裏)
[24.6 cm × 36.5 cm] του Ιάπωνα καλλιτέχνη Katsushika Hokusai (葛飾 北斎) που το δημιούργησε γύρω στο 1831 ως μέρος μιας σειράς ξυλογραφιών, και παρήχθησαν περίπου 5.000 με 8.000 αντίτυπα του αρχικού έργου.
Φωτό 3: Μόσχος Γεώργιος (1906 - 1990) / Σκορπίνες στη Σκόπελο, 1950 / Έγχρωμη ξυλογραφία σε χαρτί, 45 x 35 εκ. Φωτό by prwtogonos από την Εθνική Πινακοθήκη.
Φωτό 4-10: Οι δημιουργίες που ακολουθούν ανήκουν στην καλλιτέχνη Δήμητρα Τερζή, η οποία εκτός από έξυπνη, όμορφη και πολύ ταλαντούχα είναι και Ιχθύς στο ζώδιο! Τυχαίο; Δεν νομίζω! Η σειρά αυτή είναι από τις αγαπημένες μου και έχει τίτλο “The Boat Trip / Collages for Lovers”. Αν θέλετε να δείτε όλα τα κολάζ αυτής της σειράς, αλλά και άλλα πανέμορφα τσεκάρετε: www.instagram.com/ul_tra_la_la/
Και για τους πιο μερακλήδες που γουστάρουν την τέχνη του tattoo, η Δήμητρα είναι φοβερή και σε αυτόν τον τομέα:
www.instagram.com/ul_tra_ink/
Επειδή δεν μίλησα καθόλου για την έκλειψη, αυτό που πρέπει να κρατήσετε είναι:
1) Ότι θα γίνει γύρω στις 20:30 και να την απολαύσετε! Τσεκάρετε κι εδώ για όσους είστε Αθήνα και για άλλες πληροφορίες: www.noa.gr/calendar/eclipse-of-the-moon-koinoy-toy…
2) Οι εκλείψεις έρχονται για να καθαρίσουν το τοπίο απ’ τις ψευδαισθήσεις. Έχουν πάντα αυτόν τον καθαρτήριο χαρακτήρα και μας βάζουν σε διαδικασία επανεκκίνησης. Χαρείτε το!
[1] 1epal-dafnis.mysch.gr/bima/ergask/mistoria/thiseas…
1 month ago | [YT] | 3
View 0 replies
prwtogonos
🔥Αν ο Αύγουστος ήταν Χάσιρα σίγουρα θα ήταν ο Ρενγκόκου σαν! Ζώδιο Λέων, με ωροσκόπο Λέων και μάλλον και τους υπόλοιπους πλανήτες στον Λέοντα, - άντε να του δώσω έναν Άρη στον Κριό, αλλά τίποτα παραπάνω... – φλογερός, δυναμικός, ντεκαπάζ α λα Χριστόδουλος Ξηρός και οι καλύτερες κάλτσες σε όλη τη σειρά! Το κλάμα που έχω ρίξει για τον Ρενγκόκου, δεν το έχω ρίξει ούτε για την κατάντια μου αδέρφια! Εκ των υστέρων βέβαια αναρωτιέμαι, έκλαιγα όντως τον Ρενγκόκου ή μήπως τον πατέρα του; Έναν πατέρα σκληρό, απόμακρο, που σταμάτησε να προπονεί τα παιδιά του από τότε που αρρώστησε και τελικά πέθανε η γυναίκα του, ρίχνοντάς το ταυτόχρονα και στο αλκοόλ! Είναι η στιγμή που ο «Νόμος του λόγου» υποχωρεί και τη θέση του παίρνει το σάκε. Ήταν λογικό λοιπόν ο γιος να βγει ένας απ’ τους καλύτερους Χάσιρα προκειμένου να τραβήξει την προσοχή του και σίγουρα ήταν λογικό να θυσιαστεί ολόκληρος για τους άλλους εξασφαλίζοντας έτσι τον ένδοξο θάνατό του...🔥
«Μια από τις συνέπειες της ιαπωνικής οικονομικής κρίσης, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, υπήρξε η σημαντική αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών. Επρόκειτο κυρίως για άντρες άνω των πενήντα που βρέθηκαν εκτός των διαδικασιών της βιομηχανικής αναδόμησης. Αρκετοί επέλεγαν να πέσουν στις ράγες, όταν τα τρένα έμπαιναν στο σταθμό. Λόγω της συχνότητας αυτού του φαινομένου, μια εταιρεία τρένων στο Τόκιο εγκατέστησε τα λεγόμενα «αντι-αυτοκτονικά κάτοπτρα». Οι ιάπωνες ψυχολόγοι θεώρησαν ότι δείχνοντας στο άτομο την εικόνα του θα το απέτρεπαν από το να βουτήξει στις ράγες: η θέα της ανθρώπινης εικόνας στον καθρέφτη θα έπρεπε να σταματά την αυτοκτονική ενόρμηση. Μια δόση ναρκισσισμού όφειλε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στο καταθλιπτικό αίσθημα που οδηγούσε στην πτώση. Αφελής σκέψη. Η εικόνα του εαυτού μας δεν είναι η εικόνα που βλέπουμε στον καθρέφτη, αλλά αυτή που αντικατοπτρίζει η κοινωνία, τα πρόσωπα που αγαπάμε και εκτιμάμε, εκείνα που μας αναγνωρίζουν μια αξία. Ο καθρέφτης που έχει βαρύτητα είναι αυτός που αντανακλά την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας. Γι’ αυτόν τον λόγο, όπως διαβεβαίωνε ο Ουίνικοτ, στα χνάρια του Λακάν, πραγματικός καθρέφτης είναι το πρόσωπο της μητέρας. Όσοι αποφασίζουν την αυτοκτονία έχουν χάσει την εικόνα τους, βρίσκονται μπροστά σ’ έναν θρυμματισμένο καθρέφτη, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους. Απεκδύονται την ίδια τους την εικόνα, γιατί έχουν χάσει τη δυνατότητα εργασίας ως δυνατότητα που προσφέρει αξιοπρέπεια και αξία στη ζωή εξανθρωπίζοντας την, πραγματώνοντάς την κοινωνικά». [1]
Καλά, αυτά δεν περιμέναμε να μας τα πει ο Recalcati, τα είχε πει κι ο Αϊνστάιν χρόνια πριν... Εσύ μέσα στο τρένο κάθεσαι ακίνητος, εγώ όμως σε βλέπω να κινείσαι. Παντελής διαστρέβλωση του χωροχρόνου μεταξύ αυτού που βιώνει κάτι και του παρατηρητή του. Δεν υπήρξε μεγαλύτερη ματαίωση για μένα φέτος τον Αύγουστο απ’ όταν είδα ανθρώπους που είχαμε συνεργαστεί επαγγελματικά να με θυμούνται ως το «άτομο που κακοποίησαν». Για να μην πω για άλλα καθρεφτίσματα που με έβαλαν σε απίστευτες σκέψεις για το ποιος είμαι τελικά και τι κάνω στη ζωή μου! Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να αλλάξω επάγγελμα και κυρίως να σταματήσω τη συναναστροφή με τους ανθρώπους! Χαχαχαχα! Σας το δίνω και σας ως συμβουλή: Ποτέ δεν είναι αργά να πραγματωθείτε ως άτομα! Το ότι ο Ρενγκόκου πρωταγωνίστησε στο επεισόδιο με το τρένο, δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Ως επιβάτες εκτός του ότι παλεύουμε με τις ράγες, αποφασίζουμε να αλλάξουμε και σταθμούς στην πορεία. Ή ακόμα καλύτερα αποφασίζουμε να κατέβουμε και να το κόψουμε με τα πόδια. Προσωπικά, δεν θα επέλεγα τον θάνατο του Ρενγκόκου, αλλά του ανώνυμου πρωταγωνιστή του Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς στο «Στόμα Γεμάτο Χώμα».
«Ενώ έψαχνε απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα, ολόκληρη η ζωή του – που είχε αιχμαλωτίσει το βλέμμα του σαν μεταθανάτιος σκούρος καθρέφτης – ξαφνικά αντικατοπτρίστηκε με τρομακτική σαφήνεια, και σαν να επρόκειτο για κάποιον πίνακα πολύ κοντά του, με λάθος γραμμές και αταίριαστα χρώματα, τρεμόπαιξε μπροστά στα μάτια του, αποκαλύπτοντάς του αναπάντεχα ότι το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης βρισκόταν πρωτίστως στην αγάπη και στην ομορφιά, δηλαδή σε όλα εκείνα που δεν υπήρχαν στην ήδη θολή και άσχημη εικόνα της ζωής του. Αναστατωμένος από την ανακάλυψη αυτού του θαυμάσιου και απλού μυστικού, που πάντα του διέφευγε, του φάνηκε ότι ολόκληρο το τοπίο γύρω του άλλαζε απότομα: Οι μαύρες οδοντωτές κορυφές των βουνών γίνονταν όλο και πιο διάφανες και, σαν σκιές που διαλύονταν, βυθίζονταν στον πουπουλένιο, ρυτιδωμένο ουράνιο θόλο. Το μυτερό χορτάρι, που μέχρι πρότινος του έβαζε τρικλοποδιά, γινόταν όλο και πιο μαλακό, όλο και πιο γαλάζιο. Ολόκληρο το κυματιστό οροπέδιο του θύμιζε θάλασσα! Όμως δεν παραξενεύτηκε με αυτή τη γενικότερη αλλαγή. Ήξερε ότι τώρα μέσα του όλα αντανακλόνταν διαφορετικά, διότι ήταν σε θέλει σε όλα να βρει την κρυφή ομορφιά του κόσμου στον οποίο ανήκε και να νιώσει αγάπη για όσα του ανήκαν. Και είχε κιόλας πιστέψει ότι θα κατάφερνε να ξεγελάσει τη μοίρα του. Γι’ αυτόν τον λόγο ίσως έτρεχε ολοένα πιο γρήγορα, αντιλαμβανόμενος ότι σ’ αυτή τη λυσσαλέα κούρσα δεν τον κρατούσε ούτε ο φόβος ούτε η απόγνωση, αλλά μόνο εκείνη η αγωνιώδης σκέψη για τη δυνατότητα της αληθινής σωτηρίας, μια σκέψη που τον έκανε να σκοντάφτει και να παραπατάει όλο και περισσότερο, νιώθοντας πως μες στα στήθη του απλωνόταν κάποιο πύρινο κύμα που άρχιζε να του κατακαίει όλο του το σώμα από την ξαφνική και ανεξήγητη λαχτάρα για τη θάλασσα»! [2]
Μια λοιπόν, που σήμερα τελειώνει ο Αύγουστος και μπαίνει ο Σεπτέμβρης, ένας άκρως υπαρξιακός για μένα μήνας (δεν φάνηκε καθόλου, χαχαχα), θα σας ευχηθώ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με Υγεία, Αγάπη και Ομορφιά!!! Πριχού κλείσω όμως θα σας προτείνω και μερικά υπαρξιακά κόμικς έτσι; Μην ξεχνιόμαστε;
Φωτό 1: Ρενγκόκου σαν... ή Σαν Ρενγκόκου, μια και μου βγήκε λίγο ΣΑΝ κακό χρόνο να ‘χω... Δεν πέτυχα καθόλου το μελιστάλαχτο του προσώπου του. Τον έκανα λίγο σαν αγγούρι, αλλά κατά βάθος ήθελα να μοιάζει και λίγο στον πατέρα του. (Αυτά είναι παπάτζες για να σας δικαιολογηθώ που δεν τον πέτυχα, θα τον ξαναπροσπαθήσω όμως άλλη φορά που θα έχω χρόνο).
