@Massimoo143 @Lee_jisung_143_fan @Lee_jisung_143 (Nil Nergiz sizi yazdım çünkü bilmem okumak istersiniz dedim nasıl olsa adınız geçıyo ÜÇÜNÜZÜ BİRDEN HELELELEL) BÖLÜM 1 Geçmiş Ezgi'nin anlatımıyla: Annemle,babamı 7 yaşında kaybetmiştim, kardeşim Asya daha 6 yaşındaydı... Ama ölümleri çok garipti... İzin verin anlatayım.
Biz şehirde yaşamazdık,ama şehire yakın bir ormanda yaşardık,evimiz o kadar orman içinde değildi. Annem ve babamın işe gitmesi gerekirdi,bizimde okula gitmemiz gerekirdi bizim evden şehir yarım saatti. Buna rağmen anne ve babamız çok geç gelirdi. Çünkü ikiside büyük bir şirketin iki yöneticisiydi. Akşam geç saatlere kadar çalışırlardı sadece haftasonunu birlikte geçirebilirdik.
Yine bir haftasonu evde oturuyorduk,yatma saatimiz gelmişti annem,ben ve kardeşimi yatırdıktan sonra odadan çıktı çıkmasından on belki on beş bir çığlık sesi geldi bu annemin sesiydi bunu Asya'da duymuş olacak ki uyanıp yanıma geldi. Korktuğu çok belliydi,"Abla aşağı inelim mi? Annemle babamı merak ediyorum.""Peki,gel gidelim."
Ondan sonra Asya'yı yanıma aldım ve aşağı inmeye başladık... İndiğimizde ilk önce yerde yatan babamı ve sonra da babamın yanında yatan annemi gördük. Annem son nefesi ile konuşuyordu,sesi çok az çıktığı için Asya ile eğilmek zorunda kaldık. Annemin son sözleri şuydu."Çocuklar... Sizi... Seviyorum..."
Anın şokuyla sadece ağlayabiliyordum,Asya ise benden beter bi hali vardı. Kafamı kaldırdığımda koridorun öbür ucunda bir silüet gördüm ışıklar açık değildi,etraf gece olduğu için çok karanlıktı ve o siluet simsiyah giyiniyordu onun sadece gözlerini görebildim gözleri kırmızıydı çok kırmızı... Hemen onu unutup annemin pantolonunun cebindeki telefonu aldım ve acil servisi aradım... Aradan bir saat geçmesinden sonra anca gelebilmişlerdi zaten onlar gelene kadar annemle babam ölmüş,o silüet ise çoktan gitmişti.
Kim neden ailemi öldürdü? Bilmiyorum,annem ve babamın düşmanları mı vardı? Bilmiyorum,annem ve babam birine kötü bi şey mi yapmıştı? O yüzden mi öldürülmüşlerdi? Bilmiyorum biz kendi halinde yaşayan bir aileydik kim,niye,neden annem ve babamı öldürmüştü o zaman!? Ben hiçbirini bilmiyordum... Ama bir şeye karar verdim ne olursa olsun annem ve babamın katillerini bulup onların en ağır cezayı çekmelerini sağlayacaktım.
Polisler küçük olduğumuz için bizi yetimhaneye bırakmışlardı. Üç gün sonra annemin kardeşi yani Buse,Buse ÖZ geldi. Yanında kuzenimiz Nergiz vardı ben ve Asya'yı almaya gelmişlerdi,ama biz o üç günde bir arkadaş edinmiştik.
Asya'nın anlatımıyla: Ben annem ve babamın öldükleri günü pek hatırlamıyorum ablamdan duyduğum,ablamın anlattığı kadar... Ama bir şey hatırlıyorum ablamla o gün kısa da olsa konuşmuştuk"Abla ne düşünüyorsun."ablam biraz durdu ve düşündü."Annem ve babamın kim tarafından ve neden öldüğünü anlamıyorum."ve sonra bana döndü ve sarılıp şunları söyledi."Ama büyüyünce ne olursa olsun anne ve babamızın katlini bulucam. Sana söz veriyorum."demişti,istemsizce gözlerim doldu... Ve yanaklarımdan yaşlar aktı,eminim ablam sözünü tutar.
