เธอบอกเหตุผลที่หยุดความรักระหว่างฉัน

เมื่อก่อนนั้นเคยมีเธอคอยปลอบฉันเมื่อเจ็บช้ำมา

อย่าบอกว่าเธอรักคนอื่นเลย

คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว

เธอจะสบายดีไหม?

อยากบอกเธอให้ได้ยินเหลือเกิน แต่ไม่รู้เธอได้ยินรึเปล่า

แม้เธอจะมีใครไม่สำคัญ แค่เพียงเธอมองมาที่ฉัน

เที่ยงคืนสิบห้านาที ฉันนั้นแค่อยากขอ

คู่รักทำไมต้องพรากกัน เมื่อมาถึงสถานีรถไฟ

คงไม่ขอให้เธอนั้นกลับมา จะไม่ถามว่ายังรักกันอยู่ไหม?

ลา ล่ะ ลัล ล้าาาาา สายลมจะโอปกอดเธอ

ขอแค่เธอยังไม่เปลี่ยนใจ ขอแค่เธอใจเธอยังเหมือนเดิม เท่านี้ก็คงเพียงพอ

ลอซูยังรอรักรอเธออยู่ เขาไม่รู้ว่าเธอจะหวนคืนมาเมื่อไร

ฉันจะกอดเธอไว้ ไม่ว่าจะร้ายหรือดี จะเจอเรื่องราวใดใด

ท้องฟ้ามันไม่เหมือนเดิม ฉันมองดูมันสดใสกว่าเดิม เมื่อมีเธออยู่ข้างๆกัน

หากดวงใจต้องสลายขอให้เป็นคืนสุดท้าย วันพรุ่งนี้ชีวิตต้องไปต่อ

คืนนั่นคืนไหนใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ

ชีวิตเธอยังมีความหมาย วันนี้เธอไม่ต้องร้องไห้

แยกจากกันไม่จำเป็นต้องเสียน้ำตา

ยังคงมีรักอยู่ทุกๆนาที

เหมือนท้องฟ้ายังคงต้องการคำตอบ

อยู่กับคำสัญญา ปล่อยให้วันและเวลาคืนผ่านฉันออกไป

เขาเป็นของคนอื่นท่องเอาไว้ในใจ

เก็บเอาคำว่าเสียใจ กองไว้ตรงนั้น

ไป ไปด้วยกันไหม ไปจากวันที่ดูไร้จุดหมาย

everybody's changing

อาจจะดูง่ายๆ แต่ใจมันรักเธอหมดไม่คิดจะเก็บไว้

ก็บนนั้นมันช่างสูง ได้ยินไหมคุณ?

ยังอยู่ตรงนี้เก็บรักเก็บใจไว้ให้เธอ

โปรดอย่าปล่อยมือฉัน อย่าจากไปไหนเลย

ให้เธอเป็นดั่งเจ้าหญิงในใจฉัน และจะมีเธอเท่านั้น

ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว

สุดท้าย เรื่องราว ว่างเปล่า ต่อไป

อยู่ตรงนั้นเธอคิดถึงฉันมากเท่าไหร่?

แค่เวลาหนึ่ง บางอย่างเปลี่ยนไป

เธอมองฉันมาเติมเต็มอีกครึ่งในใจ หรือแค่คบไว้ไปวันๆ

ระบายความรัก ระบายความเศร้า

ส่งไกลแค่ไหนเธอก็ต้องไปอยู่ดี

แต่ก่อนจะจากไป ช่วยแกล้งงบอกรักฉันหน่อย T^T

ฝนตกยิ่งนึกถึงทีไรก็ยิ่งชุ่มฉ่ำ

จะมาตามห้วงอารมณ์ ผสมกับความคิดถึง อย่ารำคาญกันเลยนะเธอจ๋า

แต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน เราสมรสโดยไม่มองหน้ากัน

ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน

แด่ชีวิตเฮงซวยของทุกคน

บ้าบอ

เชิญตรงบันไดสีแดง

ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คนสับสนวุ่นวาย

อยู่ต่อได้ไหมให้ฉันได้ทำใจ