Φωτό 2,3 & 4: Εντάξει, τι να πει κανείς για τον Περικλή Κουλιφέτη... Όποιος έχει παίξει μαζί του «Πες Βρες!», θα έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι μόνο εξαιρετικός και ευρηματικότατος καλλιτέχνης, αλλά έχει καταπιεί και την Πάπυρος Larousse Britannica. Είναι ο άνθρωπος που μου βρήκε τι θα γράψω στον τάφο ή την τεφροδόχο μου και που έγραψε την καλύτερη διασκευή του Σοφοκλή που έχω έβερ διαβάσει! Υποκλίνομαι στον Φρόυντ-Τειρεσία!
Περισσότερα για τον Περικλή Κουλιφέτη τσεκάρετε: www.instagram.com/periklis_cartoons/
Η φωτό διανθίζεται από βιβλία του Recalcati αλλά δεν είναι για να τα διαβάσετε, είναι για να τα πετάξετε και να διαβάσετε το κόμικ. Εδώ θέλω πολύ να καταθέσω ότι τις εργατοώρες που έχω ξοδέψει να διαβάζω ψυχανάλυση, θα ήταν χίλιες φορές καλύτερο να τις είχα ξοδέψει σε βιβλία νευρολογίας ή σε κόμιξ! Όλα είναι θέμα χημείας του εγκεφάλου, το περιβάλλον απλώς έρχεται να εντείνει ή να αμβλύνει τη συγκεκριμένη χημεία κάποιες φορές... Γι’ αυτό κι ο Φρόυντ θα ήταν προτιμότερο να είχε κάτσει στ’ αυγά του... Χαχαχαχα!
Σύμφωνα με την ταξινόμηση Ρεκαλκάτι πάντως ο πρωτόγονος δεν ανήκει ούτε στην κατηγορία του Οιδίποδα, ούτε του «Αντί- Οιδίποδα», ούτε του Τηλέμαχου, είναι στην κατηγορία του γιου νάρκισσου, αλλά στην δεύτερη υποκατηγορία... Χαχαχα... όχι αυτού που κοιτάει την παρτάρα του και αυτοπραγματώνεται... Την καλή δηλαδή... Αλλά του παιδιού Πήτερ Παν... Θα σας εξηγήσω άλλη φορά, για να μη φανεί ότι μιλάω για μένα συνέχεια... Χαχαχαχα...
🎈🎈«Τρία μπαλόνια στον αέρα, μάνα, πατέρα, ΒΓΕΣ!»🎈
Φωτό 5&6: Θα μπορούσα να μην έχω γράψει τίποτα απ’ όλα αυτά και να σας παραπέμψω απευθείας στο Απίστευτο κόμικ του Νίκου Μπράτου “Flood”. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο εξαιρετικό ζωγραφικά, αλλά και σεναριακά είναι από τα πιο δυνατά υπαρξιακά κόμικ που έχω διαβάσει. Η δε αφιέρωση παίρνει το βραβείο καλύτερης αφιέρωσης που έχω λάβει ποτέ από δημιουργό!
Περισσότερα για τον Νίκο Μπράτο τσεκάρετε: www.instagram.com/nikosbratos_comics/
Φωτό 7: Η καταπληκτική και πολύ αγαπημένη μου Καλλιτέχνις Έφη Θεοδωροπούλου εκτός του ότι μας ντύνει και μας δίνει στυλ και σεξαπίλ με τις εκπληκτικές δημιουργίες της θα ντύσει εικαστικά και μουσικά αυτή την ανάρτηση:
Περισσότερα για την Έφη Θεοδωροπούλου τσεκάρετε: www.instagram.com/theodoropoulou_efi/?hl=el
💜The Last Day of Summer: The Cure💜
https://www.youtube.com/watch?v=-1I50...
[1] Massimo Recalcati: Το σύμπλεγμα του Τηλέμαχου (Γονείς και Παιδιά μετά τη Δύση του Πατέρα), (μτφρ.) Άννα Πλεύρη – Γιοβάνα Βεσσαλά, Κέλευθος, Αθήνα 2016
[2] Бранимир Шћепановић (Μπράνιμιρ Στσέπανοβιτς): Στόμα Γεμάτο Χώμα, (μτφρ.) Ισμήνη Ραντούλοβιτς, Εκδόσεις Κυψέλη, 2024
1 month ago | [YT] | 2
View 0 replies
prwtogonos
🌙 Ο prwtogonos προτείνει κόμιξ – μέρος 2ο! 🌾
Σήμερα, 23 Αυγούστου 2025 ξημερώνει νέα Σελήνη στην Παρθένο και μπαίνει και ο Ήλιος στην Παρθένο κι ενώ έλεγα να μην κάνω αστρολογική ανάρτηση, τελικά δεν μπόρεσα να ξεφύγω απ’ τις πιέσεις της ζωής (όχι της Λάσκαρης) και θα σας τα πω όλα για τον Αστερισμό μια και υπάρχει άμεση σχέση με το θέμα μας.
«Η Παρθένος συμβολίζει την Περσεφόνη, την κόρη του Δία και της Δήμητρας. Πήρε το όνομα Παρθένος από την παρθένα θεά Δήμητρα, που είναι η θεά μητέρα Γη, η θεϊκή και παγκόσμια Μητέρα, θεά της ευφορίας της γης (Δη-μήτηρ = Γη-μήτηρ). Έτσι, ο αστερισμός της Παρθένου ταυτίζεται και με τη Δήμητρα και με την όμορφη Περσεφόνη, που άρεσε στο θεό του Άδη, τον Πλούτωνα, και κάποια στιγμή την ξεμονάχιασε και την άρπαξε, για να την κάνει γυναίκα του.
Η θεά Δήμητρα θύμωσε πολύ που άρπαξε τη μοναχοκόρη της ο Πλούτωνας. Πάνω στο θυμό της πρόσταξε τη Γη να μην ανθίσει πια κανένα λουλούδι και να μην καρπίσει κανένα δέντρο. Η Δήμητρα λοιπόν προκάλεσε τέτοια πείνα και καταστροφή στη Γη, που θα κατέστρεφε την ανθρωπότητα. Ο Δίας τότε μεσολάβησε και έπεισε τον αδελφό του, τον Πλούτωνα, να αφήσει ελεύθερη την Περσεφόνη. Εκείνος δέχτηκε, αλλά μόνο για το μισό του χρόνου. Συμφωνήθηκε να μείνει η Περσεφόνη έξι μήνες στον Άδη –τις εποχές της νέκρωσης της Φύσης από τη Δήμητρα: χειμώνα και φθινόπωρο- και έξι μήνες μαζί με τη μητέρα της και τους άλλους θεούς, οπότε η Δήμητρα χαρούμενη ανανεώνει τη βλάστηση και χαρίζει καλοκαιρία: άνοιξη και καλοκαίρι.
Οι αρχαίοι Έλληνες τη φανταζόταν να κρατάει στο δεξί της χέρι ένα κλαδί από φοίνικα και στο αριστερό της ένα στάχυ, ως θεά του θερισμού. Γι’ αυτόν το λόγο, το λαμπρότερο άστρο της – μεγέθους 1,2 – ονομάζεται Στάχυς.
Τον Στάχυ που κρατάει η Παρθένος στο χέρι της οι Άραβες αστρονόμοι τον ονόμασαν Μονήρη (μοναχικό) και Απροστάτευτο, γιατί δε βρίσκεται κοντά του κανένα άλλο άστρο τέτοιου μεγέθους». [...] [1]
Όσο κι αν η Γη είναι η μητέρα μας, το σπίτι μας, ο πλανήτης που έτυχε να ξεφυτρώσουν τα αμινοξέα, κάποια «στάχυα» τελικά παρανιώθουν μονήρη, παραμένουν στο περιθώριο απροστάτευτα και ξεριζωμένα.
Κι ας φώναζε ο αρχηγός Σηάτλ στον Πρόεδρο των Ή.Π.Α Φράνκλιν Πηρς το 1854 πριν παραδώσει τη γη των Ινδιάνων στην κυβέρνηση: «Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα που ενώνει την οικογένεια. Ό,τι συμβαίνει στη Γη, συμβαίνει και στα παιδιά της Γης. Ο άνθρωπος δεν υφαίνει τον Ιστό της Ζωής. Ό,τι κάνει στον ιστό, το κάνει στον εαυτό του». Τι να καταλάβει τώρα ο Πηρς από κάποιον που μπορεί να λέγεται «Ασημένια Αρκούδα» στην καλύτερη... Το μόνο που σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή ήταν, άντε να πάρουμε τη Γη να χτίσουμε κάνα Κολλέγιο ν’ αφήσουμε τ’ όνομά μας. Και το Κολλέγιο είναι το ευτυχές σενάριο.
