düşünüyorum sadece, düşünüyorum olanları, düşünüyorum neden boyle olduğunu. sadece düşünüyorum. hani bir şeyler olurda, elinden bir şey gelmediği için çaresiz hisseder ya kendini insan. İşte tam da boyledir benim hayatim, çaresizliklerle dolu. hep sorguladim "neden boyle?" diye. guven sıkıntısı icimi yedi bitirdi. hic bir sey gelmedi elimden, sadece dusundum. Günler geçiyordu, haftalar geçiyordu, aylar geçiyordu ama ben bir türlü düzelemiyordum. Mutluluk ve mutsuzluk varya hani, işte tamda bunların arasındaki bir çizgideyim. Ne üzgün olduğumu hissedebiliyorum, ne de mutlu olduğumu. Hayatimdaki insanlari birer birer çıkarıyordum hayatımdan. Beni mutsuz ettiklerini düşünüyordum. Ki öyleydi de. Ama hikayenin sonunda yalnız kaldım. Artık elimden gelen hiç bir şey yok. acikcasi bir seyde beklemiyordum çünkü zaten bir hiçliğin ortasındaydım sorunlarımı çözsemde bir şey olmayacaktı, içimin bir yerinde her zaman burukluk olacaktı. neden böyle oldu anlamadım mutlu, hep pozitif, ailesine zaman ayıran, dert nedir bilmeyen zwhradan nasıl olduda yorgunluktan ölmek bile isteyen zehra'ya donustum? neden dedim sadece. çünkü elimden gelen hiç bir şey yoktu. kimse sessizlestigimi fark etmedi. kimse ne kadar cabaladıgımı fark etmedi. beni kimse fark etmedi. neyse diyorum. iyi geceler, kendinize iyi bakın.
zehra.
okumak isteyen okusun.
düşünüyorum sadece, düşünüyorum olanları, düşünüyorum neden boyle olduğunu. sadece düşünüyorum. hani bir şeyler olurda, elinden bir şey gelmediği için çaresiz hisseder ya kendini insan. İşte tam da boyledir benim hayatim, çaresizliklerle dolu. hep sorguladim "neden boyle?" diye. guven sıkıntısı icimi yedi bitirdi. hic bir sey gelmedi elimden, sadece dusundum. Günler geçiyordu, haftalar geçiyordu, aylar geçiyordu ama ben bir türlü düzelemiyordum. Mutluluk ve mutsuzluk varya hani, işte tamda bunların arasındaki bir çizgideyim. Ne üzgün olduğumu hissedebiliyorum, ne de mutlu olduğumu. Hayatimdaki insanlari birer birer çıkarıyordum hayatımdan. Beni mutsuz ettiklerini düşünüyordum. Ki öyleydi de. Ama hikayenin sonunda yalnız kaldım. Artık elimden gelen hiç bir şey yok. acikcasi bir seyde beklemiyordum çünkü zaten bir hiçliğin ortasındaydım sorunlarımı çözsemde bir şey olmayacaktı, içimin bir yerinde her zaman burukluk olacaktı. neden böyle oldu anlamadım mutlu, hep pozitif, ailesine zaman ayıran, dert nedir bilmeyen zwhradan nasıl olduda yorgunluktan ölmek bile isteyen zehra'ya donustum? neden dedim sadece. çünkü elimden gelen hiç bir şey yoktu. kimse sessizlestigimi fark etmedi. kimse ne kadar cabaladıgımı fark etmedi. beni kimse fark etmedi. neyse diyorum. iyi geceler, kendinize iyi bakın.
5 months ago (edited) | [YT] | 10