Dhamma Garden( K⁷ )
ဓမ္မအမေးအဖြေများ အပိုင်း(၆)၆။ မေးမြန်းသူ- မအေးချမ်းပြည့် (နဝမတန်း) (က) မေးခွန်း - တရားဓမ္မများဖြင့် မိဘကျေးဇူး ဆပ်နိုင်ပါသလား?။အဖြေ - တရားဓမ္မနဲ့ ကျေးဇူးဆပ်ပုံကို ခုနက ပထမ မေးခွန်းမှာ ဖြေလိုက်တယ်။ တရားဓမ္မနဲ့ ကျေးဇူးဆပ်တာဟာ ကျေးဇူးဆပ်ခြင်းမှာ အကောင်းဆုံးလို့ ဒီလိုဆိုတယ်။ ဘာကြောင့် အကောင်းဆုံးလို့ဆိုရင် မိဘတွေရဲ့ သန္တာန်မှာ တရားဓမ္မရသွားမှ မိဘကိုယ်တိုင်ဟာ သံသရာဝဋ်က လွတ်နိုင်တယ်၊ ကောင်းကျိုးချမ်းသာတွေ ရနိုင်တယ်။လုပ်ကျွေးပြုစုပြီးတော့ ကျေးဇူးဆပ်တဲ့နည်းကတော့ ဒီတစ်ဘဝတာမျှသာ အကျိုးရှိကောင်းရှိမယ်၊ အကျိုးရှိနိုင်တယ်။ ဓမ္မနဲ့ မိဘကို ကျေးဇူးဆပ် မယ်ဆိုရင်တော့ တစ်ဘဝ မကဘူး၊ ဒီဓမ္မကို လိုက်နာကျင့်သုံး ခြင်းအားဖြင့် မိဘမှာ ကောင်းကျိုးချမ်းသာတွေဟာ တစ်ဘဝတင် မကဘူး၊ ဘဝပေါင်းများစွာ, နောက်ဆုံး နိဗ္ဗာန်ထိအောင် အကျိုးရှိသွားနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့ တရားဓမ္မနဲ့ကျေးဇူးဆပ်တာကတော့ အကောင်းဆုံးလို့ မှတ်ရမှာဖြစ်တယ်။(ခ) မေးခွန်း - ဘဝတွင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာ ကောင်းပါသလား?။အဖြေ - တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာ ကောင်းတာလုပ်ရင်တော့ တစ်ခါတခါ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ရမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ကိုယ်နဲ့ လက်တွဲဖက် မရှိဘူးဆိုရင် လူတွေဟာ အခွင့်အရေးကို ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း ယူပြီး၊ ကိုယ်နဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကို ပေးသင့်ပေးထိုက်တဲ့ အခွင့်အရေးကို မပေးဘဲနဲ့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာတို့ အဲဒီလိုဟာမျိုးကတော့ မကောင်းဘူး။ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကောင်းအောင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဖြစ်အောင် ကြိုးစားတာကတော့ ကောင်းတယ်။ ဥပမာမယ် ကိုယ်နဲ့နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက ကိုယ့်ကျင့်တရား မကောင်းဘူးဆိုရင် ကိုယ်က ကိုယ်ကျင့်တရား ကောင်း အောင် ကြိုးစားမယ်။ သူတို့က ကုသိုလ်ကောင်းမှု သိပ်မလုပ်ဘူးဆိုရင် ကိုယ်ကလုပ်မယ်။ အဲဒါမျိုးကျတော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် လုပ်တာလည်း ကောင်းတယ်လို့ ပြောရမယ်။နောက် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က