หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

ย้อนกลับมาอ่านใจตนเอง

“เรามีตาก็ดู มีหูก็ฟัง มีจมูกก็ดมกลิ่น
มีลิ้นก็รู้รส มีกายก็รู้สัมผัส มีใจก็คิดนึก
ไม่ห้าม แต่ว่าพอจิตเราออกไปกระทบอารมณ์
เหล่านี้แล้ว ย้อนกลับเข้ามาอ่านใจตัวเอง
ให้ได้ ถ้าเราลืมจิตลืมใจตัวเอง
เรียกว่าเราไม่มีสมาธิแล้ว
เป็นสมาธิก็เป็นมิจฉาสมาธิ สมาธิออกนอก
สัมมาสมาธิจะย้อนกลับเข้ามาที่จิตใจ
ของตัวเอง จิตจะตั้งมั่นขึ้นมา

ถ้าจิตเราไหลไปทางหูตาจมูกลิ้นกายใจ
จิตก็ไม่ตั้งมั่นเพราะมันไหลไป
แต่เรามีสติรู้ทันความรู้สึกของเรา
จิตจะย้อนกลับมาที่ตัวเอง จิตจะตั้งมั่นขึ้นมา

พอจิตตั้งมั่นแล้วต่อไปพอความสุขเกิดขึ้น
สติก็จะระลึกรู้ ตอนนี้มีความสุขเกิดขึ้น
ความทุกข์เกิดขึ้น สติก็ระลึกรู้
กุศลอกุศลเกิดขึ้น สติก็ระลึกรู้
เห็นไหมมันต่างกับคนที่ไม่ปฏิบัติ
คนที่ไม่ปฏิบัติจิตไปข้างนอกหมดเลย
ไปดูรูป ไปฟังเสียง ไปดมกลิ่น ไปลิ้มรส
ไปรู้สัมผัสทางกาย ไปคิดนึกทางใจ
ไม่ได้ย้อนกลับเข้ามาที่ตัวเอง
เรียกว่าจิตส่งออกนอก จิตไม่ตั้งมั่น

เวลาจิตออกไปข้างนอก
กระทบอารมณ์ กระทบไปไม่เป็นไร
แต่กระทบแล้ว ถ้าเกิดสุขให้รู้ เกิดทุกข์ให้รู้
เกิดกุศลอกุศลให้รู้ ให้ย้อนกลับเข้ามา
ที่ใจของเรา จิตใจเราจะตั้งมั่นขึ้นมา

พอใจเราตั้งมั่นแล้วเราก็จะเกิดปัญญา
เราจะเห็นว่าความสุขมีเหตุก็เกิดขึ้น
หมดเหตุมันก็ดับไป
ความทุกข์มีเหตุก็เกิด หมดเหตุก็ดับ
กุศลอกุศลก็เหมือนกัน มีเหตุให้เกิดก็เกิด
ไม่มีเหตุให้เกิดก็ไม่เกิด
ทุกอย่างไม่ได้อยู่อำนาจบังคับของเรา”

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
12 สิงหาคม 2567
ฟังเพิ่มเติมได้ที่
youtube.com/watch?v=QHwIRPuhc-o&t=3s

5 days ago | [YT] | 520