Φωτό 1&2: Το εξαιρετικό κόμικ του Mohammad Sabaaneh «Δύναμη Γεννημένη από Όνειρα, η Ιστορία μου είναι η Παλαιστίνη». Μοναδικές λινοτυπίες όπου χαράσσονται ο πόνος, η αγωνία, αλλά και οι ελπίδες του παλαιστινιακού λαού. Σας παραθέτω την αρχική σημείωση του καλλιτέχνη:
«Δεν ζωγράφισα τις σελίδες αυτού του βιβλίου.
Χρησιμοποίησα τη μέθοδο της λινοτυπίας.
Δεν μπόρεσα να χαράξω το όνομά μου στους τοίχους
του κελιού της φυλακής μου.
Για καιρό αναρωτιόμουν πώς οι φυλακισμένοι μπορούν να χαράξουν τα ονόματά τους στους τοίχους της φυλακής.
Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να χαράξω τις ιστορίες τους
και να τις μοιραστώ με τον κόσμο».
Φωτό 3,4&5: Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι από την αγαπημένη μου παραλία, την «Πατήθρα» στον Αζαλά που ακόμα κι αν βρίσκεται χωμένη στα ανατολικά, δεν σταματά ποτέ να αντιστέκεται.
Φωτό 6: Το «No Papers», είναι ένα κόμικ που θίγει τα θέματα των ανθρώπων χωρίς χαρτιά από μια πολύ ξεχωριστή ματιά, προβάλλοντας κυρίως το πρόβλημα της ταυτότητας, της απουσίας και τελικά της ανυπαρξίας. Συνδυάζει την προσωπική εμπειρία με σχετική βιβλιογραφία και προσεγγίζει το θέμα από μια εντελώς ανθρώπινη και ρεαλιστική σκοπιά χωρίς στοιχεία ηρωοποίησης ή αισθήματος οίκτου για τα πρόσωπα.
-Να πούμε ότι το καραβάκι στην φωτογραφία είναι δημιουργία του πρωτόγονου. Το έφτιαξε πριν 23 χρόνια, καθώς από τότε ήταν γνωστές οι ναυπηγικές του ικανότητες, είχε συγκεκριμένο προορισμό και έγινε σε μια φάση που μόνο οι καραβέλες του Μαγγελάνου τον ενδιέφεραν, αφού δεν τον χωρούσε ο τόπος, όμως εξακολουθούσε να έχει σοβαρές ελλείψεις στη Φυσική, μια και πίστευε ότι αφού τα πανιά πάνε προς μία κατεύθυνση, ε, δε θα πηγαίνει και η σημαία του πλοίου προς την ίδια; Χαχαχαχα...Χαλόοου, Αδράνεια κυρία Βαΐα... Αν ήμουν ο Νεύτωνας θα είχε φανεί εδώ και χρόνια ομολογουμένως.
Φωτο 7: Και θα εξακολουθήσω να μιλάω για τον πρωτόγονο γιατί έχει πλάκα. Όταν είσαι ντυμένος με φίδια στον κόρφο σου, φιδοκατάνες στο ζωνάρι σου, δεν βλέπεις καλά, δεν ακούς καλά καλά, έχεις χαρακιές και μάσκα στο στόμα απ’ το κοσπλέι, ε, είναι κι ο δημιουργός του κόμικ, εκτός από εικαστικός και απόφοιτος φιλολογίας, δεν θέλει και πολύ να παίξει χαλασμένο τηλέφωνο. Η αφιέρωση μια φορά ταίριαζε ταμάμ με την αμφίεση! Ευχαριστώ από καρδιάς τον Aspalax.
Και τα δύο παραπάνω κόμιξ στο τέλος των ιστοριών έχουν βιβλιογραφικές πηγές για να συμβουλευτείτε σχετικά με τα θέματα που πραγματεύονται.
Ο Μαχμούντ Νταρουίς ο εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης, θα μπορούσε να είναι ήρωας και στα δύο βιβλία που προανέφερα: «Γεννήθηκε το 1941 στο Al-Birwa της Παλαιστίνης. Στα έξι του χρόνια, το 1947, η οικογένειά του εκδιώχθηκε μαζί με άλλους 750.000 Παλαιστινίους, και κατέφυγε στον Λίβανο* όπου έζησαν σε προσφυγικό καταυλισμό για έναν χρόνο. Όταν επέστρεψαν, το χωριό τους είχε ήδη ισοπεδωθεί και στη θέση του υπήρχε ένας ισραηλινός εποικισμός. Οι ισραηλινές αρχές κατοχής τους απέδωσαν τον χαρακτηρισμό «present absentees», παρόντες δηλαδή αλλά χωρίς χαρτιά. Εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες στο Deir al-Asad, στην περιοχή της Γαλιλαίας. Στη συνέχεια ο Νταρουίς έζησε για 10 χρόνια στη Χάιφα, από όπου του απαγορεύτηκε να μετακινείται. Από το 1967 ως το 1970 μάλιστα τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Κάθε χρόνο τον συλλάμβαναν, χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς να οδηγηθεί σε δίκη, και τον άφηναν ελεύθερο. Έφυγε το 1970. Σπούδασε, εργάστηκε και έζησε ως εξόριστος Παλαιστίνιος της διασποράς στη Μόσχα, στο Κάιρο, στη Βηρυτό, στην Τύνιδα και στο Παρίσι. Το 1996 του επετράπη να επιστρέψει στην πατρίδα του. Εγκαταστάθηκε στη Ραμάλα. Πέθανε το 2008, σε ηλικία 67 ετών, μετά από εγχείριση ανοιχτής καρδιάς, στην Αμερική».
*Στις 14 Μαΐου 1948 ανακηρύχθηκε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη, χωρίς την παράλληλη ανακήρυξη ίδρυσης κράτους της Παλαιστίνης, όπως προβλεπόταν από την απόφαση 181 του ΟΗΕ. Στις 15 Μαΐου ξεκίνησε η «Νάκμπα», που σημαίνει «καταστροφή», με την εθνοκάθαρση τουλάχιστον 531 χωριών και πόλεων, τη δολοφονία 15.000 Παλαιστινίων και τον αναγκαστικό εκτοπισμό των δύο τρίτων του παλαιστινιακού πληθυσμού από την πατρίδα τους και τα σπίτια τους.
Σας παραθέτω εδώ ένα ποίημα του με τίτλο:
Ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας βρίσκεται σ’ αυτή τη γη
Σ’ αυτή τη γη έχουμε ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας: τον δισταγμό του Απρίλη,
τη μυρωδιά του ψωμιού την αυγή, το φυλαχτό μιας γυναίκας στους άντρες,
τα έργα του Αισχύλου, τις απαρχές του έρωτα, το χορταράκι πάνω στην πέτρα,
τις μανάδες που ζουν με την ανάσα του νέυ και τον φόβο των εισβολέων
για τις μνήμες που τους καταδιώκουν.
Ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας το έχουμε σ’ αυτή τη γη: τις τελευταίες μέρες
του Σεπτέμβρη, την ομορφιά της ώριμης γυναίκας, το ρολόι του ήλιου στη φυλακή,
τα σύννεφα που μιμούνται σμήνη πλασμάτων, τις ζητοκραυγές για εκείνους
που χαμογελούν στον θάνατο, τον τρόμο του δυνάστη για τα τραγούδια.
Ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας το έχουμε σ’ αυτή τη γη: πάνω σ’ αυτή τη γη
έχουμε την Κυρά της, μητέρα κάθε αρχής, μητέρα κάθε τέλους. Τη λέγαν Παλαιστίνη.
Το όνομά της Παλαιστίνη έγινε κι αργότερα. Κυρά μου, επειδή είσαι η Κυρά μου,
έχει αξία η ζωή μου. [2]
Φωτό 8: «Εμμέλεια», χαρακτικό της Παρασκευής Ζέρβα (βαθυτυπία / ακουαντίνα / μελάνι με ζάχαρη), Imp. 2024 / Το έργο εκτίθεται στην Πινακοθήκη Χαρακτικής «Κώστας Μαλάμος» του Δήμου Ζίτσας Ιωανίνων.
Ε και τέτοια μέρα με νέο φεγγάρι δεν μπορώ να μην σας αφήσω και κάτι μουσικό! Ένα απόσπασμα από μια καταπληκτική ταινία – αληθινή ιστορία – που είδα φέτος το «El 47», η οποία πραγματεύεται τον αγώνα των ανθρώπων του Torre Baró, μιας γειτονιάς στη Βαρκελώνη για αναγνώριση του βασικότερου δικαιώματός τους, «της ύπαρξης». Ανατριχιαστική ερμηνεία από τη Zoe (όχι τη Λάσκαρη) Bonafonte:
https://www.youtube.com/watch?v=wlho0...
[1] Στράτος Θεοδοσίου / Μάνος Δανέζης, Τα Άστρα και οι Μύθοι τους – Εισαγωγή στην Ουρανογραφία, Εκδόσεις Δίαυλος, 1991.
[2] Τα βιογραφικά στοιχεία, όπως και το ποίημα και η φωτογραφία 8 προέρχονται από την Ανθολογία «Όταν έρθει το Αύριο», Μαχμούντ Νταρουίς, (μτφρ.) Τζένη Καραβίτη, (επιμ.) Ρόνι Μπου Σάμπα, δίγλωσση έκδοση, Εκδόσεις Μασάρ, Αθήνα, 2025.
Συνεχίζεται...
2 months ago (edited) | [YT] | 2
View 0 replies
prwtogonos
🦞Ο prwtogonos προτείνει κόμιξ🦞 – μέρος 1ο.