တရားဓမ္မဖက်ကို လိုက်စားတယ်၊ လောကကြီးကို စွန့်လွှတ်ပြီးတော့ သာသနာဘောင်ဝင်ပြီး တရားဓမ္မ အားထုတ်တယ်၊ မိဘတွေ, ဆွေမျိုးသားချင်းတွေ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် လုပ်ကိုင် မကျွေးနိုင်ပေမယ် ကိုယ့်တရားကိုယ်ရှာဖို့ သာသနာဘောင်ဝင်တယ်။ ဒါကလည်း လောကအမြင်အားဖြင့် ကြည့်မယ်ဆိုရင် တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်တယ်လို့ ပြောကြတယ်။ တကယ်ပြောမယ်ဆိုရင် ဘုရားအလောင်းဟာ မွေးဖွားပြီး ကာစ သားရတနာလေးနဲ့ သူ့ရဲ့ဇနီးကို ထားပစ်ခဲ့ပြီးတော့ ထွက်သွားတာ။ အဲဒါ သာမန်အားဖြင့် ကြည့်မယ်ဆိုရင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်လို့ ပြောကြလိမ့်မယ်။ ဘုရားဟာ အဲဒီလို တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်ပြီးတော့ လုပ်တာမဟုတ်ဘူး။ သူဟာ အသိဉာဏ်တစ်ခု ရဖို့အတွက် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့စွန့်လွှတ်မှုကို သူလုပ်တာဖြစ်တယ်။ တစ်ချို့ကိစ္စတွေက စွန့်လွှတ်နိုင်မှ ရရှိနိုင်တာဖြစ်လို့ စွန့်လွှတ်တာလို့ ခေါ်တယ် ဒါမျိုးက။သာမန်အားဖြင့် မစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူး၊ အဲဒီလို စွန့်လွှတ်ပြီး ကြိုးစား ရှာဖွေခဲ့လို့ တရားဓမ္မအသိတွေ ရလာသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်ချိန်ကျတော့ ပြန်ပြီး သားလေးကိုလည်း ရဟန္တာဖြစ်အောင်၊ ဇနီးဖြစ်တဲ့ ယသောဓရာကို လည်း ရဟန္တာဖြစ်ပြီး သံသရာဝဋ်က လွတ်ကင်းအောင် ကျေးဇူးပြုတာပဲ။ ကောင်းတဲ့ဖက်ကကျေးဇူးပြုဖို့ လုပ်တယ်ဆိုရင် တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်တယ်လို့ ပြောလို့ မရဘူး။ အဲဒါမျိုးတွေကျတော့လည်း အကောင်းအတွက် ဆောင်ရွက်တယ်လို့ ဒီလိုဆိုလိုတယ်။ အဲဒီတော့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာဟာ ကောင်းတာရှိတယ်၊ မကောင်းတာရှိတယ်။ ဒီလို ခွဲခြားပြီးတော့ မှတ်သားသင့်တယ်။(ဂ) မေးခွန်း - တစ်ခါ ဆင်းရဲလျှင် အမြဲဆင်းရဲနေမည်လား?။အဖြေ - ဒါကတော့ လောကဓံဆိုတာ မြင့်တုံနိမ့်တုံပါပဲ။ တစ်ခါ ဆင်းရဲရင် နောက်တစ်ခါ ချမ်းသာတဲ့ အလှည့်နဲ့လည်း ကြုံမှာပေါ့။ အမြဲတမ်း ဆင်းရဲမယ်၊ အမြဲတမ်း အောက်တန်းကျမယ် ဒီလိုတော့ မဖြစ်ဘူး။ အကြောင်း ပေါ်မှာ မူတည်ပြီးတော့ သူက ဆင်းရဲတာလည်း မမြဲဘူး၊ ချမ်းသာ တာလည်းမမြဲဘူး။ ဒီနှစ်ခုဟာ လောကကြီးတစ်ခုလုံးဟာ အမြဲတမ်း အပြောင်းအလဲ ဖြစ်နေတာပဲ။ ဒီလိုပဲ မှတ်ရမှာဖြစ်တယ်။#ဒေါက်တာဘဒ္ဒန္တနန္ဒမာလာဘိဝံသ