BÖLÜM 2 Yeni Arkadaş Ezgi'nin anlatımıyla: Asya'yla ilk yetimhaneye geldiğimizde yatağında kolunu tutarak ağlayan bir kız gördük. Yanına gidip,soru sorduk"Ne oldu? İyi misin?"dedim,ilk başta bir şey demedi sonradan konuşmaya başladı."Bahçede oynarken yere düştüm. Kolum kanıyo ve acıyo."dedi ağlamaklı bi sesle,adını sordum"Senin adın ne? Ben Ezgi."deyip Asya'yı gösterdim"Bu da kardeşim Asya."gözyaşlarını sildi ve cevap verdi." Ben Nil tek çocuktum. Bu arada sizi önceden görmedim yeni mi geldiniz?" Asya cevap verdi." Evet az önce geldik. Arkadaş olmak ister misin?"diye sordu." Olur,neden olmasın."dedi,Nil'in kolu hala kanıyordu üçümüz beraber bir ablanın yanına gittik abla Nil'in koluna pansuman yaptı ve kolunu sardı. İki üç saat oyun oynadık. Yorulduğumuz için oturduk,konuşmaya başladık.
"Şey... Sakıncası yoksa buraya neden geldiğinizi anlatır mısınız? Tabii isterseniz."diye sordu Nil,ilk başta sustuk ama sonradan anlatmaya başladım." Dün akşam biz yattıktan sonra aşağıdan annemin çığlığını duyduk... Asya ile aşağı indik,annemle babam yerde yatıyordu... Babam zaten ölmüştü,annem bize son sözlerini söylemişti..."Ağladığımın farkında bile değildim,"Karşıma baktığımda bir tane silüet gördüm... Sonrasında acil servisi aradım ama çoktan ailemiz ölmüştü ve bizi buraya getirdiler."" Peki ya sen Nil sen neden geldin? Yani anlatmak istemezsen anlarım." Nil hemen anlatmay başladı." Babam alkolikti,annem sadece geceleri çalışmazdı babam annemin tüm hafta boyunca paraları alır alkole harcardı... Bu yüzden hep sarhoştu. Yine bir akşam sarhoştu annemle kavga ettiler ve...ve...Babam annemi öldürdü."Nil biraz sustu ama sonradan devam etti." Zaten zar zor görüyordum,bende senin gibi bir silüet gördüm,o silütte babamı öldürüp gitti. Sesi duyan komşular polisi aramış onlarda beni buraya getirdi."
Biz biraz daha dayanamayıp ağladık. İki günümüz böyle geçti,teyzem bizi almaya geldi. Teyzemize Nili'i de alması için yalvarıp, yakardık ve teyzemde Nil'i bizimle beraber getirdi.
BÖLÜM 3 O Silüetler Yazarın anlatımıyla: Peki, bu silüetler kimdi? Ya da neydi? Neden Ezgi ve Asya'nın ailesini, Nil'in babasını öldürmüşlerdi? Onlar katil miydi? Peki katil olsalar bile niye çocukları öldürmemişlerdi?
Bunların hiçbiri değildi, o siüetler binlerce yıllardır yaşayan birer vampirdiler... Onlar dünya üzerinde son kalan vampirlerden sadece ikisiydi ve iki tane daha vardı, Ezgi ve Asya'nın ailesini Melih KARA öldürmüştü. Sahi niye onları öldürmüştü ki? Niye böyle bir şey yapmıştı? Bir nedeni olmalıydı, çünkü her cinayetin bir nedeni olduğu gibi bunun da bi nedeni olmalıydı.
Keyfi istediği için mi? Yoksa Melih'e kara listesinde oldukları için mi öldürülmüşledi? Hayır hayır Melih buna zorlanmıştı... Bunu yapmaya onu öz babası zorlamıştı,
Melih'in babası vampirlerin son kralıydı. Tahtında her ne kadar inmek istemese de artık yaşlanmıştı, tabii yaşlılık suratına vurmamamıştı ancak iç organları onun ölüm döşeğinde olduğunu söylüyordu. Bu tahtın yanında birde şirket vardı, Kara Şirketi.
Aylin ve Ali, Ezgi'yle Asya'ya her ne kadar düşmanları olmadıklarını söyleselerde sahip oldukları Gündüz Şirketi ile Kara Şirketi'nin arası hiç iyi değildi. Birgün Melih'in babası Melih'e yanına çağırdı ve şunları söyledi. "Melih onlar bizim ne olduğumuzu biliyorlar." Melih şaşırmıştı, onlar kimdi? Nasıl öğrenmişlerdi? Kardeşi mi yakalanmıştı? En son Melih konuşmuştu. "İyide baba onlar... Gündüz Şirketi'nin sahipleri mi? Nasıl? Yoksa kardeşim Emre mi yakalandı?" "Nerden bileyim ben Melih!? Nasıl öğrenmişler, ama biliyorsun bunu öğrenen insanlar ya vampir olur, ya da... Ölürler. Vampir olamayacakları belli." "Baba ben bunu yapamam." Yine babasıyla Melih kavga edeceklerdi... Belliydi." Baba bu insanların çocukları var ya onları ne yapacağız?" " Melih dediğimi yap! Yoksa kötü olacak." Melih istemeyerek gitmiş ve o gün o cinayeti işlemişti...
