@niesamowitenewsy5killumina833
To nie są zwykłe ciuchy. To manifest. To znak, że nie idziesz ślepo za tłumem, tylko masz własną drogę. KILLUMINATI WEAR to styl dla tych, którzy nie boją się prawdy, wolności i odwagi. 👉 U nas znajdziesz ubrania, które krzyczą głośniej niż słowa. 👉 Projekty, które łączą uliczny pazur z przesłaniem, które nosisz w sercu. 👉 Moda, która nie tylko wygląda, ale też budzi emocje. Bracia i siostry – czas wyrwać się z szarej masy. Wejdź do świata KILLUMINATI WEAR i pokaż, kim naprawdę jesteś. 🔥 KILLUMINATI WEAR – moda, która niesie przekaz. 🔥 Zamówienia pod numerem telefonu: +48791726519 Link do sklepu: killuminati-wear.com/koszulki-c-1.html/s=18
3 weeks ago | 4
Nie tylko Anglia idzie na dno. W Hiszpanii jest pełno małych miasteczek gdzie place wolności zamienione zostały na place marokańskie, bo od rana do późnego wieczora przesiadują oni tam na ławkach. Są oni w każdym wieku, od małych dzieci w wózkach aż do starców. Na dwóch dorosłych 4-7 dzieci.
3 weeks ago | 17
Jaki szariat ???😅😅 Tam rządzą ilminati, reszta to pokazówka by odwrócić uwagę od siebie... Kuliminatii czasami bladzisz i dajesz się łapać na ich triki...innym też dajesz się złap
3 weeks ago (edited) | 3
Anglia, Francja, Niemcy, Holandia kolonizowali narody i żyli z ich pracy. Teraz same są kolonizowanie. Nic w przyrodzie nie ginie, tylko zmienia właściciela.
3 weeks ago | 0
Houellebecq już dawno o tym pisał z tym że w przypadku Francji. Ale poczekajmy, i tam tak będzie jeśli nie otrzeźwieją. Polecam jego prozę. Póki jeszcze można ją nabyć...
3 weeks ago | 3
KILLUMINATI
Londyn 2040: dzień, w którym szariat stał się prawem.......
Kiedyś to były tylko nagłówki w brukowcach i plotki na forach. „Wielka Brytania uzna szariat!” mówiono. Wtedy brzmiało to jak science fiction. Ale w 2040 roku przyszło głosowanie w Izbie Gmin. W atmosferze chaosu, nacisków politycznych i obietnic „spójności społecznej”, kraj zdecydował się na eksperyment: wprowadzenie prawa szariatu jako równoległego systemu dla muzułmańskich obywateli w sprawach rodzinnych i majątkowych.
W niektórych dzielnicach Londynu i Birmingham odbywały się spontaniczne festyny. Starszyzna muzułmańska mówiła o „historycznym zwycięstwie sprawiedliwości”. Media arabskie pisały o „pierwszym europejskim kraju, który uznał wolę Allaha w systemie prawnym”.
Jednak radość jednej grupy szybko stała się strachem innej. W gazetach zaczęły pojawiać się historie kobiet, które chciały rozwodu w sądzie świeckim, ale rodziny zmuszały je do sądu szariackiego. Zamiast ochrony widziały ograniczenia.
Wielotysięczne protesty w centrum Londynu zderzały się z kontrmanifestacjami. Jedni nieśli hasła „Jedno prawo dla wszystkich”, drudzy „Szariat to nasza wolność”.
Policja była rozdarta, bo sama społeczność muzułmańska nie była jednolita, młodzi często chcieli zachować styl życia „brytyjski”, starsi naciskali na powrót do tradycji.
Partie konserwatywne i narodowe rosły w siłę jak nigdy wcześniej. Hasła antyimigracyjne i antyislamskie stawały się głównym językiem debaty. Szkocja oficjalnie ogłosiła referendum niepodległościowe, argumentując:
„Nie chcemy prawa religijnego w świeckim państwie”.
Z kolei środowiska liberalne mówiły, że krytycy szariatu przesadzają, bo dotyczy on tylko tych, którzy sami tego chcą. Ale praktyka pokazywała coś innego, presja rodziny i społeczności często odbierała wolność wyboru.
Inne grupy religijne zaczęły pytać:
„A dlaczego tylko muzułmanie?”
Żydzi chcieli uznania sądów rabinicznych, sikhowie, własnych regulacji małżeńskich.
W efekcie powstało państwo wielu praw równoległych, gdzie obywatel miał różne obowiązki zależnie od tego, do jakiej wspólnoty należał.
Brytyjska tożsamość obywatelska, przez lata oparta na jednej konstytucji i jednej koronie, zaczęła się rozpadać.
Rok 2045: kraj na rozdrożu
Po pięciu latach eksperymentu raport parlamentarny mówił jasno:
społeczeństwo jest bardziej podzielone niż kiedykolwiek,
liczba konfliktów między systemem szariatu a prawem państwowym stale rośnie,
poczucie wspólnej tożsamości narodowej dramatycznie spadło.
„Chcieliśmy pokoju, dostaliśmy chaos”, pisał Times.
Wielka Brytania, ojczyzna Magna Carta i parlamentaryzmu, wpuściła do systemu prawnego prawo religijne. Dla jednych był to akt wolności, dla innych, koniec świeckiego państwa.
I choć historia nauczyła, że różnorodność może być siłą, tym razem różne systemy prawne zaczęły zjadać fundament wspólnoty. Bo jedno społeczeństwo nie może na dłuższą metę żyć według dwóch sprzecznych praw.
Emil Markowski
Link:
https://youtu.be/QWQyQlPBHtY?si=ZKVpB...
3 weeks ago | [YT] | 284