2 weeks ago | [YT] | 71
Dhamma Garden( K⁷ )
ဓမ္မအမေးအဖြေများ အပိုင်း(၆)
၆။ မေးမြန်းသူ- မအေးချမ်းပြည့် (နဝမတန်း)
(က) မေးခွန်း - တရားဓမ္မများဖြင့် မိဘကျေးဇူး ဆပ်နိုင်ပါသလား?။
အဖြေ - တရားဓမ္မနဲ့ ကျေးဇူးဆပ်ပုံကို ခုနက ပထမ မေးခွန်းမှာ ဖြေလိုက်တယ်။ တရားဓမ္မနဲ့ ကျေးဇူးဆပ်တာဟာ ကျေးဇူးဆပ်ခြင်းမှာ အကောင်းဆုံးလို့ ဒီလိုဆိုတယ်။ ဘာကြောင့် အကောင်းဆုံးလို့ဆိုရင် မိဘတွေရဲ့ သန္တာန်မှာ တရားဓမ္မရသွားမှ မိဘကိုယ်တိုင်ဟာ သံသရာဝဋ်က လွတ်နိုင်တယ်၊ ကောင်းကျိုးချမ်းသာတွေ ရနိုင်တယ်။
လုပ်ကျွေးပြုစုပြီးတော့ ကျေးဇူးဆပ်တဲ့နည်းကတော့ ဒီတစ်ဘဝတာမျှသာ အကျိုးရှိကောင်းရှိမယ်၊ အကျိုးရှိနိုင်တယ်။ ဓမ္မနဲ့ မိဘကို ကျေးဇူးဆပ် မယ်ဆိုရင်တော့ တစ်ဘဝ မကဘူး၊ ဒီဓမ္မကို လိုက်နာကျင့်သုံး ခြင်းအားဖြင့် မိဘမှာ ကောင်းကျိုးချမ်းသာတွေဟာ တစ်ဘဝတင် မကဘူး၊ ဘဝပေါင်းများစွာ, နောက်ဆုံး နိဗ္ဗာန်ထိအောင် အကျိုးရှိသွားနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့ တရားဓမ္မနဲ့ကျေးဇူးဆပ်တာကတော့ အကောင်းဆုံးလို့ မှတ်ရမှာဖြစ်တယ်။
(ခ) မေးခွန်း - ဘဝတွင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာ ကောင်းပါသလား?။
အဖြေ - တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာ ကောင်းတာလုပ်ရင်တော့ တစ်ခါတခါ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ရမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ကိုယ်နဲ့ လက်တွဲဖက် မရှိဘူးဆိုရင် လူတွေဟာ အခွင့်အရေးကို ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း ယူပြီး၊ ကိုယ်နဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကို ပေးသင့်ပေးထိုက်တဲ့ အခွင့်အရေးကို မပေးဘဲနဲ့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာတို့ အဲဒီလိုဟာမျိုးကတော့ မကောင်းဘူး။
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကောင်းအောင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဖြစ်အောင် ကြိုးစားတာကတော့ ကောင်းတယ်။ ဥပမာမယ် ကိုယ်နဲ့နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက ကိုယ့်ကျင့်တရား မကောင်းဘူးဆိုရင် ကိုယ်က ကိုယ်ကျင့်တရား ကောင်း အောင် ကြိုးစားမယ်။ သူတို့က ကုသိုလ်ကောင်းမှု သိပ်မလုပ်ဘူးဆိုရင် ကိုယ်ကလုပ်မယ်။ အဲဒါမျိုးကျတော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် လုပ်တာလည်း ကောင်းတယ်လို့ ပြောရမယ်။