Peki Melih'in bir dayanağı var mıydı? Ona koşulsuz sevgi gösterebilecek, onun her daim yanında olacak biri... Babası? Zaten Melih'e bu işleri o veriyordu. Kardeşi, Emre? Melih kardeşine içini dökse kardeşi onu dinlerdi, ona sarılıp onunla beraber ağlardı. Ama annesi, Melih'in annesi neredeydi? Bunlar olurken annesi neredeydi?
Melih'in anlatımıyla: Annem o benim dayanağımdı. Bana koşulsuz sevgi gösterebilecek, her daim yanımda olan kişiydi. Ben anneme içimi döktüğümde sorununa çözüm bulurdu, derdime deva olurdu, her ağladığımda annemin yanına gider onunla konuşurdum. Bazen de kardeşimle giderdik.
Babam(bile demek istemediğim adam) annemle hep kavga ederdi. Ona göre kardeşim ve benim anneme içimizi dökmemiz, dertleşmemiz. saçmaymış(hıh asıl saçma olan kendi) Yine birgün bu olay yüzünden kavga ediyorlardı, bense uyumaya çalışıyordum en sonunda kavga sesleri eşliğinde uyudum.
Sabah kalktığımda ne yemek masasında ne de yatak odasında annemi göremedim. Babama( babam olmasını istemediğim adama yani) annemin nerde olduğunu sorduğumda "Akşam çekti, gitti." dedi nereye gittiğini sorduğumda bilmediğini söyledi, tekrar odama geldiğimde yatağımın yanındaki komidinin üstünde bir mektup gördüm. İlk başta anlamadım ama sonra mektubu açtım, yazan kişi... Annemdi. Ne oluyor be?
Muafiye Sözer
@Massimoo143 @Lee_jisung_143_fan @Lee_jisung_143
(Nil Nergiz sizi yazdım çünkü bilmem okumak istersiniz dedim nasıl olsa adınız geçıyo ÜÇÜNÜZÜ BİRDEN HELELELEL)
BÖLÜM 1
Geçmiş
Ezgi'nin anlatımıyla:
Annemle,babamı 7 yaşında kaybetmiştim, kardeşim Asya daha 6 yaşındaydı... Ama ölümleri çok garipti... İzin verin anlatayım.
Biz şehirde yaşamazdık,ama şehire yakın bir ormanda yaşardık,evimiz o kadar orman içinde değildi. Annem ve babamın işe gitmesi gerekirdi,bizimde okula gitmemiz gerekirdi bizim evden şehir yarım saatti. Buna rağmen anne ve babamız çok geç gelirdi. Çünkü ikiside büyük bir şirketin iki yöneticisiydi. Akşam geç saatlere kadar çalışırlardı sadece haftasonunu birlikte geçirebilirdik.
Yine bir haftasonu evde oturuyorduk,yatma saatimiz gelmişti annem,ben ve kardeşimi yatırdıktan sonra odadan çıktı çıkmasından on belki on beş bir çığlık sesi geldi bu annemin sesiydi bunu Asya'da duymuş olacak ki uyanıp yanıma geldi. Korktuğu çok belliydi,"Abla aşağı inelim mi? Annemle babamı merak ediyorum.""Peki,gel gidelim."
Ondan sonra Asya'yı yanıma aldım ve aşağı inmeye başladık... İndiğimizde ilk önce yerde yatan babamı ve sonra da babamın yanında yatan annemi gördük. Annem son nefesi ile konuşuyordu,sesi çok az çıktığı için Asya ile eğilmek zorunda kaldık. Annemin son sözleri şuydu."Çocuklar... Sizi... Seviyorum..."
Anın şokuyla sadece ağlayabiliyordum,Asya ise benden beter bi hali vardı. Kafamı kaldırdığımda koridorun öbür ucunda bir silüet gördüm ışıklar açık değildi,etraf gece olduğu için çok karanlıktı ve o siluet simsiyah giyiniyordu onun sadece gözlerini görebildim gözleri kırmızıydı çok kırmızı... Hemen onu unutup annemin pantolonunun cebindeki telefonu aldım ve acil servisi aradım... Aradan bir saat geçmesinden sonra anca gelebilmişlerdi zaten onlar gelene kadar annemle babam ölmüş,o silüet ise çoktan gitmişti.