Μέσα σ’ όλα λοιπόν τα συμπαντικά και πλανητικά φαινόμενα, ο πρωτόγονος συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι αυτό το καλοκαίρι έχει κουβαλήσει στις διακοπές του και πολλά κόμιξ. Και πώς δηλαδή να μην συμβεί αυτό αφού όλο τον χρόνο πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις σουλατσάρει από φεστιβάλ σε φεστιβάλ. Σκέφτηκε λοιπόν, πως θα ‘ταν καλή ιδέα τώρα που έρχονται μέρες αργίας και καλοκαιρινής ραστώνης να προτείνει μερικά. (*Όλα είναι μια προσομοίωση αδέρφια... Στην πραγματικότητα τα παίρνω χοντρά και τα τσεπώνω αμείλικτα φουσκώνοντας με εκατομμύρια ΤΑΛ τον λογαριασμό τραπέζης μου στην Ελβετία).
Φωτό 1: Διαβάσαμε με τον Τρελλοδαγκάνα (γιατί εγώ είμαι απ’ αυτούς που δίνω υλική υπόσταση στις σκεπτομορφές μου) την «Προφητεία το Αρμαντίλλο» του Zerocalcare και κατενθουσιαστήκαμε! Βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό, μας πήραν τα ζουμιά στο τελευταίο καρέ κι ας φαίνεται χοντρόπετσος ο Τρελλοδαγκάνας, αλλά τι είναι η καραβίδα τι είναι το ζουμί της κλπ κλπ. Εξαιρετικό σενάριο και εξαιρετική έκδοση επίσης! Στο σημείο αυτό να δώσω πολλά συγχαρητήρια στον Μάριο Ιωαννίδη προσωπικά και σε όλους τους ανθρώπους της Chaniartoon Press για την υπέροχη δουλειά!
Φωτό 2: Σας έβγαλα μία φωτογραφία από το εσωτερικό που πολύ με άγγιξε μεταξύ άλλων και θα ευχόμουν να είχαν περάσει μόνο 7 χρόνια από τότε που τέλειωσα το σχολείο, αλλά δυστυχώς είναι πολλά περισσότερα κι αυτός ο καρμικός κύκλος δεν λέει να σπάσει. Αυτή η κεντρομόλος με κρατάει δέσμιο αιώνες τώρα για να μην πω για τη ροπή αδράνειας και γίνω πιο μελό ακόμα. Το γενικό συμπέρασμα είναι πως ο δημιουργός και οι σκέψεις του μπορούν να αγγίξουν τον καθένα σε πολλά επίπεδα! Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε!
Φωτό 3&4: Και σαν να μην έφταναν τα καρμικά συμβόλαια που υπέγραφε ο πρωτόγονος πριν έρθει σ’ αυτή την ενσάρκωση, τον έπιασαν τα «φαουστικά» του και υπέγραψε «συνειδητά» μεταβίβαση συνείδησης στην PLASTIC DREAMS A.E. τρέχα γύρευε για πόσα ΤΑΛ. Τρομακτικά ρηξικέλευθο κόμικ, απίστευτη σύλληψη από τον δημιουργό και πολύ πρωτότυπο εξώφυλλο θα πω! Ευτυχώς, όταν με ρώτησε ο Gounis σε τι προϊόν θα ήθελα να μεταφέρω τη συνείδησή μου του είπα σε Τράπουλα Ταρώ μια και έχει 78 κάρτες κάθε μία από τις οποίες αποτελεί ενεργειακή πύλη και έχει άπειρες δυνατότητες! Όχι κι άσχημη επιλογή έτσι;
Η μεγάλη πλάκα όμως ήταν όταν με ρώτησε όνομα! Του το λέω και με ρωτάει γιατί αυτό; Του λέω τι να σου πω τώρα... Για να παραφράσω τον Γκαίτε όταν το έβγαζα ήξερα μόνο εγώ κι ο θεός, τώρα ξέρει μόνο ο θεός... Αλλά είμαι και λίγο μπούμερ αν θες και του δείχνω το Νόκια κινητό μου με κουμπάκια. Α! Μου λέει έχω κι εγώ τέτοιο κινητό και το βγάζει! «Α!» ακούγεται και μια φωνή από τον διπλανό πάγκο «Έχω κι εγώ τέτοιο κινητό!» και το βγάζει. Εν ολίγοις βρεθήκαμε τρία άτομα να δειγματίζουμε τα κινητά μας πάνω στο τραπεζάκι με τα κόμικ και να λέμε ποιο είναι πιο σύγχρονο... Χαχαχα... Ο δε δημιουργός μου είπε ότι οι φίλοι του τον φωνάζουν «Αρχαίο», απ’ όσο θυμάμαι. Εκπληκτικό! Να το διαβάσετε!
Φωτό 5: Αυτή είναι έτσι μπόνους... Σημερινή λήψη, για να θυμηθούμε ομάδι τα παιδικά μας χρόνια και για να σας δώσω ιδέες για μεταβίβαση συνείδησης σε ξύλινα κουνιστά αλογάκια!
Συνεχίζεται...
2 months ago (edited) | [YT] | 3
View 0 replies
prwtogonos
Και πριν καλά καλά δρασκελίσουμε το κεφαλόσκαλο και περάσουμε την πύλη των Λεόντων, βρισκόμαστε ενώπιον του Αυγουστιάτικου φεγγαριού και της πολυτραγουδισμένης Πανσελήνου - που τόσα ρομάντζα έχουν γραφτεί για την πάρτη της-, η οποία πραγματοποιείται σήμερα 09/08 στον άξονα Λέοντα-Υδροχόου (δηλαδή ο Ήλιος είναι στον Λέοντα και η Σελήνη στον Υδροχόο). Και πόσα έχει να καταθέσει ο πρωτόγονος για τον συγκεκριμένο άξονα, αφού είναι Υδροχόος με ωροσκόπο Λέων... Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή... Δίπολο απ’ τα λίγα! Εκεί που συγκρούεται το Εγώ με το Συλλογικό, ο «Αυτισμός» με την Κοινωνικότητα, ο Ναρκισσισμός με τον Αλτρουισμό. Και όλα αυτά Σταθερά κι Αμετακίνητα, όπως ο χαρακτήρας και των 2 ζωδίων! Καλησπέρα σας! Βέβαια όταν ο πρωτόγονος ήρθε στο φως δηλαδή κάπου εκεί στην αρχή της ανωτέρας Πλειστοκαίνου, τρέχα γύρευε πού ήταν αυτοί οι αστερισμοί... Πιθανόν να πέταγαν Περσίδες ο ένας στον άλλον κάπου στην Ανδρομέδα για να περάσει η ώρα. Υπάρχει ελπίδα!
Αυτό συμβολίζει και η κάρτα του Υδροχόου στην Ταρώ. Την ελπίδα... Το Star / Αστέρι με τον αριθμό 17 που μεταξύ άλλων είναι και κάρτα θεραπείας. Υπάρχει άραγε ελπίδα να βρεθεί ισορροπία μεταξύ της αλαζονείας και της προσφοράς στον άνθρωπο; Υπάρχει ελπίδα να σταματήσει αυτή η αέναη οικολογική καταστροφή που συντελείται καθημερινά στον πλανήτη ή η αέναη εξόντωση του συνανθρώπου;
Σήμερα, δεν θα σας ζαλίσω με αριθμολογίες... Θα πω απλώς ότι η Πανσέληνος γίνεται στην 17η μοίρα του Υδροχόου (τυχαίο;) και 1+7 = 8, ΤΥΧΑΙΟ;;;; Χαχαχα... Οπότε και θα παραθέσω τι σημαίνει το αντίστοιχο σαβαϊτικό σύμβολο στη μοίρα αυτή για να το σκεφτεί ο καθένας από μας κατά πώς πρέπει:
🌝«ΦΑΣΗ 317 (Υδροχόος 17ο)
Ένας σκύλος στέκει φύλακας, προστατεύοντας τον Κύριό του και τα Αποκτήματά του.
ΒΑΣΙΚΗ ΝΟΤΑ: Η ανάπτυξη της ικανότητας για φύλαξη του εαυτού και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων κάτω από τις περίπλοκες κοινωνικές πιέσεις.
Αυτό το σύμβολο, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του στον κύκλο φαίνεται να υποδηλώνει ότι κάτω από τις τωρινές κοινωνικές συνθήκες το άτομο χρειάζεται προστασία απέναντι στις συνεχώς αυξανόμενες καταπατήσεις εκ μέρους της κοινωνίας τού θεωρητικώς αναγνωρισμένου δικαιώματός του να ζει μια ιδιωτική ζωή απαλλαγμένη από δημόσιες παρεμβάσεις. Κάτω από αυτό το φως το σύμβολο έρχεται σε αντίθεση με το προηγούμενο που δείχνει την δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων και τον ολοκληρωτισμό που συνεπάγεται μια οργάνωση μεγάλης κλίμακας. Σε ένα βαθύτερο απόκρυφο επίπεδο ερμηνείας αποκαλύπτει επίσης την ανάγκη για προστασία απέναντι στις «αστρικές» εισβολές και ίσως στην «μαύρη μαγεία», όσο προχωράει κανείς σε υπερφυσικές καταστάσεις συνείδησης. Λέγεται ότι ο μυημένος εκπαιδεύει ορισμένες υποανθρώπινες οντότητες («στοιχειακά») για να τον προστατεύουν. Η χριστιανική θρησκεία μιλάει για Φύλακες Αγγέλους με ένα παρόμοιο νόημα.
Σε αυτό το δεύτερο στάδιο βλέπουμε το άτομο ικανό να κυριαρχήσει τις φυσικές ενέργειες τις οποίες θέτει στην υπηρεσία του, ώστε να ασχοληθεί με ασφάλεια με το ατομικό έργο του πεπρωμένου του. Αυτή είναι μια άλλη όψη της σχέσης ατόμου-κοινωνίας. Φυσικά, κάποια άτομα μπορεί να επιδιώξουν να βλάψουν άλλους, αλλά οι καταστάσεις που προκύπτουν από μια κοινωνία που εξυμνεί τον ανταγωνισμό, την φιλοδοξία και την επιτυχία με κάθε κόστος ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την ατομική βία. Όσο πιο δημιουργικό είναι το άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ».🌝 [1]
🔥Στη σημερινή φωτογραφία επέλεξα να βάλω μία κάρτα-σελιδοδείκτη της δημιουργού “Blue Fox’s Hut” (τσεκάρετε: www.instagram.com/blue_fox_s_hut/), η οποία είναι εμπνευσμένη από την ταινία του μεγάλου Μιγιαζάκι “Howl’s Moving Castle”, και απεικονίζει τον χαρακτήρα “Calsifer”. Ο χαρακτήρας δεν έχει να κάνει ούτε με τον Αέρα του Υδροχόου, αλλά ούτε και με τα Νερά που κουβαλάει... Είναι η Φωτιά του Λέοντα! Η φωτιά που «δόθηκε» στον άνθρωπο για να ζει και να δημιουργεί και όχι για να καταστρέφει και να πληγώνει.