နောက် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က တရားဓမ္မဖက်ကို လိုက်စားတယ်၊ လောကကြီးကို စွန့်လွှတ်ပြီးတော့ သာသနာဘောင်ဝင်ပြီး တရားဓမ္မ အားထုတ်တယ်၊ မိဘတွေ, ဆွေမျိုးသားချင်းတွေ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် လုပ်ကိုင် မကျွေးနိုင်ပေမယ် ကိုယ့်တရားကိုယ်ရှာဖို့ သာသနာဘောင်ဝင်တယ်။ ဒါကလည်း လောကအမြင်အားဖြင့် ကြည့်မယ်ဆိုရင် တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်တယ်လို့ ပြောကြတယ်။ တကယ်ပြောမယ်ဆိုရင် ဘုရားအလောင်းဟာ မွေးဖွားပြီး ကာစ သားရတနာလေးနဲ့ သူ့ရဲ့ဇနီးကို ထားပစ်ခဲ့ပြီးတော့ ထွက်သွားတာ။ အဲဒါ သာမန်အားဖြင့် ကြည့်မယ်ဆိုရင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်လို့ ပြောကြလိမ့်မယ်။ ဘုရားဟာ အဲဒီလို တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်ပြီးတော့ လုပ်တာမဟုတ်ဘူး။ သူဟာ အသိဉာဏ်တစ်ခု ရဖို့အတွက် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့စွန့်လွှတ်မှုကို သူလုပ်တာဖြစ်တယ်။ တစ်ချို့ကိစ္စတွေက စွန့်လွှတ်နိုင်မှ ရရှိနိုင်တာဖြစ်လို့ စွန့်လွှတ်တာလို့ ခေါ်တယ် ဒါမျိုးက။
သာမန်အားဖြင့် မစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူး၊ အဲဒီလို စွန့်လွှတ်ပြီး ကြိုးစား ရှာဖွေခဲ့လို့ တရားဓမ္မအသိတွေ ရလာသည့်အတွက်ကြောင့် တစ်ချိန်ကျတော့ ပြန်ပြီး သားလေးကိုလည်း ရဟန္တာဖြစ်အောင်၊ ဇနီးဖြစ်တဲ့ ယသောဓရာကို လည်း ရဟန္တာဖြစ်ပြီး သံသရာဝဋ်က လွတ်ကင်းအောင် ကျေးဇူးပြုတာပဲ။ ကောင်းတဲ့ဖက်ကကျေးဇူးပြုဖို့ လုပ်တယ်ဆိုရင် တစ်ကိုယ်ကောင်း ဆန်တယ်လို့ ပြောလို့ မရဘူး။ အဲဒါမျိုးတွေကျတော့လည်း အကောင်းအတွက် ဆောင်ရွက်တယ်လို့ ဒီလိုဆိုလိုတယ်။ အဲဒီတော့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာဟာ ကောင်းတာရှိတယ်၊ မကောင်းတာရှိတယ်။ ဒီလို ခွဲခြားပြီးတော့ မှတ်သားသင့်တယ်။
(ဂ) မေးခွန်း - တစ်ခါ ဆင်းရဲလျှင် အမြဲဆင်းရဲနေမည်လား?။
အဖြေ - ဒါကတော့ လောကဓံဆိုတာ မြင့်တုံနိမ့်တုံပါပဲ။ တစ်ခါ ဆင်းရဲရင် နောက်တစ်ခါ ချမ်းသာတဲ့ အလှည့်နဲ့လည်း ကြုံမှာပေါ့။ အမြဲတမ်း ဆင်းရဲမယ်၊ အမြဲတမ်း အောက်တန်းကျမယ် ဒီလိုတော့ မဖြစ်ဘူး။ အကြောင်း ပေါ်မှာ မူတည်ပြီးတော့ သူက ဆင်းရဲတာလည်း မမြဲဘူး၊ ချမ်းသာ တာလည်းမမြဲဘူး။ ဒီနှစ်ခုဟာ လောကကြီးတစ်ခုလုံးဟာ အမြဲတမ်း အပြောင်းအလဲ ဖြစ်နေတာပဲ။ ဒီလိုပဲ မှတ်ရမှာဖြစ်တယ်။
#ဒေါက်တာဘဒ္ဒန္တနန္ဒမာလာဘိဝံသ
2 weeks ago | [YT] | 71