Kim neden ailemi öldürdü? Bilmiyorum,annem ve babamın düşmanları mı vardı? Bilmiyorum,annem ve babam birine kötü bi şey mi yapmıştı? O yüzden mi öldürülmüşlerdi? Bilmiyorum biz kendi halinde yaşayan bir aileydik kim,niye,neden annem ve babamı öldürmüştü o zaman!? Ben hiçbirini bilmiyordum... Ama bir şeye karar verdim ne olursa olsun annem ve babamın katillerini bulup onların en ağır cezayı çekmelerini sağlayacaktım.
Polisler küçük olduğumuz için bizi yetimhaneye bırakmışlardı. Üç gün sonra annemin kardeşi yani Buse,Buse ÖZ geldi. Yanında kuzenimiz Nergiz vardı ben ve Asya'yı almaya gelmişlerdi,ama biz o üç günde bir arkadaş edinmiştik.
Asya'nın anlatımıyla:
Ben annem ve babamın öldükleri günü pek hatırlamıyorum ablamdan duyduğum,ablamın anlattığı kadar... Ama bir şey hatırlıyorum ablamla o gün kısa da olsa konuşmuştuk"Abla ne düşünüyorsun."ablam biraz durdu ve düşündü."Annem ve babamın kim tarafından ve neden öldüğünü anlamıyorum."ve sonra bana döndü ve sarılıp şunları söyledi."Ama büyüyünce ne olursa olsun anne ve babamızın katlini bulucam. Sana söz veriyorum."demişti,istemsizce gözlerim doldu... Ve yanaklarımdan yaşlar aktı,eminim ablam sözünü tutar.
BÖLÜM 2
Yeni Arkadaş
Ezgi'nin anlatımıyla:
Asya'yla ilk yetimhaneye geldiğimizde yatağında kolunu tutarak ağlayan bir kız gördük. Yanına gidip,soru sorduk"Ne oldu? İyi misin?"dedim,ilk başta bir şey demedi sonradan konuşmaya başladı."Bahçede oynarken yere düştüm. Kolum kanıyo ve acıyo."dedi ağlamaklı bi sesle,adını sordum"Senin adın ne? Ben Ezgi."deyip Asya'yı gösterdim"Bu da kardeşim Asya."gözyaşlarını sildi ve cevap verdi." Ben Nil tek çocuktum. Bu arada sizi önceden görmedim yeni mi geldiniz?" Asya cevap verdi." Evet az önce geldik. Arkadaş olmak ister misin?"diye sordu." Olur,neden olmasın."dedi,Nil'in kolu hala kanıyordu üçümüz beraber bir ablanın yanına gittik abla Nil'in koluna pansuman yaptı ve kolunu sardı. İki üç saat oyun oynadık. Yorulduğumuz için oturduk,konuşmaya başladık.
"Şey... Sakıncası yoksa buraya neden geldiğinizi anlatır mısınız? Tabii isterseniz."diye sordu Nil,ilk başta sustuk ama sonradan anlatmaya başladım." Dün akşam biz yattıktan sonra aşağıdan annemin çığlığını duyduk... Asya ile aşağı indik,annemle babam yerde yatıyordu... Babam zaten ölmüştü,annem bize son sözlerini söylemişti..."Ağladığımın farkında bile değildim,"Karşıma baktığımda bir tane silüet gördüm... Sonrasında acil servisi aradım ama çoktan ailemiz ölmüştü ve bizi buraya getirdiler."" Peki ya sen Nil sen neden geldin? Yani anlatmak istemezsen anlarım." Nil hemen anlatmay başladı." Babam alkolikti,annem sadece geceleri çalışmazdı babam annemin tüm hafta boyunca paraları alır alkole harcardı... Bu yüzden hep sarhoştu. Yine bir akşam sarhoştu annemle kavga ettiler ve...ve...Babam annemi öldürdü."Nil biraz sustu ama sonradan devam etti." Zaten zar zor görüyordum,bende senin gibi bir silüet gördüm,o silütte babamı öldürüp gitti. Sesi duyan komşular polisi aramış onlarda beni buraya getirdi."