Δίπλα έβαλα αυτό το κηροπήγιο που το έχω ονομάσει «Κυβερνήτες του Υδροχόου» γιατί τους συγχωνεύει και τους δύο... Αν και η σύγχρονη Αστρολογία θεωρεί τον Ουρανό κυβερνήτη του ζωδίου, μην σας παραμυθιάζουν!!!Κρόνιοι είμαστε και Κρόνιοι θα πεθάνουμε... Μέχρι να σβήσει ο Ήλιος! 🪐
🚀Κλείνω με ένα όμορφο τραγουδάκι από την εξίσου όμορφη φωνή της 17(!)χρονης τότε Agunda, για τη «Λούνα που δεν ξέρει τον δρόμο» και δεν χαμπαριάζει ούτε από καταστροφές, ούτε από πυρκαγιές ούτε από τίποτα, γιατί απλά «δεν είναι η δουλειά της». Αλίμονο στους γήινους.🚀
https://www.youtube.com/watch?v=UqzIV...
[1] Dane Rudhyar, Αστρολογική Μάνταλα, (μτφρ.) Ανδρέας Τσάκαλης, Dharma, 2019.
2 months ago (edited) | [YT] | 1
View 0 replies
prwtogonos
Και να λοιπόν που φτάσαμε και φέτος στην πύλη του Λέοντα! Στο λεγόμενο Lion’s Gate! Ιδανική μέρα για υλοποιήσεις, ευχές και καταγραφή επιθυμιών! Εγώ θα σας ευχηθώ καλά μανιφετέισο και θα σας προκαλέσω να αναρωτηθείτε μήπως αυτά που επιθυμείτε δεν είναι αυτά που πραγματικά επιθυμείτε, αλλά αυτά που επιθυμεί ο καπιταλισμός να επιθυμείτε... Τέλος πρόκλησης και κομμουνιστικής προπαγάνδας. Συνεχίζουμε με λίγη αριθμολογία.
🦁Όπως έχω πει και σ’ άλλες αναρτήσεις επί του θέματος οι κάρτες που αντιπροσωπεύουν τον Λέοντα στην τράπουλα Ταρώ (και βλέπετε και στην πρώτη φωτογραφία) [1], είναι κυρίως η Δύναμη / Strength με τον αριθμό 8, ο Ήλιος / Sun με τα υπέροχα ηλιοτρόπια και τον αριθμό 19 και τέλος αριστερά στη φωτογραφία έβαλα τον Κόσμο / World που θεωρείται πύλη και ως πυλώνες έχει τα 4 σταθερά ζώδια Σκορπιό, Υδροχόο, Λέων και Ταύρο και αριθμό 21.🦁
«Στην Κίνα, το οκτώ είναι τυχερός αριθμός και στον βουδισμό τα οκτώ μονοπάτια περιέχουν τους οκτώ κανόνες της ζωής∙ το σύμβολο του βουδισμού είναι ο τροχός Ντάρμα με τις οκτώ ακτίνες.
Η μουσική κλίμακα αποτελείται από οκτώ νότες: μετά τις επτά νότες ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα, σι, αρχίζει πάλι από την αρχή με την όγδοη νότα. Επομένως, μια «οκτάβα» αποτελείται από οκτώ νότες». [...]
Το Καστέλ ντελ Μόντε στη νότια Ιταλία, το οποίο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄ μεταξύ 1240 και 1250 προκαλεί μια συγκλονιστική εντύπωση λόγω της ασυμβίβαστα αυστηρής γεωμετρικής του μορφής. Η κάτοψή του σχηματίζεται από ένα κανονικό οκτάγωνο με διάμετρο 56 μέτρα, πάνω στο οποίο ορθώνεται το κάστρο ύψους 25 μέτρων. Στις γωνίες του οκταγώνου στέκονται μικρότεροι οκταγωνικοί πύργοι, ενώ σχήμα κανονικού οκταγώνου –τι άλλο! – έχει και η εσωτερική του αυλή. Μαθηματικά πάνω στην πέτρα. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα γιατί το Καστέλ ντελ Μόντε βασίζεται σε οκτάγωνα. Μια ερμηνεία επικαλείται κυριαρχικά σύμβολα: το αυτοκρατορικό στέμμα με το οποίο στέφονταν οι αυτοκράτορες τον Μεσαίωνα έχει σαφέστατα οκταγωνικό σχήμα. Εκείνη την εποχή είχαν μάλιστα χτιστεί, επίσης σε σχήμα οκταγώνου, πολλά σημαντικά ιερά κτίρια, με σπουδαιότερο τον καθεδρικό ναό του Άαχεν, όπου γινόταν η στέψη των αυτοκρατόρων. Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι από παλιά θεωρούσαν την όγδοη ημέρα ως ημέρα της ανάστασης, τη νέα ήμερα ύστερα από τις επτά της δημιουργίας. [...]
Γύρω στον 4ο αι. π.Χ., οι Έλληνες ανέπτυξαν την ιδέα της συστηματικής αντιστοίχισης των αριθμών με γράμματα. [...] Τούτο σήμαινε ότι κάθε γράμμα αποκτούσε αυτομάτως μια αριθμητική αξία, οπότε θεωρούνταν εύλογο να αποδίδουν αριθμητική αξία και στις λέξεις. [...] Ακόμη και στα εβραϊκά, όμως, κάθε γράμμα, συνεπώς κάθε λέξη, έχει μια αριθμητική αξία. Στην εβραϊκή θεολογία, από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και μετά, χρησιμοποιούνται οι αριθμητικές αξίες των λέξεων για την ανίχνευση μυστηριωδών συσχετισμών. Συγκεκριμένα, ορισμένοι θεολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι ταυτόσημες αριθμητικές τιμές υποδηλώνουν μια εσωτερική σχέση μεταξύ των αντίστοιχων λέξεων ή όρων. Για παράδειγμα, οι λέξεις που σημαίνουν «δύναμη» και «λιοντάρι» έχουν αμφότερες την ίδια αριθμητική αξία: 216 – κι αυτό πρέπει να συμβαίνει επειδή το λιοντάρι είναι το σύμβολο της δύναμης». [2]
🌻Όπως παρατηρήσατε στην κάρτα του Ήλιου και αν παρατηρήσετε και στις παραδοσιακές τράπουλες Ταρώ θα δείτε σε πολλές «πύρινες» κάρτες τον ηλίανθο... Δεν ξέρω τη σχέση σας με τους αριθμούς Φιμπονάτσι, ούτε με τους ηλίανθους πάντως αυτά τα δύο σχετίζονται μεταξύ τους και θα το δούμε σε λίγο. Προσωπικά, θέλω να καταθέσω ότι δεν είχα ιδέα για το ότι το συγκεκριμένο λουλούδι μπορεί να με ξεπεράσει σε ύψος (όχι ότι είμαι το πρώτο μπόι, αλλά λέμε...) μέχρι που πριν από 10 ακριβώς χρόνια τον Ιούλιο του 2015 διερχόμενος από Αλεξανδρούπολη βούτηξα σε ένα χωράφι με ηλιοτρόπια! Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες είναι από κει.
«Ας εξετάσουμε, λοιπόν, την ταξιανθία ενός ώριμου ηλίανθου. Αποτελείται από αναρίθμητους σπόρους, κατά κάποιον τρόπο τοποθετημένους μέσα στο λουλούδι. Αυτή η διάταξη είναι σημαντική: Δεν αποτελείται από ομόκεντρους κύκλους ούτε από ακτίνες που ξεκινούν από το κέντρο του λουλουδιού, αλλά οι σπόροι είναι τοποθετημένοι σε «σπείρες» που περιστρέφονται από το κέντρο προς τα έξω. Για να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς, υπάρχουν σπείρες δεξιόστροφες και σπείρες αριστερόστροφες. Και τώρα έρχεται η αποκάλυψη: Αν μετρήσουμε τις δεξιόστροφες και τις αριστερόστροφες σπείρες, οι αριθμοί που θα πάρουμε δεν θα είναι τυχαίοι, αλλά δύο διαδοχικοί αριθμοί Φιμπονάτσι! Στην περίπτωση του ηλιοτροπίου, οι αριθμοί είναι 21 και 34 – τούτο συμβαίνει πάντα σε κάθε ηλιοτρόπιο».🌻 [2]
🌞Δεν είναι εξαιρετικά αισιόδοξο και ενεργειακό φυτό ο ηλίανθος; Άραγε δεν μας προτρέπει με τον τρόπο του να στρέφουμε πάντα το βλέμμα μας στο φως; Και το φως μην το υποτιμάτε! Στη Φυσική, υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που λέγονται στάσιμες... Υπάρχουν και κάποια ηλεκτρόνια που αράζουν σε ζώνες χωρίς ενέργεια που λέγονται ζώνες σθένους. Στη ζώνη σθένους το ηλεκτρόνιο δεν μπορεί να κινηθεί. Αν όμως έρθει ένα φωτόνιο και μπαμ! συγκρουστεί μαζί του τότε του δίνει την απαραίτητη ενέργεια να περάσει στη ζώνη αγωγιμότητας και να αρχίσουν να γίνονται πράγματα... Παραγωγή ρεύματος π.χ. Καταλάβατε τώρα γιατί εμείς οι μεσογειακές καταθλιπτικές είμαστε λίγο πιο χαμογελαστές από τις βόρειες καταθλιπτικές; Είναι η D και τα φωτόνια που μας περισσεύουν σ’ αυτόν τον τόπο και συγκρούονται με τις πλήρως κατειλημμένες ζώνες σθένους μας.🌞
Στη δεύτερη φωτογραφία [3] ο πρωτόγονος αφού εξάσκησε το παλιό του χόμπι και συναρμολόγησε ένα παζλ (50 μόλις κομματιών ΟΥΑΟΥ!) έβαλε και δύο ακόμα κάρτες που μπορεί σε κάποιον να χρησιμεύσουν λόγω της ημέρας. Την ηλιόπετρα από κρυστάλλους και το άνοιγμα του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Ας τα πάρουμε όμως ένα ένα:
«Για τον Βαν Γκογκ το ηλιοτρόπιο, που κάποτε έβλεπε ως ένα απλό διακοσμητικό, είχε γίνει κάτι σχεδόν ιερό, ένα σύμβολο που αντιπροσώπευε το ίδιο το φως, την ιδανική ζωή στη φύση. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Βαν Γκογκ, τα ηλιοτρόπια αντιπροσώπευαν μία συγκεκριμένη ιδέα: την ευγνωμοσύνη. [...] Εξάλλου, το κίτρινο για εκείνον ήταν το χρώμα της ευτυχίας, ενώ για την Ολλανδία, όπου γεννήθηκε, ήταν σύμβολο αφοσίωσης και πίστης. Ο Βαν Γκογκ πειραματίστηκε πολύ με το χρώμα αυτό, καθώς και με αποχρώσεις του που είχαν πρόσφατα εφευρεθεί. Αυτό έκανε τους πίνακες αυτούς ακόμα πιο πρωτοπόρους για την εποχή». [4]
Όσοι ασχολείστε με κρυστάλλους ίσως η ηλιόπετρα (άστριος ή καλσίτης) να είναι η ιδανική για αυτές τις μέρες ήλιου... Στη συγκεκριμένη κάρτα μεταφράζοντας χοντρικά και ελευθεριακά από τα αγγλικά λέει ότι «η sunstone σάς προστατεύει από ανθρώπους που εξαντλούν την ενέργειά σας εκμεταλλευόμενοι την καλοσύνη σας». Καθαριστείτε λοιπόν ενεργειακά και σταματήστε να είστε χαλί να σας πατήσουν έτσι; Μην τα περιμένετε όλα από τον ορυκτό μας πλούτο... Η πέτρα όμως αυτή έχει πλούσια ιστορία, καθώς αποτελούσε όπως φαίνεται το GPS των Βίκινγκ:
«Σύμφωνα με μια ισλανδική σάγκα που αφορά τον Βασιλιά Όλαφ και τον θρυλικό ήρωα Σίγκουρντ, οι ναυτικοί πλοηγούνταν με τη βοήθεια της ηλιόπετρας (sólarsteinn): μιας πέτρας που έδειχνε τη θέση του Ήλιου ακόμα και στη βαριά συννεφιά. Σύμφωνα με το θρύλος, ο Βασιλιάς Όλαφ «άρπαξε μια ηλιόπετρα, κοίταξε τον ουρανό, είδε από πού ερχόταν το φως, και από αυτό συμπέρανε τη θέση του αόρατου Ήλιου».Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature, ο Δανός αρχαιολόγος Τόρκιλντ Ράμσκου πρότεινε το 1967 την υπόθεση ότι η ηλιόπετρα ήταν ένας διαφανής κρύσταλλος καλσίτη, ένα πέτρωμα που υπάρχει στη Σκανδιναβία και ονομάζεται άστριος. Ο κρύσταλλος αυτός είναι πολωμένος, και μπορεί να φαίνεται σκοτεινός ή φωτεινός ανάλογα με τον προσανατολισμό του σε σχέση με τη θέση του Ήλιου». [5]
Η άλλη κάρτα (θεός συγχωρέστην) μιλάει για το άνοιγμα του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Αυτό, βρίσκεται πάνω από τον αφαλό και σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση και τα υγιή όρια. Σας προτείνει αν δεν το έχετε ανοιχτό να το ανοίξετε κάνοντας χορό, γιόγκα, αναπνοές και άλλες ασκήσεις για να θεραπεύσετε θέματα αυταξίας.
Λοιπόν λιοντάρια μου, σας αφήνω με ένα απόσπασμα από ένα ποίημα του Ρουμί με τίτλο «Πορεία στο Αθέατο» [6], για να λύσετε οριστικά οποιοδήποτε θέμα εαυτού:
Είσαι ο Ήλιος τώρα
ποια η ανάγκη σου για μεγαλεία;
Από τον κόσμο απομακρύνθηκες
τι ανάγκη έχεις ευπρεπής να δείχνεις;
Ακούω ότι την ψυχή σου μετά βίας βλέπεις
αλλά γιατί έτσι κι αλλιώς να την κοιτάξεις;
Δική σου είναι τώρα η Ψυχή των Ψυχών!
[1] Οι κάρτες προέρχονται από την τράπουλα Happy Tarot, στην οποία όλες οι φιγούρες είναι υπερβολικά χαρούμενες! Την επέλεξα «λόγω το φως»! "Δεύτε λάβετε!"
[2] Albert Beutelspacher, Το Μηδέν, το Άπειρο και το Ζόρικο 13 / οι πιο σπουδαίοι αριθμοί και οι ιστορίες τους, (μτφρ.) Παναγιώτης Δρεπανιώτης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2025.
[3] Τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη φωτογραφία τραβήχτηκαν μετά κόπων και βασάνων... Με 9 μποφόρ μαΐστρο δεν τη βγάζεις καθαρή ούτε εσύ ο ίδιος... Η ηρεμία που βγάζουν αυτές οι φωτό, η γαλήνη της θάλασσας στο βάθος, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα... Πάσχισα για αυτές τις στιγμές ηρεμίας... Μετά το κλικ σηκώθηκε ένας αέρας τα διέλυσε όλα, πήρε και τη solar plexus chakra κάρτα τη στροβίλισε αρκετά και δεν την είδα ποτέ να πέφτει πουθενά... Απλά πέταξε για τον ήλιο... Τι να κάνουμε, έχει και απώλειες αυτή η ζωή... Αν όχι μόνο απώλειες έχει... Γι’ αυτό να χαρείτε! Μέχρι να πάω στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης να ξαναπάρω το deck, ανοίξτε το ηλιακό σας πλέγμα! Αλίμονό σας! Χαχαχα
[4]Πηγή:www.monopoli.gr/2022/03/30/istories/art-culture-su…
[5]physicsgg.me/2011/01/31/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B7-…
[6] Τζελαλαντίν Ρουμί, Για τον Θεό και τον Έρωτα, (απόδοση – σχόλια) Ελένη Κουκουλέτσου / Τριαντάφυλλος Σερμέτης, Εκδόσεις Δαιδάλεος, Θες/νίκη, 2018.
2 months ago | [YT] | 3
View 0 replies
prwtogonos
Αργύραρε, Μορφέα μεγάλε, Τιτάνα, Γίγαντα, Μαχητή! Αρχηγέ της «ζούγκλας», Ηλιογέννητε, Άνεμε Αστρικέ, Συμπαντικέ Λίβα! Εσύ, που στη θέα σου και μόνο σμπαραλιάζεται το μεταιχμιακό μου σύστημα. Εσύ, που με έμαθες «να περπατάω πάνω στις πληγές μου και να αντιστέκομαι», να αποφορτίζω τις μέσα μου κραυγές. Εσύ, που σε κάθε σου εμφάνιση «τεντώνεις τη ζωή μου στο όριο θραύσης». Εσύ, που με κάθε στίχο σου φουλάρεις με σεροτονίνη το «νεαντερτάλειο σφαγείο του εγκεφάλου μου». Εσύ, που με ένα και μόνο βλέμμα σου μού προκαλείς σύνδρομο Korsakoff και ξεχνάω ποιος είμαι, που κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει σε swiss army triplet, σαν σε κατάσταση πολιορκίας. Εσύ, Εκλεκτέ της Ζάιον, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!! Να σε Χαιρόμαστε! Μην σταματάς ποτέ να μας πωρώνεις και να μας δίνεις λόγο ύπαρξης! Αν μη τι άλλο με έμαθες να πετάω και στο χρωστάω! ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΌΛΑ!!! ❤️❤️❤️❤️❤️❤️
🌞https://www.youtube.com/watch?v=Q0U-u...
Photo by prwtogonos / Gagarin, 11.04.2025!
2 months ago | [YT] | 1
View 0 replies
prwtogonos
Σας έχει τύχει ποτέ να κάνετε unboxing μελλοντικές προβλέψεις τις οποίες μετέφερε σε εσάς ένα ταχυδρομικό περιστέρι από μια άλλη χώρα; Αν όχι, ετοιμαστείτε να το ζήσετε όλο σε αυτή την ανάρτηση - εκτός από το περιστέρι. Κάποτε είχα εντυπωσιαστεί με την ύπαρξη Συλλόγου Θεαματικών Περιστεριών και αναρωτήθηκα: είναι θεαματικά τα περιστέρια; Φυσικά και είναι! Είναι αυτά που κάνουν απίστευτες φιγούρες εναερίως και σκέφτονται ότι έρχονται μετά κάτι γλάροι Ιωνάθαν Λίβινγκστον και τους κλέβουν τη δόξα. Και πώς να μην το σκέφτονται αφού κανείς δεν τα συμπαθεί (εκτός ίσως από τα μέλη του συλλόγου...). Σίγουρα θα έχει γελάσει το Πανελλήνιο με εκείνο το αστείο του Φισφή για τα περιστέρια: «λευκά αυτοκίνητα – μαύρη κουτσουλιά / μαύρα αυτοκίνητα – λευκή κουτσουλιά...» Κι όλοι συνηθίζουν να τα αποκαλούν «ιπτάμενους αρουραίους». Κανείς όμως δεν θυμάται ότι τα περιστέρια ήταν για αιώνες οι ταχυδρόμοι μας κι ότι ο άνθρωπος τα εξημέρωσε ακριβώς για να τον εξυπηρετούν και όπως αναφέρει σε σχετικό άρθρο του ο Κωνσταντίνος Ματσούκας: «Μετά, με την άφιξη του τηλέγραφου και του τηλεφώνου, μας ήταν πλέον άχρηστα. Οπότε, απλώς σταματήσαμε να ασχολούμαστε μαζί τους. Εφόσον δεν είχαν πια λόγο ύπαρξης για εμάς, σχεδόν κυριολεκτικά τα πετάξαμε στα σκουπίδια» (1). Ε, και με τη σειρά τους τα περιστέρια τι μας έχουν πλέον; Χεσμένους! Κλείνοντας, πολλοί πιστεύουν ότι τα περιστέρια είναι τελείως παλαβά... Κάτι χαζόπουλα που περιφέρονται με σπασμένα πόδια και ενίοτε με ολική τύφλωση ή κώφωση πάνω σε κεφάλια πεζών ή ρόδες αυτοκινήτων... Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει στην πραγματικότητα, αφού τα περιστέρια συμπεριλαμβάνονται στο τοπ 10 των πιο έξυπνων ζώων με τα κοράκια και τους παπαγάλους να τα συναγωνίζονται από τον κόσμο των πτηνών. Σύμφωνα με έρευνες, μπορούν να επιλύουν προβλήματα χρησιμοποιώντας μία μέθοδο όπως της τεχνητής νοημοσύνης (2), μπορούν να αναγνωρίζουν άλλα πρόσωπα αλλά και τον εαυτό τους στον καθρέφτη, ενώ προσανατολίζονται με βάση το μαγνητικό πεδίο της γης. Για να μην πούμε ότι στην τέχνη συμβολίζουν την ειρήνη, ενώ στον χριστιανισμό το πνεύμα το άγιον.