Biz biraz daha dayanamayıp ağladık. İki günümüz böyle geçti,teyzem bizi almaya geldi. Teyzemize Nili'i de alması için yalvarıp, yakardık ve teyzemde Nil'i bizimle beraber getirdi.
BÖLÜM 3
O Silüetler
Yazarın anlatımıyla:
Peki, bu silüetler kimdi? Ya da neydi? Neden Ezgi ve Asya'nın ailesini, Nil'in babasını öldürmüşlerdi? Onlar katil miydi? Peki katil olsalar bile niye çocukları öldürmemişlerdi?
Bunların hiçbiri değildi, o siüetler binlerce yıllardır yaşayan birer vampirdiler... Onlar dünya üzerinde son kalan vampirlerden sadece ikisiydi ve iki tane daha vardı, Ezgi ve Asya'nın ailesini Melih KARA öldürmüştü. Sahi niye onları öldürmüştü ki? Niye böyle bir şey yapmıştı? Bir nedeni olmalıydı, çünkü her cinayetin bir nedeni olduğu gibi bunun da bi nedeni olmalıydı.
Keyfi istediği için mi? Yoksa Melih'e kara listesinde oldukları için mi öldürülmüşledi? Hayır hayır Melih buna zorlanmıştı... Bunu yapmaya onu öz babası zorlamıştı,
Melih'in babası vampirlerin son kralıydı. Tahtında her ne kadar inmek istemese de artık yaşlanmıştı, tabii yaşlılık suratına vurmamamıştı ancak iç organları onun ölüm döşeğinde olduğunu söylüyordu. Bu tahtın yanında birde şirket vardı, Kara Şirketi.
Aylin ve Ali, Ezgi'yle Asya'ya her ne kadar düşmanları olmadıklarını söyleselerde sahip oldukları Gündüz Şirketi ile Kara Şirketi'nin arası hiç iyi değildi. Birgün Melih'in babası Melih'e yanına çağırdı ve şunları söyledi. "Melih onlar bizim ne olduğumuzu biliyorlar." Melih şaşırmıştı, onlar kimdi? Nasıl öğrenmişlerdi? Kardeşi mi yakalanmıştı? En son Melih konuşmuştu. "İyide baba onlar... Gündüz Şirketi'nin sahipleri mi? Nasıl? Yoksa kardeşim Emre mi yakalandı?" "Nerden bileyim ben Melih!? Nasıl öğrenmişler, ama biliyorsun bunu öğrenen insanlar ya vampir olur, ya da... Ölürler. Vampir olamayacakları belli." "Baba ben bunu yapamam." Yine babasıyla Melih kavga edeceklerdi... Belliydi." Baba bu insanların çocukları var ya onları ne yapacağız?" " Melih dediğimi yap! Yoksa kötü olacak." Melih istemeyerek gitmiş ve o gün o cinayeti işlemişti...
Peki Melih'in bir dayanağı var mıydı? Ona koşulsuz sevgi gösterebilecek, onun her daim yanında olacak biri... Babası? Zaten Melih'e bu işleri o veriyordu. Kardeşi, Emre? Melih kardeşine içini dökse kardeşi onu dinlerdi, ona sarılıp onunla beraber ağlardı. Ama annesi, Melih'in annesi neredeydi? Bunlar olurken annesi neredeydi?
Melih'in anlatımıyla:
Annem o benim dayanağımdı. Bana koşulsuz sevgi gösterebilecek, her daim yanımda olan kişiydi. Ben anneme içimi döktüğümde sorununa çözüm bulurdu, derdime deva olurdu, her ağladığımda annemin yanına gider onunla konuşurdum. Bazen de kardeşimle giderdik.
Babam(bile demek istemediğim adam) annemle hep kavga ederdi. Ona göre kardeşim ve benim anneme içimizi dökmemiz, dertleşmemiz. saçmaymış(hıh asıl saçma olan kendi) Yine birgün bu olay yüzünden kavga ediyorlardı, bense uyumaya çalışıyordum en sonunda kavga sesleri eşliğinde uyudum.
Sabah kalktığımda ne yemek masasında ne de yatak odasında annemi göremedim. Babama( babam olmasını istemediğim adama yani) annemin nerde olduğunu sorduğumda "Akşam çekti, gitti." dedi nereye gittiğini sorduğumda bilmediğini söyledi, tekrar odama geldiğimde yatağımın yanındaki komidinin üstünde bir mektup gördüm. İlk başta anlamadım ama sonra mektubu açtım, yazan kişi... Annemdi. Ne oluyor be?
4 months ago | [YT] | 3