Κι εκεί που καθόμουν σαν τον Μπράντον Σταρκ στους 41 βαθμούς υπό σκιάν με το μάτι μαρέγκα απ’ την κουφόβραση σκάει το περιστέρι με μήνυμα από την Ισπανία. Μια από τις πιο πνευματικές και spiritual χώρες του πλανήτη. Συμπέρασμα του πρωτόγονου και όχι των στατιστικών. Πριν όμως το ανοίξω και σας πω τι λέει το γραφτό πρέπει να κάνω κι έτερον πρόλογον.
Όπως ίσως κάποιοι θα γνωρίζετε η φυσική, η μεταφυσική και ό,τι σχετίζεται με το ταξίδι της αυτογνωσίας είναι σαν ναρκωτικό. Διαβάζεις μια θεωρία και τσουπ σε πετάει μετά κάπου αλλού και μετά κάπου αλλού. Από τα κβάντα στη σχετικότητα και μετά στη θεωρία πεδίου και μετά στη θεωρία χορδών κ.ο.κ. Από την κοινή τράπουλα, στα Ταρώ, και μετά στη Λενορμάν, και μετά στην Κατίνα, το Ι Τζίνγκ κ.λπ... Κι όλα αυτά είναι απίστευτα συναρπαστικά και εμφανίζονται ξαφνικά πριν καλά καλά προλάβεις να εθιστείς στο προηγούμενο και να το βαρεθείς... Και πριν καλά καλά καταλάβεις πόσο σχέση έχουν αυτά μεταξύ τους, καθώς πολλοί θα έχετε παρακριντζάρει ήδη με αυτή την παράγραφο, αλλά έχουν πράγματι μεγάλη σχέση!
Ο πρωτόγονος λοιπόν, τον τελευταίο μήνα μπήκε σε πολύ βαθειά νερά και αποφάσισε να ανακαλύψει τη σοφία των Ρούνων. Αυτό δεν το ανακοίνωσε σε κανέναν! (Τυχεροί! Είστε οι πρώτοι που το μαθαίνετε!) Κυρίως, γιατί αυτά τα πράγματα θέλουν πολλή μελέτη κι αν πεις σε κάποιον ότι «ασχολούμαι με Ρούνους» ενώ έχεις δει ένα βίντεο στο τιουμπ, διαβάσει άλλο ένα άρθρο στο διαδίκτυο και πιει μια μπιρίτσα από το κέρας της Αμάλθειας παρέα με τους Amon Amarth, είναι σαν να φοράς μπλούζα Ραμόνς, επειδή τη φορούσαν κι άλλοι. Στην πρώτη μου απόπειρα να καταλάβω τις έννοιες μού έκανα ένα προσωπικό ρίξιμο με 3 κάρτες που οι θέσεις τους ήταν 1. (παιδική ηλικία), 2. (τωρινός εαυτός), 3. (μελλοντικός εαυτός). Δεν θα σας πω όλο το τρίκαρτο, θα πω μόνο ότι στην παιδική ηλικία βγήκε ο Fehu. Ο Fehu δηλαδή ήταν η πρώτη κάρτα που τράβηξα έβερ σε ρούνους!
Όταν λοιπόν ήρθε ο δευτερόγονος (=περιστέρι) από Μαδρίτη μου είπε ότι εκεί υπήρχαν πάρα πολλοί πλανόδιοι που έλεγαν τα Ταρώ κι ό,τι εκείνος βρήκε μια κοπέλα με ένα καρότσι που είχε δωράκια τυλιγμένα σε σελίδες κόμικ και τα έπαιρνες χωρίς να ξέρεις τι έχουν μέσα. Εκείνος πήρε ένα από αυτά, αλλά σε μένα ήθελε να πάρει πρόβλεψη.
Το σοκ μετά το unboxing ήταν τρομερό, γι’ αυτό ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας! Και αφού μάλιστα νιώθω πλέον Δρυίδης τουλάχιστον και μετά από μια πρόσφατη συζήτηση που είχα επί του θέματος, ήθελα να αποκαταστήσω και τη φήμη των περιστεριών που έχουν φάει τόσο μπούλινγκ τα καημένα με τα καρφιά στα μπαλκόνια και τις χρυσές επιτυχίες του Καζαντζίδη από το περιοδικό «Κυνήγι και Σκοποβολή».
Ισπανικά, δεν γνωρίζω πολύ καλά, αν και τα λατρεύω. Κάνω κάτι λινγκουαφόν οπότε η αποκωδικοποίηση του χειρόγραφου θα γίνει κατά προσέγγιση και ίσως με λάθη, αλλά μετά θα σας βάλω και από μια άλλη πηγή την ερμηνεία της κάρτας:
11. FEHU / POSESIONES. SUSTENTO.
Runa de la realización, ambición, satisfacciones, recompensas recibidas. Amor correspondido. Florece de sustento.
Examine el problema para averiguar si lo que necesita para alcanzar el bienestar es suyo. Y poseerlo o dominarlo depende de sí mismo, desarrollo de la voluntad.
11. FEHU / ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ.
Ρούνος της πραγμάτωσης, της φιλοδοξίας, της ικανοποίησης, των ανταμοιβών που λαμβάνονται. Της ανταποδοτικής Αγάπης. Άνθιση των μέσων διαβίωσης.
Εξέτασε το πρόβλημα για να ανακαλύψεις αν αυτό που χρειάζεσαι για να επιτύχεις την ευημερία είναι δικό σου. Και η κατοχή ή ο έλεγχός του εξαρτάται από τον ίδιο σου τον εαυτό και την ανάπτυξη της προσωπικής σου βούλησης.
Ερμηνεία από το deck “Runes” Oracle cards από την Bianca Luna και Artwork: Cosimo Musio που βλέπετε στη 2η φωτογραφία:
1. FEHU
Σημασία: Κτηνοτροφία, υλικά αγαθά
Λέξη-κλειδί: Σταθερή δομή
Συσχετισμοί:
Ο ρούνος αυτός συνδέεται με το σπίτι και την οικογένεια, με την αφθονία, τον πλούτο και τη γονιμότητα.
Εικόνα:
Ένα ζωντανό, κατοικημένο σπίτι, προστατευμένο από έναν φράχτη, βρίσκεται στο κέντρο της ιδιοκτησίας. Το σπίτι συμβολίζει την εστία, τον χώρο όπου βρίσκουμε γαλήνη και ασφάλεια• είναι το γόνιμο και άφθονο κέντρο της ζωής μας.
Έμπνευση του ρούνου:
Βιώνουμε μια περίοδο ευεξίας που μας γεμίζει αυτοπεποίθηση και δύναμη – οι ιδανικές συνθήκες για την πραγματοποίηση των ονείρων μας. Η οικογένεια και τα αποκτήματά μας δεν αποτελούν το τέλος της διαδρομής, αλλά την αφετηρία μας. Μέσα από αυτά αποκτούμε τη σταθερότητα που χρειάζεται για να οργανώσουμε το μέλλον και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Οι πράξεις μας πηγάζουν από καθαρή σκέψη, ηρεμία και διορατικότητα.
Προτάσεις για διαλογισμό:
Ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στον πυρήνα της ζωής μας: Τι έχουμε καταφέρει και τι μας λείπει; Ποια είναι τα πραγματικά πολύτιμα στοιχεία που χρειάζονται προστασία; Τι βήματα πρέπει να κάνουμε για να εξελιχθούμε και να προχωρήσουμε παρακάτω;
Η δύναμη του ρούνου:
Ο Fehu μας χαρίζει δύναμη και μας βοηθά να δημιουργήσουμε κάτι ανθεκτικό και διαρκές.
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά ήρθε η ώρα να ντύσουμε μουσικά αυτή την ανάρτηση με ένα κομμάτι απ’ την εκπληκτική ταινία του Τζάρμους: Ghost Dog – The Way of the Samurai, η οποία καλύπτει τόσο τους λάτρεις των περιστεριών όσο και των WuTang ή του RZA ειδικότερα!
Δικό σας: https://www.youtube.com/watch?v=1GwZZ...
Το αστείο γεγονός είναι ότι όταν πήγα να ζητήσω γνώμη δευτερόγονου για το αν θα ανέβαζα ασπρόμαυρες ή έγχρωμες τις φωτογραφίες (τελικά έβαλα και τις δύο), μου λέει, πολύ ωραία νύχια έχεις φτιάξει. Του λέω καλά αυτό πρόσεξες; Δεν αναρωτήθηκες πώς έβγαλα τη φωτογραφία ενώ και τα δύο μου χέρια είναι απασχολημένα; Χαχαχαχα.... Δεν το πρόσεξα μου λέει... Δεν πειράζει του λέω τώρα δεν θα μάθει κανείς πώς... Χαχαχαχα... Με τη δύναμη του ρούνου, φυσικά!
Αυτά για σήμερα περιστερούνες μου! Θα επιστρέψω σύντομα με περισσότερη πληροφορία!😃
Πηγές που αναφέρθηκαν:
(1) www.athensvoice.gr/life/poleis/859981/peristeria-i…
(2) physicsgg.me/2023/10/28/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B5%…
(3) www.instagram.com/code_blue_art/
3 months ago (edited) | [YT] | 0
View 0 replies
prwtogonos
Στο προηγούμενο ποστ υποσχέθηκα ένα αφιέρωμα στη δυαδικότητα των πραγμάτων. Στη δυαδικότητα που τελικά συνθέτει το όλον (pssss) και επιτέλους ήρθε η ώρα! Σε γενικές γραμμές ο πρωτόγονος δεν συμπαθεί καθόλου τα γενέθλια... Πέρασαν οι εποχές που έσβηνε τους αμφιφώντες δύο δύο κάθε χρόνο... Από μία ηλικία και μετά, αν κάθε χρόνος που περνάει είναι και μια φρικωδία, αν δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαίρεσαι και να γιορτάζεις που ήρθες καν σ’ αυτόν τον κόσμο και μεγαλώνεις μαζί μ’ αυτόν γιατί να κάνεις γενέθλια; ΟΕΟ; Το κανάλι όμως δεν μου φταίει σε τίποτα! Δεν του έχω κάνει ποτέ γενέθλια και φέτος που κλείνει τα 18 του χρόνια, νομίζω το αξίζει! Δυστυχώς, λόγω αυξημένης πίεσης δεν μπόρεσα να κάνω τα γενέθλια στη σωστή ημερομηνία και μάλλον ευτυχώς, γιατί – τι κακό μας βρήκε – το κανάλι έχει ίδια μέρα γενέθλια με τον Ακατανόμαστο Αμερικανό πρόεδρο που το μικρό του όνομα βγαίνει σε Παπί το άλλο σε Κουμπί... Όταν το συνειδητοποίησα οριακά ξερίζωσα τα γένια μου και μόνο που δεν έφερα την Αριάνα Παπακώστα να μας ξεματιάσει... Τουλάχιστον, έχουμε ίδια μέρα γενέθλια με τον Coulomb! Πάλι καλά να λέμε!
Πριν από 18 χρόνια που λέτε στις 14/06/2007 κι ενώ άκουγα το “Get it on the Floor”, μέγκα χιτ ενός από τους αγαπημένους μου ράπερζ του DMX συγκράτησα τα τελευταία του λόγια: “Don’t start nothing, it won’t be nothing… You wanna start something? It’s gon’ be something”. Λέω δεν ανοίγω ένα κανάλι; Βέβαια, στην αρχή θεωρούσα ότι έχω ένα κανάλι για να κάνω τα δικά μου... Να είναι π.χ. το μουσικό μου ημερολόγιο, μην έχοντας επίγνωση ότι αυτό βρίσκεται στον κυβερνοχώρο... Έτσι ούρλιαζα στα βίντεο, βανδάλιζα κάθε έννοια αρμονίας και ρυθμού, μπρουτάλιαζα όλες τις ευαίσθητες χορδές, κακοποιούσα τις μελωδίες και ένιωθα σαν τον Λένι στο «Άνθρωποι και ποντίκια» που έπνιγε τα ποντίκια κατά λάθος, απλώς επειδή τα αγαπούσε και έβγαζα γκαρίδες σαν να μην υπάρχει αύριο κι όταν έτρωγα το σχετικό κράξιμο με έπιανε μια τσαντίλα του τύπου «σιγά μην κάτσω να απολογηθώ στον καθένα, γιατί αποχαλινώνομαι πίσω από τα βίντεο». «Εγώ ίσως το αξίζω κυρία Τζούλια στο κάτω κάτω». Ε, μετά κατάλαβα ότι πρέπει να σοβαρευτώ, γιατί προσβάλλω και τους καλλιτέχνες εκτός από τη δημόσια αιδώ... Όπως και να έχει το όνομα του καναλιού δεν έπεισε κανέναν ότι αντιπροσωπεύεται όντως από πρωτόγονο άνθρωπο... Οι ιστορίες πίσω από τα βίντεο είναι πάρα πολλές και κάποιες αξιομνημόνευτες, αλλά αυτές ίσως τις αναφέρω σε άλλη φάση.
Σε αυτή τη φάση, για να κάνω κάποιου τύπου ανασκόπηση θα πω ότι το πρώτο βίντεο που ανέβηκε στις 23/11/2008 ήταν μουσικό και ήταν το εκπληκτικό κομμάτι του Μπάμπη Παπαδόπουλου «au revoir» με φόντο μια φωτογραφία ανατολής στο χωριό μου...
https://www.youtube.com/watch?v=vWPqq...
Το πρώτο λάιβ βίντεο που ανέβηκε στις 24/01/2009 ήταν το “Sympathy for the Devil” διασκευασμένο από τους Dustbowl στο 13ο φεστιβάλ της Βαβέλ με τα πίξελ να χτυπάνε κόκκινο και τον ήχο να έρχεται από τα βάθη της χαμένης Ατλαντίδας... Πώς αλλιώς πρωτόγονος;
https://www.youtube.com/watch?v=9zSVj...
*Ο πρωτόγονος έχει βγει και φωτογραφία με τον Big George (μεγάλη λατρεία) στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά θα την ποστάρει σε κάποια άλλα γενέθλια αν έχει κέφια...
Αν ακόμα δεν το πήρατε μυρωδιά, το κανάλι ανήκει στο ζώδιο των Διδύμων! Ένα καθόλα παρεξηγημένο ζώδιο, μια και το έχουν συνδέσει με τη διπροσωπία την ψυχρότητα, την επιπολαιότητα και τους serial killers. Καταρχάς, μην μπερδεύετε το σπλίτινγκ με τη διπροσωπία... Δεν έχει καμία απολύτως σχέση! Σας το λέω εγώ που στον ελεύθερό μου χρόνο διαβάζω το DSM-5 και αν μη τι άλλο έχω Σελήνη στους Διδύμους... Δεύτερον, σταματήστε αυτή την καραμέλα ότι οι Δίδυμοι (και οι Υδροχόοι) είναι ψυχρό ζώδιο, με κλειστότητα συναισθημάτων, αποφευκτική προσωπικότητα, επιφανειακή και άστατη ερωτική ζωή κλπ κλπ. Αυτά τα λένε οι κακές γλώσσες για να πλήξουν την εξυπνάδα και ευστροφία των Διδύμων που φυσικά έχουν πολύ βαθύ συναίσθημα και αρκετή λογική για να ΜΗΝ το πετάνε δεξιά κι αριστερά. Όλοι οι μεγάλοι Φυσικοί και Μαθηματικοί που θα ‘χετε ακουστά ήταν Δίδυμοι: Nash, Maxwell, Pascal, Crick, Fahrenheit, Higgs, Thorne, Coulomb κ.ά. Ενώ Σελήνη στους Διδύμους ποιος είχε νομίζετε; Ο Κέπλερ! Χαχαχαχα... Πιστεύατε ότι δεν θα το έψαχνα ε; Σας την έφερα!
Στις κάρτες Ταρώ, οι Δίδυμοι εκπροσωπούνται από τους Εραστές που φέρουν τον αριθμό 6 και φανερώνουν μια πιο προπατορική προσέγγιση του Έρωτα που μοιράζεται ανάμεσα στη θηλυκή και την αρσενική αρχή (δεν εννοούμε φύλα, αλλά ενέργειες) και σ’ αυτόν τον κόσμο προσπαθεί να βρει ισορροπία. Κάποιοι τους ονομάζουν και Δίδυμες Φλόγες που η ιστορία τους κρατάει τουλάχιστον απ’ τον Πλάτωνα και στόχο έχουν να καθρεφτίσουν ο ένας τον άλλον μέχρι να ερωτευτούν τελικά τον εαυτό τους και να φτάσουν στην πιο «τελειωμένη» μορφή της ψυχής. Φυσικά κάτι τέτοιο μπορεί να μην ολοκληρωθεί σ’ αυτή την ενσάρκωση, οπότε να το έχετε στο νου σας μη χτυπιέστε τζάμπα. Μια άλλη κάρτα που μοιράζεται με την Παρθένο μια και ο κυβερνήτης και των δύο είναι ο Ερμής είναι η κάρτα του Μάγου με τον αριθμό 1, δηλαδή του υλοποιητή, του κατέχοντος όλα τα εργαλεία για να κάνει τα σχέδιά του πραγματικότητα! (Βλ. πρώτη φωτο). Κι έτσι ακριβώς είναι κι οι Δίδυμοι. Μάγοι!
💜💜Καλώς ήρθατε στο πάρτι μου λοιπόν αγαπημένοι μου συνδρομητές! Σας ευχαριστώ πολύ που με εμπιστευτήκατε και δεν φοβηθήκατε ότι θα σας ρίξω κάτι στο ποτό ή ότι θα σας βάλω εθιστικούς υπόηχους πίσω από τα βίντεό μου, για να αγοράζετε μετά αποχυμωτές σαν να μην υπάρχει αύριο και να βλέπετε κύκλους. Πάνω απ’ όλους όμως ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους μουσικούς που υπάρχουν και δίνουν νόημα στη ζωή μου με την παρουσία τους!💜💜
(Η ιστορία που σας είπα με τον DMX ήταν μούφα, ωστόσο ακούστε το κομμάτι, έχουμε πάρτι!)
https://www.youtube.com/watch?v=Vvofs...
Το ξέρω ότι έχω ξαναβάλει Εσάμ Σάσα σε άλλο ποστ, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην παίξει σήμερα που φοράει και το μπλουζάκι με το 18, ανάβει τα καπνογόνα του και ανεβαίνει στα μαγικά χαλιά του.
https://www.youtube.com/watch?v=1fVdU...
*Πρώτη φωτό και installation prwtogonos
**Οι υπέροχες αδελφές Lisa and Louise Burns (όνομα και πράμα για Twin flames έτσι; The roof is on fire μάγκα μου) από τη Λάμψη του Κιούμπρικ
4 months ago | [YT] | 1
View 1 reply
Load more